Do dia 2 09 a 2 10 são quantos diaa


Page 2

innocens is dicitur, non qui leviter docet, Marc. 1, 1: rerum, Arn. 1, 7; App. Trism. in-núměrosis:, a, um, adj., countless: sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41: in p. 95.

(late Lat.): manus, Coripp. Joann. 5, 662: nocens si accusatus sit, absolvi potest, id. in-novo, ävi, ätum, 1, v. Q., to renew, domini, Hilar. in Psa. 122, 6. Rosc. Am. 20, 56: vir integer, innocens, re- alter. I. Lit.: plurima innovare instituit, in-năměrus, a, um, adj., countless, inligiosus, id. Verr. 2, 4, 4, $ 7: parricidii

, Dig. 1, 2, 2 fin. --So in part. pass.: inno. numerulle, numberless. I. In gen. (poet. 4,34; innocentissimo patre privatus est, fin.; Láct. 7, 22 med.-II. Transf.: se ad stead of meri, Cic. de Or. 2, 22, 94, v. Orell

. Flor. 4, 1; factorum innocens sum, Tac. A våtus, a, um, renewed, Min. Fel. Oct. 11 and in post-Aug. prose; false reading in. Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88: contentiones, carried on without bitterness, Vell. 1, 11,6: aliquam rem, to return to a thing : se ad and Klotz): numerus, Lucr. 2, 1054 : scaena vita innocentissimus, id. 2, 2, 2.-As subst.:

suam intemperantiam, Cic. Pis. 36, 89. -As est deserta, dein Risus, Ludu' jocusque, et innocens, entis, m., the guiltless man :

a translation of Karviei, Vulg. Eccli. 38, 30: dumeri innumeri simul omnes collacrucum innocente abstinentiâ certabat (Cato), hammer is ever in his ears. yox mallei innovat aurem, the noise of the marunt, verses without number, Plaut. or

Varr. ap. Gell. 1, 24, 3: pecunia, Tac. A. 14, Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. – B. In

#innox, harmless, innocent, Isid. Orig. 53: innumeras adversariorum copias suupright : ,

perare, Suet. Caes. 68 med.; id. Galb. 6: Cic. Verr. 1, 4, 12: vir innocens et indu: 10, 125; Inscr. ap. Rein. cl. 20, n. 144, 145, turba, 'id. Calig. 26 : post proelii innume:

and 317. strius, Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.-Hence,

ras caedes, Just. 2, 9, 17: gentes populique, adv.: innocenter, harmlessly, blameless

innoxiē, adv., v. innoxius fin.

Verg. A. 6, 706; Plin. 6, 17, 21, $ 58: pyrae, ly, innocently : vivere, Quint. 7, 4, 18: opes

in-noxius, a, um, adj., harmless, in. Verg. A. 11, 204: miles, Ov. H. 16, 366; id. innocenter paratae, Tac. A. 4, 44. - Comp.: noxious. I. Act. A. In gen.: quaedam Tr.5, 12, 20; Mart. 8, 55, 2: multitudo popuomnia, quae caeduntur, innocentius decre- animalia indigenis innoxia, Plin. 8, 59, 84, lorum, Plin. 6, 17, 21, § 59. - II. In parscente luna, quam crescente fiunt, more

229: vitis viribus (bibentium), id. 14, 2, tic., without metre, prosaic: innumeros safely, better, Plin. 18, 32, 75, $ 321 : 'agero, 4,8 31; anguis, Verg. A. 5,92: vulnera, not numeros doctis accentibus effer, Aus. Idyll. Tac. H. 1, 9. - Sup. : vita innocentissime mortal, curable, Plin. 10, 37, 52, $ 109: sal- 4, 47. acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2.

tus, free from noxious animals, id. 3, 5, 6, in-nŭo, ii, atum, 3, v. No, to give a nod, in-nocentia, ae, f., harmlessness. I. Siiter, secure, Tac. H. 4, 20: hinc vel to nod to ; 'to give a sign, to intimate, hint

illinc appellere indiscretum et innoxium (a) With dat. : ubi ego innuero vobis, Lit: ferorum animalium, Plin. 37, 13, 77, est, id. ib. 3, 47 fin.-B. That does harm Plaut. Rud. 3, 4, 26 : abiens innuit mibi, $ 201: fumi graveolentis, Pall. 1, 35 med. II. Transf. A. In gen., blamelessness, cet innocentem servum atque innoxium, milis vocanti, Plin. Ep. 7, 27, 9:-(B) Absol.:

to none, not guilty, blameless, innocent : de-Ter. Eun. 4, 5,9: stabat innuebat digito siinnocence: est innocentia affectio talis ani. mi, quae noceat nemini, Çic. Tusc. 3, 8, 16; possum innoxia dici, Ov. M. 9, 628 : ani. Inala haereat, Ter. Ad. 2, 1, 17: ubi innue

Plaut. Capt. 3, 5, 7; Nep. Milt. 8 fin. : non ne mora sit, si innuerim, quin pugnus in id. Pbil. 3, 10, 25: rigidae innocentiae Cato erat, Liv. 39, 40, 10: sola innocentia vivere, 601 P.: paupertas, undeserved poverty, Tac. Rescribat, Juv. 6. 140: aqua innuetur his

mus innoxior (al. innoxiior), Cato ap. Prisc. rint, Liv. 8, 4, 2: coram licet innuat atque i.e. with no other support, id. 2, 3, 4: mutua A. 14,34.-(1) With gen.: criminis ipnosia, signis esse tenus, Vitr. 8, 5 ext. - II. TO innocentia tutum esse, where no one seeks to Liv. 4, 44, 11: initi consilii in caput regis, mean, intimate, signify,=significo, Don. ad injure another, Plin. 12, 14, 32, 8 59:-B.11 Curt. 8, 8, 21.—() With a and abl.: ut in- Tor. Ad. 2, 1, 46. partic., uprightness, integrity, disinterest- noxium abs te atque abs tuis me inrideas, edness: quanta innocentiâ debent esse im. i. e. who never harmed you or yours, Plaut. married. 'I. L'it. A. Adj.: pueri innup.

in-nuptus, a, um, adj, [2. in-nubo), unperatores, Cic. de Imp. Pomp. 13, 36: suam

Aul. 2, 2, 44.-II. Pass., unharmed, unhurt, taeque puellae, Verg. G. 4, 476: Minerva, innocentiam (opp. avaritiam) perpetuâ vitâ esse perspectam, Caes. B. G. 1, 40.-C. Col- uninjuredi innoxius volvitur in flammis virginal, virgin., id. A. 2, 31 : manus, the

Lucr. 6,394: hi magistratus, provincias alia Amazons, Sil. 2, 76.-B. Subst.: innupta, lect. concr., innocent persons : innocen- que omnia tenere, ipsi innoxii, Sall. C. 39, ae, f., an unmarried woman, a virgin, Cat! tiam liberare, Cic. de Or. 1, 46, 202. # innocia, ae, f., innocence, Gloss. Phil. 2; id. ib. 39, 40 fin. : sacras innoxia laurus 62, 6; 12; 36; 64, 78; Prop. 3, 19, 25; Verg.

véscar, Tib. 2, 5, 63; Col. 12, 38, 8.-(8) With A.'12, 24: praegnans, Arn. in Luc 2, 2. — innocủē, adr., v. innocuus fin. prep. a and abl.: gens a saero serpentum II. Transf.: innuptae nuptiae (ganos

in-nocăus, a, um, adj., harmless, in- innoxia morsu, Luc, 9, 892; faba , curcu-ayajos), a marriage that is no marriage, nocuous (poet. and in post-Aug. prose). 1. lionibus innoxia, Col, 2, 10, 12,-- Adv.: in- an unhappy marriage, Poëta ap. Cic. de Lit. A. Act.: luporum genus innocuum noxžē. 1. Harmlessly, without harm: Or. 3, 58, 219 (Trag. Fragm. Ina v. 80 Rib.). homini, Plin. 8, 34, 52, $ 123: imber logu- emollire alvum, Plin. 31, 9, 45, $ 102.-2.

in-nutrībilis, e, adj., not nourishing : minibus, id. 18, 17, 44, 152: iter, Ov. F. 4, Blamelessly, innocently, Min. Fel

. Oct. 33.

juscellum, Cael. Aur. Acut. 2, 9, 55. 800: litus, safe, Verg. A. 7, 230.-B. Pass., in-nubilo, 1, v. a., to cloud unharmed, uninjured : sedere carinae om overcast, make gloomy. I. Lit., Sol. 53, 24.

in-nutrĩo, ivi, itum, 4, v. a., to nourish nes innocuae, Verg. A. 10, 302: fida per in- II. Trop.: serenitatem gaudii, Aug. Ep. castris innutriretur et armis, sil. 2, 266.

or bring up in any thing (post-Aug.): ne nocuas errent incendia turres, Claud. Cons. 238.

Part. perf.: indigenae atque ipsius provin. Mall. Theod. 330. — II. Transf., inoffen. * in-nūbīlas, a, um, adj., unclouded, ciae finibus innutriti, Cod. Th. 7, 13, 6, 8 1: sive, innocent : viximus innocuae, Ov. M. 9, cloudless : aether, Lucr. 3, 21.

mari inputritus, Plin. Ep. 9, 33, 6: amplis 373: agere causas innocuas, to defend the *innūbis, e, adj. [2. in-nubes), cloud- opibus, Suet. Aug. 3: bellicis laudibus, Plin. innocent, id. Tr. 2, 273: innocuum perforat less : dies, Sen. Herc. Oet. 238.

Pan. 16, 1: caelestium praeceptorum disci. ense latus, id. ib. 3, 9, 26. — Hence, adv.: innocůē, 1. Harmlessly: sagittas tanin-nūbo, psi, ptum, 3, v. n., to marry plinis, Vell

. 2, 94, 1: liberalibus disciplinis, ta arte direxit, ut omnes per intervalla di

into. I. Lit: quae haud facile iis, in qui- Sen. Cong. ad Polyb. 21 fin.: certis ingeniis gitorum innocie evaderent, Suet. Dom. 19.

bus nata erat, humiliora sineret ea, quae innutriri oportet, id. Ep. 2.

innupsisset, into which she had married, 1. innūtritus, a, um, Part., from in. -2. Innocently: vivere, Ov. A. A. 1, 640.

nutrio. in-nõdo, avi, ātum, 1, v. a., to fasten Liv, 1, 34, 4: nostris thalamis, 0v. M. 7, 856.

2. in-nutrītus, a, um, adj. (2. in-nuwith a knot.' I. lit.: innodato gutture la-1-1, Transf., to pass over, Lucil. ap. Non. 125, 10.

trio), not nourished, without nourishment, quei nexibus, Amm. 28, 6, 27: altis cervici. bus cito laqueus innodatur, Ambros. in Psa

innibus, a, um, adj. [2. in-nubo), un. Cael. Aur. Acut. 17, 1, 17, S 177. married. I. Lit., Ov. M. 10, 567; 14, 142:

Ino, is, f. (Ino, onis, Hyg. Fab. 2), 118. Serm. 8, 8 44.-II. Trop: o entangle, Pallas, Aus.

Epigr.'106; Val. Fl. 1, 87: 'diva, daughter of Cadmus and Harmonia, sister implicate : spiris categoricis lubricas quaestiones inpodare, Sid. Ep. 9, 9 fin. : causa id. 4, 605. - II. Transf., of the laurel (be of Semele, wife of Athamas king of thebes, pon multis ambagibus innodata, Cod. Just changed into it): innuba laurus, Ov. M. 10, Melicerta, and step-mother of Phrixus and

cause Daphne, who was never married, was nurse of Bacchus, mother of Learchus and 5, 31, 14.

Helle. Being pursued by Athamas, who innominābilis, e, adj. [2. in-nomino),

*innūclčātus, a, um, adj. [2. in-nu. had become raving mad, she threw herself that cannot be mamed, nameless

(post-class: cleo), not stoned, from which the kernels are with Melicerta into the sea, whereupon they indictus, inpominabilis, App. Dogm. Plat. í, not lakcen out : uvae passae,

Plin. Val. 1, 7. were both changed

into sea-deities. Ino, as p. 3, 30; Tert. adv. Val. 37 (dub.). in-nominātus, a, um, adj. (id.], un

in-núměrābilis, e, adj., countless, in such, was called Matuta (Gr. Leucothea), numerable (class.): mundi, Cic. Ac. 2, 17, Cic. Tusc. 1, 12, 28; Ov. M. 4, 416 sq.; id.

F.

and Melicerta Palaemon or Portumpus, named, Sarisb. 2, 27; Don. Vit. Verg. 16.

55; 1, 10, 25: atomi, id. N. D. 1, 20, 54: hoinnotescentia, ao, f. [innotesco), a mines, id. de Or. 2, 38, 142 : pecunia, id. 6, 485; Hor. A. P. 123. ah; cf. Preller's Gr. becoming known, Sarisb. in Ep. Quint. 11, 37: series annorum, Hor. c. 3, Mythol

. 1, p. 377 sq.—Hence. II. Inõăs, a. in-notesco, tui, 3, v. inch. n. I. TO 30, 4: numerus annorum, Gell. 14, 1, 18. — um, adj., of or belonging to Ino: Melicerta, become known or noted. (a) With abl.: Absol.: reperiam multos vel innumerabi. Verg. G. 1, 437; cf. Palaemon, id. A. 5, 823 fraude, Phaedr. 1, 10, 1: nostris innotuit les potius quibus, etc., Cic. Fin. 2, 9, 28; sinus, Ov. M. 4, 497: pectus, Stat. 8. 2, 1,98: illa libellis, Ov. Am. 3, 12, 7: petulanti pic. Quint. 12, 2, 30; cf. innumerabilia, id. 3, 4, doli, v. A. A.3, 176: arae, where Ino wished tura, Plin. 35, 11, 40, $ 140: sceleribus. Val

. 2; 12, 1, 45.–Adv.: innúměrābiliter, to sacrifice Phrixus, Val. Fl. 1, 521: undae, Max. 8, 14,3 ext.B) Absol.: quod ubi in. innumerably, Lucr. 5, 274; Cic. de Or. 3, 62, where Ino threw herself into the sea, id. ib. notuit, Liv. 22, 61. 4: carmina quae vulgo 201; id. Div. 1, 14 fin.

2, 608 : Isthmus, where games were celeinnotuerunt. Suet. Ner. 42; Tac. Or. 10. — innúměrābilítas, ātis, f. [innumera

brated by Athamas in honor of Ino, Stat. B. Transf., of daylight, to become clear: bilis), countless number, innumerableness :

S. 4, 3, 60: Lechaeum, a promontory of the innotescente jam luce, Amm. 19, 18 init.- mundorum, Cic. N. D. 1, 26, 73: atomorum,

isthmus just mentioned, id. ib. 2. 2, 36. U. (I. q. cognosco.) To come to know, to id. ib. 1. 39, 109; Arn. 3, p. 132 Herald.

in-obaudientia, v. inoboedientia fin. learn by experience, Dig. 26, 7, 5, $ 10. innăměrābiliter, adv., v. innume. În-obaudžo, ire, v. inoboedio. * in-noto, āvi, ätum, 1, v. a., to mark, rabilis fin.

inobēdiens, etc., v. inoboediens, etc. observe, take notice of. Hyg. Astr. 4,1 (dub.): *in-nóměrālis, e, adj., numberless, in-objurgātus, a, um, adj., not scoldchrismate innotatus, Prud. Cath. 6, 128. innumerable : numerus, Lucr. 2, 1086. ed, not blamed, Charis. p. 41 P.

innovātio, onis, f. (innovo), á renew- in-năměrātus, a, um, adj. (2. in-nu- in-oblector, äri, v. dep., to take delight ing, an alteration, innovation (late Lat.; mero), unnumbered (late Lat.): miracula, in any thing (late Lat.): in fillis hominum, syn.: instauratio, renovatio), Tert. adv. Tert. adv. Marc. Carm. 2, 17.

Tert. adv. Hermog. 18.


Page 3

busy idleness, Sen. Tranq. 12, 2; Just. 41, inquio, v. inquam init.

salubria, Quint. 3, 2, 3.-Comp.: insalubrius 3, 8.- Comp.: inquietiores, Amm. 22, 5. —

inquiro, sīvi, sītum, 3, v. a. (in-quaero], Gell. 19, 5, 7. Sup.: vinum insaluberri Sup. : inter affectus inquietissimos rem to seek after, search for, inquire into any

mum, Plin. 23, 1, 22, § 40.-II. Unservicequietissimam fidem quaeris, Sen. Ben. 7, 28, 5. —Adv.: inquiētē, restlessly, unqui honestas, quam natura inaxime inquirit, spectare colono insalubre est, Plin,

17,22 thing (cf. anquirere). I. Lit.: vera illa able, unprofitable, useless: meridiem vineas etly, without intermission : jugis flagranti. Cic. Tusc. 3, 2, 3: omnia ordine, Liv. 22, 1, $ 20. – Adv.: insă lūbriter, unwholebus, SOL 30.- Comp. : inquietius agens, 11: sedes, Just. 3, 4: inquire in ea quae me somely, unserviceably, unprofitably, Salv. Amm. 15, 6, 4 al.

moriae sunt prodita, Cic. Leg. 1, 1, 4: de ap. Avar. 3, p. 90: Indulgere naturae, id. ib. inquilina, ae, f., v. 1. inquilinus.

opere, Quint. 3, 11, 21: verborum originem, p. 92. inquilinātus, is, m. [inquilinus), an id. 1, 6, 28: aliquibus inquirenda quaedam

in-să lūtāris, e, adj., not healthful; inhabiting of a place which is not one's mandare, id. 10, 1, 128: vitia (alicujus), Hor. plur.: cogitationes, Hilar. in Ps 118, 13, own, sojourning: inquilinaids tempus, S. 1,3, 28: quid sit furore, id. ib. 2, 3, 41. - 14 (also a false read. for salutare, App. M. 2, Tert. Anim. 38 fin.; Sid. Ep. 5, 19.

II. Trop.. A. Jurid., to search for grounds p. 117, 25). #inquilino, 1, v. a. [id.], to be an in- of accusation against one: cum ego diem in-sălūtātus, a, um, adj., ungreeted, habitant or sojourner : inquilino, ¿voskéw, Vissem, Cic. Verr. 1, 2, 6: in competitores, Sid. Ep. 4, 10; 9, 9; Bler. Ep. 3, 1; In tme

inquirendi in Siciliam peresiguam postula- unsuluted : annis jam multis insalutatus, Gloss. Philox. 1. inquilīnus, a, m. and F. (incolinus, id. Mur 35de rebus capitalibus, Curt. 6, 8, sis: inque salutatam linquo, Verg. A.9, 288.

17: inquisitum missi de , etc., colo), an inhabitant of a place which is Liv. 40, 20, 3.-B. To search, pry, examine,

in-sānābilis, e, adj., that cannot be not his own, a sojourner, tenant, lodger (cf. or inquire into any thing: si quis haboi

cured or healed, incurable (class.). I. Lit: incola); L. L. A. Padi, Plin. 21, 12, 13, causam celebritatis, in eum quid agat in morbus, Cic. Tusc: 5, 1, 3; vulnus, Col. 7, 5, $ 73: 'Massillenses, qui nunc inquilini vi- quiritur, etc., Cic. de off. 2, 13, 44: nimium

13: venenum, Plin. 7, 16, 13, 8 64.- IL deantur, quandoque dominos regionum fu: inquirens in 'so, atque ipse sese obsorvans, less "contumeliae, 'Cic. Or. 26, 897 inge

Trop., irretrievable, without remedy, hope turos, Just. 43, 4: fabrum inquilinum et

Cic. Brut. 82, 283: filius ante diem patrios ferrarium vicinum, Sen. Ep. 56, 4, te in. inquirit in annos, to inquire how long his nium, Liv.: 1, 28,9: nibil insanabilius, id. quilino (non onim domino) personabat omfather will live, Ov. M. 1, 148: totum in or

28, 25, 7: insanabili leto perire, Plin. 24, 17, nia, Cic. Phil. 2, 41, 105: inquilini privata bem, id. ib. 12, 63: obstitit occanus in se put insanabile tribus

Anticyris, Hor. A, P.

100, $ 157: dolor, Quint. 6 prooem. $ 6: ca. rum aedium atque insularum, Suet. Ner. 44.-B. An inmate or lodger: inquilinus, Hence, inquīsītus, a, um, P. A.,

simul et in Herculem inquiri, Tac. G. 34.

searched

300: scribendi cacoethes, Juv. 7, 51.-Adv.: qui eundom colit focum, Paul. ex Fest.

insānābiliter, incurably, Cael. Aur. p. 107 Müll: vicinus alicui vel inquilinus, into or for: res, Liv. 10, 40, 10: corpus Tard. 5, 2, 45: acgor, Marcell

. et Faust. ap. Mart. 1, 86, 12: quidam erant perpetui car

magna cum cura Inquisitum, searched for; Libr. Prec. ad Imp. p. 19 Sirmond. cerum inquilini, Ainm. 30,5,6.-II. Trop.: id. 22, 7,5: istanc rem inquisitam certumst in quarum locum subierunt inquilinae, im. pon amittere, not to neglect inquiry, Plaut.

#in-sanctus, a, um, adj., unholy: inpietas, perfidia, impudicitia, Varr. ap. Non. Am. 2, 2, 217. – Hence, adv.: inquisītē, sanctus, o un ūgros, Gloss. Gr. Lat. 403, 28: quos ego non discipulos philoso- with investigation, thoroughly, Gelī. 1, 3, 9;

insānē, auv., v. insanus fin. phorum, sed inquilinos voco, Sen. Ep. 108: id. 1, 3, 21.

insania, ae, f. [insanus), unsoundness anima inquilina carnis, Tert. Res. Carn. 46 inquisītio, onis, f. [inquiro), a seeking of mind. 4. As a disease, madness, infin.

or searching for. I. Lit.: tu cave inqui- sanity, Cels. 3, 18, 2 sqq.-B. As a personal 2, inquilīnus, a, um, adj., of foreign sitioni mihi sis, be at hand, don't let me quality, madness, frenzy, folly, senselessbirth: civis urbis Romae, Sall. C. 31, 7. have to look for you, Plaut. Cas. 3, 1 fin.: aegrotationem et morbum,

Cic. Tusc. 3, 4,

nomen insaniae significat mentis tinquinābúlum, i, n. [inquino), filtr: povorum militum, Curt. 4, 6: corporum, 8: sanitatem animorum positam in traninquinabulum, módonna, Gloss. Philos. Plin. 8.30, 44, $ 106. - II. Transf., a search quillitatə quadam constantiaque censebant:

inquināmentum, i, n. [id.], filth, ing or inquiring into an examination. A his rebus mentem vacuam appellarunt in. Vitr. 8, 5; Gell. 2, 6, 25.

In gon: veri inquisitio atque investigatio, inquinātē, adv., v. inquino fin. Cic. Ofr. 1, 4, 13: opinionum, Quint. 3, 1, 2 sanjam, id. ib. 3, 4, 9: furorem esse rati inquinātio, onis, f. [inquino), a defil. $ 117.-B. In partic., a seeking for tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem pora inquisitione addiscere, Plin. 2, 46, 46, sunt, mentis ad omnia caecitatem : quod

cum majus esse videatur, quam insania, ing: animarum, Vulg. Sap. 14, 26.

proofs or grounds in support of an accusainquinātus, a, um, P.a.,

cadere possit, non possit insania, id. ib. 3, from inquino. lion, a legal inquisition, Cic. Vert. 2, 2, 4, 4, 11: concupiscere aliquid ad insaniam, to inquino, ivi, atum, 1, v. a. (cunire, acc. $ 14: candidati, id. Mur. 21, 44: annua, for madness, id. Verr. 2, 2, 35, $ 87: favere ali. to Paul. ex Fest. p. 50 Müll.], to befoul, stain, which a year is allowed, Tac. A. 13, 43; cf.

cui ad insaniam, Suet. Cal. 55: adigere ad pollute, defile (syn.: polluo, contamino, con

Gai. Inst. 2, 44: postulare inquisitionem in spurco). I. Lit.: vostem, Plaut. Capt. 2, aliquem, Plin. Ep. 3, 9: dare inquisitionem insaniam, Ter, Ad. 1, 2, 31: scelerata belli, 2, 17: mentior at si quid, merdis caput in- alicui, id, ib. 5, 20 : agere inquisitionem, id. 16. 2, 42: nudus ugas, minus est insania

Verg. A. 7, 461: quae tanta insania, cives quiner albis Corvorum, Hor. 8. 1, 8, 37: ru.

Plin. 29, 1, 8, 8 18. ris opes niteant: inquinot arma situs, Ov. inquisitor, oris, m. (id.], a searcher. turpis, Juv. 2, 71 al.—(B) Plur.: hunc intem

periae insaniacque agitant senem, Plaut. F. 4, 928: (gurgitem) venenis, id. M. 14, 56: I. Lit., one who searches for a suspected Aul. 4, 4, 15: incideram in hominum pug. segetem injecto lolio, Dig. 9, 2, 27. II. person, an inquisitor, tracker, detective, nandi cupidorum insanias, Cic. Fam. 4, 1, i. Trop., to pollute, defile, corrupt, contami- spy: scrutatur vestigia (canis) atque perse -II. Trop. A. Madness, I. e. excess, exnate: saepe unus puer petuluns atque im- quitur, comitantem ad feram inquisitorem travagance in any thing: villarum, Cic. Q. purus inquinat gregem puerorum, Varr. ap.

loro trabens, the hunter, Plin. 8, 40, 61, 8 147: Fr. 3, 1, 2, $ 5: libidinum, id. Sull. 25, 70: ut Non. 168, 7: amicitiam nomine criminoso, se ab inquisitoribus pecunia redimere, Suet. appareret, quam ab sano initio res in banc Cic. Planc. 19, 46: agros turpissimis posses

Caes. 1: inquisitores algae, they who search insanlam venerit, Liv. 7, 2, 13: mensarum, soribus, id. Phil, 2, 17, 43: omnem splendo- the very sea-weed, Juv. 4, 49.

II. Transf., Plin. 13, 15, 29, 8 '91.-B. Of speech : ora. rom honestatis,'id. Fin. 5, 8, 22: urbis jura an examiner, investigator. A. in gen. : tionis, Cic. Brut. 82, 284. - C. Poetic enthuet exempla corrumpere domesticaque im- rerum inquisitorem decet esse sapientem, siasm, rapture, inspiration : auditis? an me manitato inquinare, id. Deiot. 12, 23: sena. Cic. Fragm. Ac. ap. Aug. cont. Ac. 2, 11: re- ludit amabilis Insania? Hor. C. 3, 4, 6. tum, Liv. 9, 46, 10: famam alterius, id. 29, rum naiurae, Sen. Q. N. 6, 13, 2-B, In

insānībilis, e, adj. (insanio), insane, 37 med.: argumenta puerorum foedis amo partic., one who searches for proofs to supribus, Quint. 10, 1, 100; cf. id. 2, 5, 24; 4, 2, port an 'accusation, Cic. Verr. 1, 2, 6: Nor: raging: furor, Lact. 4, 19 dub. 102: se parricidio, Cic. Tusc. 5, 2, 6: se vitiis banus legatus et inquisitor reum postula

insānio, svi and ii, itum (imperf.: inatque flagitiis, id. ib. 1, 30, 72: nuptias et vit, Plin. Ep. 3, 9, 29; Sen. Ben. 6, 25, 2; sanibat, Ter. Phorm. 4, 3, 37), 4, v. n. [insa. genus et domos, Hor. C. 3, 6,•18: Juppiter Tac. A. 15, 66.

nus), to be of unsound mind (syn.: furo, inquinavit aere tempus aureum, id. Epod. 1. inquisitus, a, um, v. inquiro fin.

deliro, desipio). I, Lit. A. As a medic. 16, 64. Hence, inquinātus, a, um, P. A.,

to t., to be mad, insane, of men, Cels. 3, 18,

2. inquisītus, a, um, adj. [2. in-quae- 66; 2, 7, 69 al.; of animals, Plin. 27, 11, 76, befouled, polluted. A. Lit.: aqua turbida ro), not searched or inquired into (Plautin.): $ 101.-B. To be senseless, without reason, et cadaveribus inquinata, Cic. Tusc. 5, 34, res, Plaut. Am. 2, 2, 217: quaestio, id. ib. 4, mad, insane : insanire ex amore, Plaut. 97.-2. Transf., stained, dyed : bis mu: 1, 9. rice vellus inquinatum, Mart. 4, 4, 6.-B.

Merc. 2, 2, 53: homo insanibat (for insa

inr., For words beginning thus, v. irr-. niebat), Ter. Phorm. 4, 3, 37: usque eo est Trop., defiled, impure, filthy, base. 1. In gen.; omnibus flagitiis vita inquinata, Cic.

inrādo, v. irrado.

commotus, ut insanire omnibus ac furere Rosc. Am. 24, 68: nihil hoc homine inqui. in-rectus, a, um, adj., not straight, videretur, Cic. Verr. 2, 4, 18, 8 39 : insanire

tibi videris, quod, etc., id. Fam. 9, 21, 1: natius, id. FÍ. 22, 53 : sordidissima ratio crooked: vulpinari dictum ab inrecto, seu

nisi ego insanio, id. Att 7, 10: ex injuria. et inquinatissima, id. Ofr. 2, 6, 21: quis in intorto vulpium cursu, Non. 46, 24.

Ter. Ad. 2, 1, 43; Liv. 7, 39: cum ratione, voluptate inquinatior, id. Cael. 6, 13: com. in-saepio,ire, saeptus, 4, v. a., to hedge Ter. Enn. 1, 1, 18: certa ratione modoque, itia largitione inquinata, id. Q. Petit. Cons. in, enclose: ingenti muro, Sen. Ben. 4, 19, 1. Hor, S. 2, 3, 271. – II. Transf., to act fin.: dextra inquinatior, Cat. 33, 3: sermo inquinatissimus, Cic. Verr. 2, 3, 26, $ 65.-2: fined surface. facet, Sen. Q. N. 1, 7, 3.

insaeptio, onis, f. [ insaepio ), a de- like a madman, to rage, rave : quid opus

fuit hoc, hospes, sumptu tanto, nostra graIn partic. a. of speech, lovo, base : est vitiosum in verbis, si inquinatum, si abjec

1. insaeptus, Part. of insaepio. tia? Insanivisti hercle, Plaut. Mil. 3, 1. uum, Cic. Opt. Gen. Or. 3, 7: versus inqui.

2. in-saeptus, a, um, adj., not hedged 160: amavi equidem olim in adulescentia:

Verum ad hoc exemplum numquam ut natus, ipsuavissima littera, id. Or. 49, 163. in, not enclosed, Paul. ex Fest. 95, 111 Müll.

nunc insanio, id. Merc. 2, 1, 40: in re li. - b. Tinclured, slightly imbued with any in-saevio, ire, 4, v. n., to fall into a bet quoniam tibi, Verg. E. 3, 36: manu, i. e. thing (cf. A. 2.): litteris satis inquinatus passion, Ambros. de Jos. Patr. 3, 11; Cas- in battle, Stat. Th. 3, 668. — or speech: diest, Petr. Fragm. Trag. 46 Burm.: non in. siod. Var. 1, 37.

cendi genus, quod ... specie libertatis insaquinati sumus (istis vitiis), sed infecti, Sen. in-sălūbris, e, adj., unwholesome. I. pit, Quint. 12, 10, 73. -of a rage for build. Ep 59 med. -- Ado.: inquinātē, filthily, Unhealthy, insalubrious : fundus, Plin. 18, ing, Auct. Her. 4, 50, 63.-(8) With aca: erimpurely: loqui, Cic. Brut. 37, 140, 74, 258. I 5, 6, 8 27: in medicina alia salubria, alia iu- rorem, Hor. S. 2, 3, 63: sollemnia, id. Ep. 1.


Page 4

Suet. Ner. 67: omne genus operis, auspi-mated, Liv. 9, 40, 7: furiis, id. 1, 47: inju- | Fin. 2, 1, 2; ut ferent (quaestores), Liv. 4, candi causa, Col. 11, 2, 98: cinere aut gypso rill, Suet. Caes. 19: divino spiritu, Quint. 4; Cić. Tusc. 5, 20, 58. — Witb the simple instaurare vina, Plin. 14, 20, 25, § 126: sibi 12, 10, 24: classico, id. 2, 1, 2: in bellum, subj. : instituit, quotannis subsortitio a monumenta, id. 31, 2, 3, $ 6: opus, id. 34, 7, Vell. í, 12: litterarum jucunditatibus in- praetoro fieret, Suet. Caes. 41.-D. To take 18, $ 46 : sibi tunicas, id. 11, 23, 27, S 77: stinctae mentes, Vitr. 9 praef.

upon one's self, to undertake : ubi cenas boinstaurati animi, refreshed, Verg. A. 2, 451: in-stipo, ure, v. Q., to stuff into (ante- die, si hanc rationem instituis? Plaut. Stich. sacrum diis loci, to offer, perform, Tac. H.

and post-class.): vinum in culleum, Cato, 3, 1, 26: cum Zenone Arcesilas sibi omne 2, 70: di, talia Grails, Instaurate, i. e. to re- R. R. 113; Marc. Emp. 10.

certamen instituit, Cic. Ac. 1, 12.- E, TO pay, requite, Verg. A. 6, 530: pervigiles po

in-stấpůlor, 1, v. dep., to bargain, undertake, begin, commence : id negotium pipas, to frequent anew, Juv. 8, 158. in-sterno, strivi, strātum, 3, v. a. I. Rud. 6, 3, 25 (but id. Ps. 4, 6, 7, est stipula. ib. 16, 20: perge tenere istam

viam, quam slipulate for (Plautinian): dolo malo, Plaut. ) institutum est, Plaut. Poen. 4, 2, 103: si di

ligentiam, quam instituisti, adhibueris, id. To cover, cover over : instrata cubilia fron.

tus, Ritschl). de, Lucr. 5, 987; so, instratos ostro, Verg. instita, ae, f. [insisto). I. The border instituisti, Q. Cic. Petit Cons. 14: ad hunc A. 7, 277; cf.: si palo adacto caverna paleâ insternatur, Plin. 19, 5, 26, 8 84: pontes al. or flounce (laid in several plaits) of a Ro- ipsum quaedam institui, Cic. Ac. 1, 1, 2: hi

storia nec institui potest sine, etc., id. Leg.

(poetand in -Aug. upon as a cover, to spread over i modicis veste, Hor. S. 1, 2, 29: longa, Ov. Am. 1,32: Topica conscribere, Cic. Fam. 7, 19 init.: tos, Verg. A 12,675.-B. Iransf., to lay prose): quarum subsuta talos tegit instita 1, 3, ... iter, Hor. C. 3, 27, 5.- with inf.:

ut primum Velia navigare coepi, institui instravit pulpita tignís (dat.), laid the stage nulla, i. e. no lady, id. ib. 2, 600.- II. A nagitare, id. Ib. 10, 16, 1: si quae non nupta over an insignificant scaffolding, Hor. A. P. 279. – II, 10 cast or throw into": sese Igní: bandage, girth, Petr. 20; id.'97, 4; Scrib.

mulier virorum alienissimorum conviviis bus, Stat. Th. 12, 800. Larg. 133; Stat. Th. 7, 654.

uti instituerit, begun, made it a practice, id. instīgātio, onis, f. [instigo), an urg.

*institão, onis, f. [id.),

a standing still : Cael. 20. 49: recitare omnia, Suet. Aug. 84.

errantium stellarum, Cic. Tusc. 1, 25, 62. ing, stimulating, instigating, an incitement,

-F. or troops, to draw up, arrange : lu instigation : auditorum, Auct. Hor. 2, 30, 475 * institium, ii, n. (id.), = institio, a actionem instituis, illo aciem instruit, Cic.

Mur. 9: quartae acici quam instituerat, signovorcalibus instigationibus corrupti, Dig standing still, Kalend. ap. Grut. 138. 5, 2, 4: praedonum, Lact. 5, 19, 2.

(instito, āre, a false read, for instare, num dedit, Caes. B. C. 3, 93, 5.-G. To proinstigātor, oris, m. [id.], a stimulator, Caes. B. G. 1, 25.)

vide, procure : quaestum, Cic. Quint. 3: aliinstigator (post-Aug.): sibi quisque dux et institor, oris, m. [insisto), a person who quos sibi amicos, id. Verr. 2, 4, 9, $ 21: ani. instigator, Tac. H. 1, 38 : supersuus, Aus. sells goods for another, a factor, broker; 11, 10. - H. To purpose, determine, resolve

mum ad cogitandum, apply, Ter. Phorm. 2, Ep. 17 fin.: accusationis, Dig. 3, 2, 20. agent; a huckster, hawker, peddler (cf. : instīgātrix, icis, f. [instigator), she circulator, negotiator): amata nautis mul: upon : in praesentia (Caesar) similem ra

tionem operis instituit, Caes. B. C. 1, 42, 1. tum et institoribus, Hor. Epod. 17, 20: that instigates (post-Aug.): acerrima ad

-With inf.: senex scribere historias insti. mercis, Liv. 22, 25: hibernae tegetis, Juv. versum Galbianos, Tac. H. 1, 51. instīgātas, is, m. [instigo), an insti- 3,221.-II, Trop.: eloquentiae, who hawls tuit,

Nep. Cat. 3: quaerere tempus ejus in. about his eloquence, makes an exhibition of nare, Liv. 28, 46: babere secum, Caes. B. &.

terficiendi, id. Alcib. 5: montanos oppuggation, setting 'on : si instigatu alterius it, Quint. 11, 1, 50; id. 8, 3, 12. fera damnum dederit, Dig. 9, 1, 1, $ 6. instītörsus, a, um, adj. (institor), or Ver. 22. — With object-clause : frumentum

7, 13, 1: coronas ad ipsum mittere, Suet. instigo, ivi, ätum, 1, v. a. (from in and

or stigo (unused), cf. Gr. crijw; Savser. tig, tij, Adj.: operae, Suet. Ner. 21: artes, Hier. in: plebi, dari, velL 3, 6, 3:.-I. To order, govto be sharp; cf. stimulus for stig-mulus, Helv. 21: actio, Dig. 14,3; Gai. Inst. 4, 71; instituit, Ter. And. 1, 1, 40: libri de civita

ern, administer, regulate : sapienter vitam stilus for stig-lus), to urge, slimulate, stir up, 74.-II. Subst.: instítoria, ae, f., a fe- tibus instituendis, Cic. de Or. 1, 19, 86: moset on, incile, instigate (class.): si hic non

male brolcer or huckster, Dig. 14, 3, 5. insanit.satis sua sponte, instiga, Ter. And."

res, Quint. 1, 2, 2: familiam, id. 10, 3, 9.4, 2, 9: instigante te, at your instigation, Most. 1, 2, 2);3, v. a [in-statuo). I. To put lu' instituis adulescentes ! Cic. Cael

. 17, 39 : institūo, di, ütum (institivi. Plaut. K. To teach, instruct, train up, educate : sic Cic. Pis. 11: cuncti 'sequentem Instigant studiis, stimulate him in the pursuit, Verg. informo; class.): vestigia nuda sinistri loqui, Col. 1, 1, 12: Pan primus calamos cerá

or place into, lo plant, fiz, set (cf. : instruo, oratorem, Quint. 1, 1, 21.-With inf.: Latine A. 5, 228; 11, 730: Romanos in Hannibalem, Liv. 33, 47: comites agmen instigant, argumenta in pectus multa institui, I have 5, 30; id. G. 1, 148: amphora fumum bibere

Instituere pedis, Verg. A. 7, 690.— Trop.: conjungere plures Instituit, Verg. E. 2, 32; Ov. M. 3, 243: in arma, to rouse to arms, Vell. 1, 12: canem in aliquiem, to set on one,

put, i. e. formed in my heart, Plaut. Most. instituta Consule Tullo, Hor. C. 3, 8, 11: cum Petr. 95: iracundiam, Sen. Ep. 10. — With 1,2,2: quemquamno hominem in animum tibiis capere voce instituit, Plin. 7, 56, 57, inf.: laedere, Lucr. 4, 1082.

instituere, aut parare, i. e. to set his heart $ 204. - With abl.: aliquem disciplinis Gracinstillātío, onis, f. [instillo), a drop set up, erect, plant, establish, arrange: ves ciplina Romana, Suet. Caes. 24.- With ad.

on (al. in animo), Ter. Ad. 1, 1, 13.-2. To cis, Quint. 1, 1, 12: lyrâ, id. 1, 10, 13: disping in, instillation : lactis, Plin. 29, 6, 39, tigia, Lucr. 4, 474: arborem, Suet. Galb. 1: aliquem ad dicendum, Cic. de Or. 2, 39, 162: 133; Pall. Nov. 10.

pratum, Col. 2, 18, 3: jugera tercenta, ubi aliquem artibus et moribus, Juv. 14, 74: instillo, avi, ätum, 1, v. 9., to pour in institui vineae possuni, Cic. Agr. 2, 25, 67: Olios instituere atque erudire ad majorum by drops, to drop in, to instil (class.). I. portorium vidi, to lay on, impose, id. Font. instituta, Cic. Verr. 2, 3, 69, & 161: ad lectioLit: haec quoque, nisi tamquam lumini, 15: instituit officinam Syracusis in regia nem, Quint. 1, 7, 17.-— With ut or ne and oleum instilles, extinguuntur senectute, maximam, founded, erected, id. Verr. 2, 4, subj.: quem tu a puero sic instituisses, ut Cic. de Sen. 11: (oleum) caulibus, Hor. S. 2, 24, 54: mercatum, id. Phil. 3, 12: codi- nobili ne gladiatori quidem faveret, Cic. 2, 62: auribus sucum brassicae, Plin. 20, 9, cem et conscribere, id. Rosc. Com. 2: bi- Quint. 21, 69: pueros, ut, etc., Suet. Tib. 14; - 33, & 83.-B. To drop into or upon : gut bliothecam, Plin. 35, 2, 2, $ 10.-B. In id. Aug. 64: nos, no quem coleremus, etc., tae, quae saxa assidue instillant Caucasi,

gen., to make, fabricate, construct : mag. Sall, J. 14, 18. — of animals: boves, Col. 6. Cic. poët. Tusc. 2, 10 fin. - II. Trop., to in. nus muralium pilorum numerus institui. 2, 8 al. stil, to inspire with : uberrimae tuae litte

tur, Caes. B. G. 5, 39: naves, to build, id. ib. rae mihi quiddam quasi animulae instilla 6, 11: pontem, to construct, id. ib. 4, 18: tur- tion, arrangement (class.): 'rerum, Cic. N.

institūtío, onis, f. [instituo). disposi. runt (al. restillarunt), Cic. Att. 9, 7, 1: prae- res, id. ib. 5, 52: amphora coepit institui, D. 2, 13, 35.-B. Custom, manner : insticeptum auriculis, Hor. Ep. 1, 8, 16.

Hor. A. P. 22: convivia, Suet. Tit. 7: longio: tutionem suam conservare, Cic. Att. 1, 17, instimălātor, oris, m. [instimulo), a

rem sermonem, to hold, Caes. B. G. 5, 37: 10. stimulator, instigator : seditionis (al. sti. delectum, id. B. C. 1, 16: remiges ex pro- Cic. de or. 3, 9, 35: puerilis, id. ib. 2, 1, 1:

Instruction, education : doctoris, mulator), Cic. Dom. 5, 11.

vincia, to obtain, procure, id. B. G. 3, 9.-2. de aliqua re, id. Of: 1, 2, 7.-D. Principles, in-stimulo, ivi, átum, 1, v. a.; to prick to prepare, furnish, provide (viands, food, elements of instruction : complures Graeor urge on, to stimulate (poet.): aliquem, a feast, etc.): dapes, Verg. A. 7, 109: con

cis institutionibus eruditi, Cic. N. D. 1, 4, Ov. F. 6, 508: verbis, id. M. 14, 495; Stat vivium, Just. 12, 13, 6: convivia jucunda, 8: ex institutione Stoica se agere, Sen. Th. 1, 716: voce, Sil. 2, 543; falso instimu. Suet. Tit. 7...IL Trop. A. To institute, Ben. 2, 20, 2-E, Induction, appointment : lari, Dig. 5, 2, 3.

found, establish, organize, set up (of institu. heredis, Just. Inst. 1, 14, 3; Gai. Inst. 2, 116 instinctor, oris, m. (instinguo), an in. tions, governments, etc.); cf: ibi regnum sqq. stigator (post-Aug.): sceleris, Tac. H. 1, 22: magnum institutum, Plaut. Rud. 4, 2, 30:

institūtor, oris, m. [id.], a founder, quo in magistratu non institutum est á me belli, id. Ib. 4, 68; Amm. 21, 12; 30, 1.

crcator, erector, contractor (post-class.): 1. instinctus, a, um, Part, from in. regnum, sed repressum, Cic. Sull 7, 21: so, stinguo. magistratum, id. Att. 6, 1, 8: de civitatibus veteres urbium, Amm. 14. 8, 6; sordidissi.

morum artificiorum, Sen. Ben. 6, 17, 1: ma2. instinctas, lis, m. [instinguo), in instituendis littera, id. de Or. 1, 19, 86: cistigation, impulse (class.; mostly in abl.

vitatis formam, Tac. H. 4, 8: is id regnum teriae, Lact. 2, 8 med.-II. A ieacher, in.

cum fratribus suis instituit, Lact. 1, 13, 14: structor: morum, Treb. Pol. Trig. Tyr. 3, 1. sing.): oracula, quae instinctu divino afila. ab instituta gente, Amm. 17, 13, 27: colle: -Plur, Pac. Pan. 8,5; Lampr. Commod. 1. tuque funduntur, inspiration, Cic. Div. 1, gium igulorum, Plin. 35, 12, 46, $ 159: aera. institūtum, i, no [id.], a purpose, in18, 34; id. ib. 1, 6 fin.; 1. 31, 66: sine cae.

rium militare, Suet. Aug. 49: stipendia, id. tention, design; an arrangement, plan; lesti aliquo mentis instinctu, id. Tusc. 1, 26: Claud. 6. —So of holidays, games, etc. : fe. mode of life, habits, practices, manners; a instinctu decurionum, Tac. H. 1, 70: instinctibus daemonum, Lact. 4, 30: ex in- Saturnalia institutus festus dies, Liv. 2, 21, tion; agreement, stipulation (class.): cjus

rias diesque festos, Plin. 18, 29, 69, $ 284: regulation, ordinance, institution; instrucstinctu deorum dicero, Mos. et Rom. Leg. 2: sacros ludos, Ov. M. 1, 446.-B. To in omne institutum voluntatemque omnem Coll. 15, 2,5.

stitute, appoint one, esp. as heir or to an successio prospera consecuta est, Cic. Horin-stinguo, stinxi, stinctum, 3, o. a.,

office: qui me cum tutorem, tum etiam se- teng. Fragm.: ad hujus libri institutum to instigate, incite, impel (class. only in the cundum heredem instituerit. Cic. Fam. 13, illa nihil pertinent, id. Top. 6: me punc part pass.): Christus intus instinxerat, 61: Populum Romanum tutorem, id. de Or. oblitum consuetudinis et instituti mei, id. Tert. Anim. 26 (Gell 17, 20, 7, read instrin. 1, 53, 228; magistratum, id. Att. 6, 1; Suet. Att 4, 18: meretricium, id. Cael. 20, 50: maxit). — Part. pass. : instinctus, a, um, Caes. 83; id. Vitel 6; id. Claud. 1; Just 7, jorum, id. Agr. 2, 1: vitae capere, to form instigated, incited : furore et audácii, Cic. 2, 5; Plin. Ep. 5, 1, 9.-C. With ut, to ordain a plan of life, id. Fin. 4, 16, 40: juris publi. Verr. 2, 5, 72, 8 188: his vocibus, fired, ani. I that : Arcesilas instituit, ut ii, qui, etc., Cia Ici leges et instituta, id Brut. 77: instituta

969


Page 5

mihi, Cat. 18 (21), 7.--Hence, instructus, 13,5: panem ex mulso, Cael. Aur. Acut. 3, eral families; opp. domus, which was the 4, um, P. a., ordered, drawn up; furnished, 8, 77.

mansion of a rich family, Cic. Of. 3, 16, 66: provided with any thing. A. Lit.: exer: in-sūdo, ūvi, ätum, 1, v. n., to sweat in, intellego Clodii insulam esse venalem, id. citus ita stetit instructus, ut, etc., Liv. 4, 18: acies, Caes. B. G. 1, 48: domicilla rebus I. Lit.: quis (libellis) manus insudet vulgi, 48; id. Caes. 41; Mart. 4, 37, 4 al.; some

on, or at any thing (poet. and post-Aug.). Cael. 7, 17; Tac. A. 6, 45; 15, 43; Suet. Tib. iis omnibus, quibus, etc., Cic. N. D. 2, 37, Hor. S. 1, 4, 72: labori, Calp. Ecl. 5, 10.

times also of a single lodging in such a 95: instructa et exornata domus, provided II, In gen., to sweat: si corpus dormien. house, Suet. Ner. 38; cf. Preller, Regionen with necessaries, id. Verr. 2, 2, 34, § 84: in- tis insudat, Cels. 1, 4, 6; 2, 2.

der Stadt Rom, p. 86 sq.; Becker, Gallus, structae ornataeque vaves, id. ib. 2, 5, 51,

#in-sūdus, a, um, adj., dry: Insudus 2, p. 146 sq. 2d edit. - III. A temple (eccl.); $ 133: instructae atque ornatae omnibus

cf. 18. Voss. ad Just. 32, 2, 2. rebus copiae, id. de Imp. Pomp. 8: omni: avudpos, äßpoxos, Gloss. Philox. bus rebus instructum et paratum convi

*insúēfactus, a, um, adj. (1. in-sueo

2. Insula, ae, f., nom. prop., a part of vium, id. Verr. 2, 4, 27.-B. Trop. 1. facio), accustomed, habituated (= assuetus): Syracuse cut oto from the rest by a narrow

arm of the sea, which was bridged, Liv. 24, Arranged, prepared; instructed: jam in: equi, Caes. B. G. 4, 24, 3. structa sunt mihi in corde consilia omnia,

in-snesco, suivi, suõtum, 3, v. n. and a.

21, 6; Cic. Verr. 2, 4, 52, 8. 117. Ter. Phorm. 2, 2, 7: res satis scite instruc (insuerat, Tac. A. 4.57), to accustom, habituate belonging to an island : preces, offered by

insúlānus, a, um, adj. (insula), of or tae et compositae, Cic. Leg. 1, 13, 39: ad (not in. Cic. or Cæs.), I. Neutr., to accustom islanders, Sid. Ep. 9, 3; Pacat. Pan. Theod. permovendos animos instructi et parati,

or habituate one's self, to become accustomed 23, 3. -Hence, subst.: insòlānus, i, m., id. Or. 5: ad mortem contemnendam, id. to a thing; constr. with dat., with ad, or

an islander, Cic. N. D. 3, 10, 46. Fin. 2, 17: ad dicendum instructissimus, inf. (a) With dat.: corpori, Tac. A. 11, 29. id. de Or. 3, 8.-2. Instrucled, versed in: in -(B) with ad: ad disciplinam militiae in

insulāris, o, adj. [id.). I. Of or bejure civili, Cic. de Or. 1, 58, 249: omnibus suescere militem nostrum, Liv. 5,6..-(7) | insulari poena multavit, l. e. punished him

longing to an island, insular (post-class.): ingonuis artibus, id. ib. 1, 10, 73: a jure ci- With inf: mentiri, Ter. Ad. 1, 1, 30: lar

with banishment to an island, Amm. 15, 7, vili

, ab historia instructior (v. ab), id. Brut. giri, Sall. J. 8, 2: amare, potare, id. C. 11, 6. 43.- In a bad sense: accusatores instructi II. Acl., to accustom or habituate one to 2: solitudo, id. 14, 5, 3; 24, 2, 9 al. — II. inet subornati, prepared, instructed, Cic. Va- a thing; constr. aliquem aliquid or aliqua súlāres, m. plur., keepers of a temple, tin. 1, 3: vitiis instructior, Hor. Ep. 1, 18, re., (a) Aliquem aliquid: însuevit

pater Just. 32, 2 2 25.-Adv.: instructē, with great prepa- optimus hoc me Ut fugerem, Hor. s. 1, 4, insúlāržus, ii, m. (id.). I. A tenant Talion; only comp.: ludos opulentius in. 105. (B) Aliquem aliqua re: aquâ pecus, of an insula (post-Aug.), Petr. 95; Dig. 1, structius facere, Liv. 1, 35, 7 instructius Col. 6, 4. Pass.: sic insuesci debent, ut, 15,4; cf.: CERDO INSVLAR., Inscr. Orell. 2926 id. 11, 8: ita so a pueris insuetos, Liv. 24,

-IL. A slave who had charge of an insula, accusare, App. Mag. 34, p. 296. 48,6.

and collected the rents, Dig. 50, 16, 203; 7, 8, in-stă diosus, a, um, adj., not studious, regardless of a' thing; with gen. (post

insuētē, adv., v. 2 insuetus fin. 16; 14, 3, 5 al. class.): medicinae, App. Mag. p. 299, 28. insuētūdo, inis, f. [2. Insuotus), a

insúlātus, a, um, adj. [id.), made into in-stápěo, ore, v. n., to be torpid, numb; being unaccustomed to (post-class.): cibi, App. de Mundo, p. 73; Aug. Civ. Del, 4,2

an island, insulated (post-class.): terrae, only in part. pres.: membro instúponte, Spart. Sov. 16, 2. Plin. 28, 4, 7, 8 38.

1. insuētus, a, um, Part., from in.

insulcātio, onis, f. (In-sulco),'a fur. insuāsăbilitas, itis, f. [2. in-soadeo), suesco.

rowing, making furrows in the ground,

Jul. Val. Res Gest. Alex. M. Mai. 1, 20. the incapacity to be persuaded, Hier. Eph. 2. in-suētus, a, um, adj., unaccus5, 6. tomed (class.). 1. Act. A. Not accustomed

in-sulco, 1, v. a., to furrow, make fur. *insuāsum, i, n., a kind of dark color: to, unused to a thing; constr. with gen.,

rows: sulcat, insulcat, Not. Tir. p. 155. quia tibi insuaso infecisti pallulam, Plaut. dat., ad, or inf. (a) With gen.: insuetus

insălensis, e, adj. (insula), of or beTruc. 2, 2, 16;. cf. Paul ex Fest. p. 111 Müll. contumeliae, cic. Att. 2, 21: laboris, Caes. longing to an island, insular (late Lat.): ab in - súāvis, e, adj., unpleasant, dis- B. G. 7, 30, 4: bujus generis pugnae, id. B.

insulense ad continentem, Sol. 54 dub. agreeable (class.): berba cibo non insua- C. 1, 44, 3: navigandi, id. ib. 5, 6, 3: operum, insălosus, a, um, adj. [id. ), full of vis, Plin. 24, 16, 97, 8 154: vita, Cic. Att. 10, id. B. C. 3, 49: male audiendi, Nep. Dion. 7: islands (late Lat.): mare Persicum, Amm. 4; vocos, Gell. 18, 11-Comp.: quid insua moris ejus insueta, Liv. 6, 34, 6; 3: liberta- 23, 6, 10 al. vius quam clanior? Auct. Her. 3, 12.-Sup.: tis, Sall

. H. 1, 115 Dietsch.-B. Inexperi. insulsē, adv., v. insulsus fin. insuavissima littera, Cic. Or. 49, 163. enced in, unacquainted with a thing: re

insulsītas, ātis, f. [insulsus). tastelessinsăāvitas, itis, f. [insuavis), unpleas- rum majorum, Auct. Her. 4, 4. - (B) With

ness, insipidity, silliness, absurdity (class.): antness, disagreeableness (post-class.): per

dal.: insuetus moribus Romanis, Liv. 28, insipientia insulsitasque, Plaut. Mil. 3, 3, insuavitatem medontur, Tert. ad Martyr. 3; 18, 6: suetao operi manus, Tib. 1, 4, 48.

11: villae, Cic. Att. 13, 29: harum rerum, Poen. 10: dictionis, Gell. 1, 21, 4; Cael. Aur: -17), With ad: eques ad stabilem pugnam, Acut. 2, 19, 115. Liv. 31, 35, 6: ad tale spectaculum, not used 13: orationis, id. Brut. 82, 284; Quint. 5, 13,

id. ib. 5, 11 init.: Graecorum, id. Rab. Post. in-subditivus, a, um, adj., not coun- o; id. 41, 20, 11: corpora ad opera portanda, 38. terfeit, not supposititious (late Lat.): matris dire, Liv. 31, 18, 3: vinci, id. 4, 31, 4.11: salted, insipid. I. Lit.: amurcâ insulsa Caes. B. C. 1, 78, 2.-(0) With inf.: vera au

insulsus, a, um, adj. (2. in-salsus), unsomen, Tert. adv. Val. 27 fin. Insõber, bris, adj. (Insubris for Insu. Pass., to which one is not accustomed, unu:

sual: insueta liberae civitati species, Liv. perfundunt sulcos, Col. 2, 9: gula, that longs ber, Spart. Julian, 1; gen. plur. Insubrium, 30, 37, 8: haec, quibus insolita atque in for tasteless things, Cic. Att. 18, 31, 4. Plin. 10, 29, 41, 8 77: Insubrum, id. 3, 17, 21, sueta sunt, Graeci timeant, id. 38, 17, 5: Comp.: cibus insulsior, Hier. Ep. 22,' 40.$ 125), of or belonging to Insubria, a country limen Olympi, Verg. E. 6, 66: iter, id. A. 6, II. Trop. A. Bungling, awkward : Tyn. in the neighborhood of Milan. Insubrian : 16: solitudo, Liv.3, 52: insuetos foetus ani.

daris illa bipennem insulsam et fatuam eques, Liv. 22, 6, 3.-Subst. : Insŭber, an malia edere, monsters, id. 28, 21, 16. in- dextra laevaque tenebat, Juv. 6, 658.-B. Insubrian: Insuber quidam fuit, Cic. Pis. suēta, n. plur., as adv.: insueta ruden- Tasteless, insipid, silly, absurd : non insul. 15, 34.- Plur.: Insõbres, ium, m., the tem (i. é. insolito more), Verg. A. 8, 248.

sum huic ingeniumst, Plaut. Mil. 4, 2, 79: Insubrians, Cic. Balb. 14, 32; 'Liv. 30, 18, 1; Adv.: insuētē, contrary to custom (post- genus (ridiculi), Cic. de Or. 2, 64: multa (in

est etiam in verbo positum non insulsum 5, 34, 9; Plin. 3, 17, 21, § 124 sq.

class.): immorari, Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54. sermone) nec illitterata, nec insulsa esse vi. insăbidē, adv., v. insubidus fin. - Comp.: insuetius perscrutari, Auġ. Ep. 3 dentur, id. Fam. 9, 16: adulescens, id. Cael.

in-súbidus, a, um, adj., stupid, foolish insufficiens, entis, adj. (2. in-sufficio), 29: acuti, nec insulsi hominis sententia, id. (post-class.), Gell. 19, 9, 9: vultus, Lampr. insufficient (late Lat.), Tert. adv. Hermog. Tusc. 1, 8. -Sup.: insulsissimus homo, Cat. Commod. 17, 3: scitamenta, Gell. 18, 8, 1.- 15.

17, 12. — As subst.: insulsae, arum, f. (SC. Comp., Gell. 6, 1, 2; 13, 20, 4.- Adv.: in. săbidē, stupidly, foolishly (post-class.): insufficiency (late Lat.), Tert. ad Uxor. 1, 4; insufficientia, ae, f. [insufficiens), mulieres), silly creatures, Cic. Att. 9, 10, 2

Adv.: insulsē, tastelessly, insipidly, aliquid non insubide introspicere, Macr. S. Boëth. Cons. Pbil. 3, pros. 3.

foolishly, absurdly: 'aliquid facere, Cic. Att. 7, 14, 3: disserere, Gell. 1, 2, 4.

insafiliātio, onis, f. [insufllo), a blowing 15, 4: insulse, arroganter dicere, id. ib. 5, in-subjectus, a, um, adj., unsubjected, into (post-class.): aceti naribus, Cael. Aur.

10: non insulse interpretari, not amiss, not unsubdued, Prud. Ham. 699. Tard. 1, 4, 136.

badly, id. de Or. 2, 54. - Comp.: nihil potest Insõbres, v. Insuber.

in-suffio, avi, ätum, 1, v. a., to blow or dici insulsius, Gell. 16, 12. -Sup.: baec etiinsubsidiātus, a, um, adj. (2. in-sub- breathe into or upon (post-class.): insutila.

am addit insulsissime, Gell. 12, 2, 6. sidior), unsupported, Vulg. Esdr. 3, 9, 11. vit in faciem ejus flatum vitae, Tert. Res.

insultābundus, a, um, adj. [insulto), in-substantivus, a, um, adj., unsub- Carn. 5; Prud. nepi otep. 10, 9, 19 : per insulting, full of scorn (late Lat.), Aug. Ep. stantial, Ambros. Hexaēm. 1, 2,7; Interpr. fistulam os plenum vino, Veg. 2, 21: ei spi. 86 ad Casul. Iren. 1, 10.

ritum, Vulg. Sap. 15, 11. — Absol., Vulg. insaltātio, onis, f. I. Lit, a springin-subtilis, e, adj., not fine, not sublle Johan. 20, 22.

ing or leaping over or on, Sol. 52, 20.-II. (post-class.): ratio, Dig. 30, 1, 11. - Adv.:

1. insúla, ae, f. [in-sul ; cf. con-sul, Trop., insolent behavior towards any one, insubtiliter, without subtlety: dicere, prop. in-land). I. An island, isle, whether a scofing, reviling, insulting, Quint. 8, 5, Dig. 2, 14, 7, 8 6; 28, 5, 1.

formed by the sea. a lake, or a river: ingu. 11: nibil insultatione barbarorum intoleinsăbălam, i, n., for insilia, the treadle lam Britanniam, Cic. Fam. 15, 16, 2; 1d. de rantius. Flor. 4, 12, 36. of a weaver's loom, acc. to Isid. Orig. 19, Verg. A. 1, 159; 3, 211: in lacu, Cic. Mil. 27, Imp. Pomp. 11 fin.; id. Verr. 2, 4, 64, § 144; insaltātoriē, adv., v. insultatorius fin

insultātöržus, a, um, adj. (insulto), insubvertibilis, e, not to be over.

74: Rheni amnis, Tac. G. 29; Ov. F. 1, 292: scornful,_mocking, insulting (late Lat.):

in medio flumine nata, Gai. Inst. 2, 72' al.verbum, Tert. adv. Marc. 5, 10.-Adv.: inturned (eccl Lat.), Anón. (Hilar.) in Job, 11, B. Transf.: apud fustitudinas ferricre- gultātöržē, scornfully, insultingly, Sid


Page 6

intéremptibilis, e, adj. (interimo), l. 9. cunnus (post-class.), App. Mag. p. 296, interfūsus, a, um, Part., v. interfun-
that can be destroyed or lilled (ecol. Lat.): 15 and 22. Christus, Tert. adv. Marc. 3, 6.

#inter-femus, oris, n., the space be- interfūtūrus, v. intersum.
intěremptio (-emt-), onis, f. [id.], tween the thighs : interfemus, merounprov, intergannitus, a, um, see the foll.
destruction, staughter, Tert. adv. Prax. 27; Gloss. Philox.
Porc. Lat. Decl. in Cat. 10 (but a false read- interficío, foci, fectum (archaic pass.: intergarrītus, um, Part., froin
ing for internecione, Cic. de Imp. Pomp. intertiat, Lucr. 3, 872: interfieri, Plaut. the obsolete intergarrio (inter-garrio ), 11, 30).

Trin. 2, 4, 131), 3, ' v. a. [inter-facio), to put prated or chattered between (post-class.): intěremptor (-emt-), āris, m. [id.], between. I. in gen. (rare): terrae natura dein pauculis verbis intergarritis (al. in. one who destroys or lills, a slayer, murderer medicatas aquas interficit, Plin. 2, 100, 104, tergannitis), App. Mag. p. 284, 38. (post-Aug.): fratris, Vell

. 2, 129, 1: eri, S 222 (al. inficiat).-II. In partic. A. # inter-gěries, oi, f. [1. gero), a parti. Son. Ep. 70, 12: puellae, Val. Max. 6, 1, 2. To consume, devour : piscium magnam at- tion, party-wall : iniergeries, paries, toixos intěremptrix (-emt-), icis, f. [inter que altilium vim, Lucil, ap. Non. 330, 31 al.

ο δύο κτήσεις διορίζων, ie. murus duas posemptor), she That destroys or lills, a murs

-B, To destroy, bring to naught : messes, sessiones separans, Gloss. Philox. deress (eccl. Lat.). 1 lit.: fratris, Lact.

Verg. G. 4, 330: herbas, Cic. Fragm. ap. intergěrīnus, a, um, v. intergerivus. 1, 10, 4.-II. Trop.: pudoris, Tert. Spect.

Non. 450, 2: usum, fructum, victum, Plaut.
Merc. 5,'1,
4: virginitatem, App. M. 5, P. rivi, Plin. 13, 12, 26, $ 82.)

(intergěrium, false read. for interge-
17.
interemptus (-emt-), a, um, Part., 160, 25.-C. To kill, slay, murder (class.";

syn. neco, occido, trucido): aliquem, Cic. intergěrīvus, a, um, adj. (intergefrom interimo.

Att. 13, 10; Caes. B. G. 1, 12 fin.; 2, 23; Sall. ries), that is placed between ; subst.: in. intěr-ěo, ii, itum (perf. -īvi, App. M. Cat. 18, 5; Liv. 31, 18, 7'al : feras, Lucr. 5, tergěrīvus, i, m. (sc. paries), a parti7,7; sync. -issent, Cic. Div. 2, 8, 20 al.), 4, 1249.— With abl. of separation, to cut off tion, party-wall, Plin. 13, 12, 26, $ 82; 35, .v.n-Prop., to go among several things, from: aliquem et vita, et lumine, Plaut. 14, 49, 8 173.-Of the walls of wax in a beeso as no longer to be perceived (class.). I. Truc. 2, 6, 37.— With abl. of means: anum hive, Plin. 11, 10, 10, $ 23. Lit.: ut interit magnitudine maris stilla siti famoque atque algu, id. Most. 1, 3, 36.— muriae, becomes lost in it, Cic. Fin 3, 14, 45: 2. Esp. with se, to commit suicide : se ip- interpose, insert walls: intergerivi parietes

inter-gěro, öre, v. A., to place between, Baxa venis, become lost among them, mingle sum, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2: omnes de- dicuntur, qui inter confines struuntur, et with them, Sever. Aetn. 450. — II. Trop., sperata salute se ipsi interficiunt, Cic. de quasi intergeruntur, Paul. ex Fest. p. 110, to perish, to go to ruin or decay, to die : Or. 3, 3, 10; Caes. B. G. 5, 37, 6; Liv. 31, 18, 21 Müll. non intellego, quomodo, calore exstincto, 7; Tac. A. 6, 18; Quint. 11, 1, 36; Curt. 6, 11, corpora intereant, Cic. N. D. 3, 14: omnia 20; Aug. Civ. Dei, 1, 17 fin. al. -*D. To

intergressus, 1.8 (only in abl. sing.), fato Interitura gravi, Ov. M.2, 305: segetes, interrupt : sermonem, App. M. 11, p. 269.

m. (from the obs. intergredior), a coming Verg. G. 1, 152: salus urbis, Cic. Verr. 2, 3,

between, intervention (post-class.): disputa

interfio, fiờri, v. intercio init. 55: litterae, id. Att. 1, 13 : pecunia, Nep.

tionis, Min. Fel. Octav. 15. Them. 2; interit ira morâ, ceases, Ov. A. A.

inter-flúo, fluxi, 3, v. n. and a. (in

intěr-hio, 1, v. n., to be open between 1, 374: possessio, Dig. 41, 2, 44.--B, To be imesi, Lucr. 4, 227), to flow between (rare (eccl. Lat.), Tert. Apol. 48. ruined, mostly in first pers. perf.: interii, I

but class.): quantum interfluit fretum, intěr-ibi (interibei, Sen. con. do Bac. am ruined, undone : "hei mihi disperii i Liv. 4), 23, 26; angusto freto interflu- c. T R. 196), adv., in 'the meantime, for

interii, perii, Plaut. Most. 4, 3, 36 om- ente, Plin. 3, 5, 11, $ 76. -With acc.: fre interea, interim (ante- and post - class. ) nibus exitiis interii, id. Bacch. 6, 17: in.

tum, quod Naupactum et Ratras interfluit, Plaut. Ag. 5, 2, 41; id. Capt. 5, 1, 31; 33; id. terii! cur mihi id non dixti? Ter. Hec. 3,1; interfluebat, Tac. A. 2, 9.- with dat.: in 20; id. Pers. 1, 3, 85; App. Mag. p. 320, 29

Liv. 27, 29; cf. : flumen Visurgis Romanos Mil. 2, 1, 26; id. Poen. 3, 3, 3; id. Rud. 4, 6, 42: qui per virtutem peritat, non interit, terfluens urbi Tiberinus, Flor. 1, 4, 2; Sen. a, um, Part., perished, destroyed (ante- and interiluuntur (supply mari), App. de Mun. Plaut. Capt. 3, 5, 32.- Hence, interitus, Ben. 6, 7, 3; Liv. 28, 23, 4.- Pass.: insulae 1 (but in Gell. 3, 7, 17, the correct read. is in

terim). post-class.) multis utrinque interitis, do, p. 69 (but interfuissent is the true readable, mortal (eccl. Lat.): nihil, Tert. adv.

intěrībilis, e, adj. [intereo), perishClaud. Quadrig. ap. Prisc. p. 869 P.; Sid. ing, Cic. de Sen. 6, 16). Ep. 2, 10.

Herm. 34: animae, Arn. 2, 65. intěr-ěquito, 1, v. n. and a., to ride inter-fŭus, a, um, adj. [interfluo, Nowing between (rare and post-Aug.): in

intěrim, adv. (inter and old acc. of between a favorite word with Livy); (a) ierfluo Euphrate, Plin. 6, 26, 30, 131: am- is). !. 1.4. interea, meanwhile, in the

mean. Absol., Liv. 34, 15, 4; 35, 5, 10;, Curt. 4, 13, nis, Sol. 66: umor, Pall. Sept. 10 fin.

time ibo 22. - (B) With acc.: ordines, Liv. 6, 1, 3: agmina, Curt. 4, 13, 1.

inter-fodio, fodi, fossum, 3, v. a., to speculare, Plaut. MiL 4, 3, 28: interim dum

ante ostium sto, Ter. Eun. 5, 2, 3: hoc inteintěr-erro, 1, v. n., to wander between dig out, dig between, pierce; pupillas, Lucr. rim spatio conclave illud concidisse, Cic. of among, to come, go, or be between (post-4, 716: radices, Pall

. Oct. 12, 2.

de Or. 2, 86: quo fugit interim dolor ille ? class.): Deus locis omnibus intererrat,

inter-for, fātus sum, 1, v. dep. N. and Quint. 11, 1, 54; 1, 12, 6.-B. For a time, Minuc. Fel. Octav. 10: splendor, Prud.

a. (interfari, interfatur, interfutus are the for a while (post-Aug.): ut uno interim Cath. 6, 43.

forms in common use), to spealc between, to contenti simus exemplo C. Gracchi, for the intěrest, etc., v. intersum.

interrupt in speaking (syn. interpelló): moment, Quint. 1, 10, 27: interim admonere (interfăcîo, false reading for in per

priusquam ille postulatum perageret, inter illud satis est. id. 2, 4, 3; 3, , 5.-C. (Cl.

satur Appius, Liv.3, 47: orsum eum dicere, interea ) However, nevertheless : interim ficiendo, Liv. 25, 11, 8.)

Phaeneas interfatus, interrupted, id. 32, 34: velim mihi ignescas, Cic. Att. 7, 12, 3: quod inter-fāris, v. interfor.

Venus sic interfata est, Verg. A. 1, 386 : alias vitiosum, interim alias rectum est, interfātio, onis, f. (interfor)

, a speak. quem interfari nefas est, plin. Ep. 1, 23, 2. Quint. 1, 5, 29; 2, 12, 2 al.-II. I. q. non ing between, an interrupting in speaking interfossus, a, um, Part., from inter- numquam, sometimes (post-Aug.): Latinis (syn. interpellatio): contra verba atque in fodio.

quidem sempor, sed etiam Graecis interim, terfationem, Cic. Sest. 37, 79: expositiones inter-frīgesco, 3, v. inch. n., to grow Quint. 2, 1, 1; so, opp. semper, Sen. de Iran brevi interfatione distinguere, Quint. 4, 2, old, die away, or be dropped in the mean- | 2, 21, 8: laturi sententiam indocti saepius 50 Spald. N. cr.

while (post-class.): res, Fragm. Jur. Civ. atque interim rustici, Quint. 12, 10, 53 ; intorfectibilis, e, adj. (interficio), Antejustin. p. 45.

11, 3, 51; with nonnumquam, id. 4, 6, 20: deadly: ruta viperarum, App. Herb. 89. inter-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a.

interim... interim, sometimes... sometimes, interfectio, onis, f. [id.], a killing, (frango), to break to pieces (ante-class

, and at one time ...

at another, Quint. 6, 10, 34; murdering (rare) : Trebonii, Brut. ap. Cic. post-Aug.): si quid ventus interfregerit, | 6, 3, 59; 9, 2, 100; Plin. Ep. 10, 27: interim Ep. ad Brut. 2, 3 init.: Clodii, Ascon. ap. Cato, R. R. 44; Plin. 17, 18, 30, $ 127.

... mox, Tac. A. 14, 41 Dräger." Argum. Milon. p. 34, 16.

* inter-fúgio, fugěre, v. n., to flee be Bramb. 8. v., but v. Munro, Lucr. Introd?

intér-imo (better than interémo, interfectivus, a, um, adj. [id.], deadly tween or into; in tmesi: inter enim fugit, p. 33), ēmi,'emptum, or emtum, 3, v. a (post-class.): morbus, Cael. Aur. praef. $ 12. Eucr. 6, 332.

[emo), to take out of the midst, to take away, interfector, oris, m. (id.], a slayer, * inter-fulgěo, ēro, v. n., to shine or do away with, abolish; to destroy, slay, kill murderer. I. Lit.: alicujus, Cic. Mil. 27, . glitter between : aurum cumulo aliarum ro- (syn.: interficio, perimo; class.). I. Lit: 72; id. Phil. 1, 14, 35; Nep. Att. 8, 3; Tac. rum interfulgens, Liv. 28, 23, 4.

Abantem, Verg. A. 10, 428: vitam, Plaut. A. 1, 9; 12, 48; 14, 44; Liv. 24, 7, 7; 44, 40, inter-fundo, fidi, füsum, 3, v. a [2. Cas. 3, 5, 29 : interimendorum sacrorum 9. II. Trop., a destroyer : veritatis, fundo), to pour between; pass., to flow be causa, Cic. Mur. 12, 27: qui Argum dicitur Tert. Carn. Christ. 5.

tween (mostly poet.): pelagus interfundi. interemisse, id. N. D. 3, 22, 66: sensum, interfectõrjus, a, um, adj. [inter- tur oras, Avien. Perieg 250. Hence, in- Lucr. 3, 288: se, Plaut. Cist. 3, 13: si quae fector), deadly, murderous (late Lat.), Aug. terfusus, y um, Part. :

interfusum

interimant, innumerabilia sint, etiam ea de Lib. Arb. 3, 25; Isid. Orig. 17, 7, 7.- mare, Plin. 3, 8, 14, 8 86: Dido maculis

tre. N. D. 1, 19, 50: Hasdrubale interempto, Hor.

quae conservent, infinita esse debere, Cic. Subsl.: interfectorium, i, n., a means mentis interfusa genas, stained with spots C. 1,4,72: qui ferro sunt interempti, Quint of destruction, Ambros. de Elia et Jejun. 10, (of blood), Verg. A. 4, 644 : Styx coërcet 3, 8,5. -So with se, to kill one's self, commit 37 fin.--Hence, adv.: interfectoríē, de animas), interposed, id. ib. 6, 489 : interfusa suicide : Lucretia se ipsa interomit, Cic. structively, murderously, Aug. contr. Parm. nitentes Vites aequora Cycladas, Hor. C. 1, Fin. 2, 20, 66.-11, Tran81., to kill, 1. e. 3, 2, 14. 14, 19 : oceanus, Plin. 2, 68, 68, § 173: nox,

to distress' intolerably : illaec interemit me interfectrix, scis, f. [interfector), a intervening, Stat. Th. 3, 677: 'opacitas, in

modo hic oratio, Plaut. Merc. 3, 4, 22: mo murderess (post-Aug.): nepotis, Tac. A. 3, tervening, Plin. 6, 23, 25, $ 93. 17; Hyg. Fab. 122.-II. Trop.: abstinen

inter-făro, ére, v. n., to rage between hae voces Milonis, distress me, Cic. Mil 34.

quidem, judices, exanimant et interimunt tia, Cael. Aur. Acut. 3, 8, 95.

or through (poet.): orbem, Stat. Ach. 1, 395. intěrior, Yus, gen. õris (comp. from ininterfectus, a, um, Part., from inter- interfusio, onis, f. [interfundo), a ter, whence also sup. intimus), inner, inteicio.

flowing between (eccl. Lat.): maris, Lact rior; nearer (class.). I. A. In gen: in interféminium, ii, n. [inter-femen), 1 7, 3, 28.

interiore aedium parte, Cic. Sest. 10: 8p8


Page 7

(post-class.); angusta, Sol. 22, 14 : an- | nem, a lucid interval, Dig. 28, 1, 20: verbo. lose their lustre, Plin. 37, 7, 27, & 99: congusta fluminis, Amm. 24, 2, 4,

rum, formed in short clauses, Cic. Part. 6. tiones, Cic. Mil 6, 12: mores boni plerique inter-măněo, 2, v. 'n., to remain be- 1. intermissus, a, um, Part., from omnes jam sunt intermortui, Plaut. Trin. tween (poet.): mediis agris, Luc. 6, 47. intermitto; q. V. fin.

1, 1, 7: Catilinae reliquiae, Cic. Pis. 7 fin.: inter-mědžus, a, um, adj., that is be- * 2. intermissus, īs, m. (intermitto), memoria generis sui, id Mur. 7, 16 fin. tween, intermeuiate' (ante-class, and late for intermissio, an intermission, interrup- intermortŭus, a, um, P. &., v. interLat), Varr. R. R. 3, 5, 11; Paul. Nol. Carm. tion: garrulus sine intermissu cantus, in

morior, fin. 26, 637. cessant, Plin. 10, 29, 43, § 81.

inter-mověo, 2, v. A., to move or pass intermenstrúum, i, see the foll. art. inter-mitto, mīsi

, missum, 3, v. A. and between (post-class

. ) : alios sulcos stilo, inter-menstrous, a, um, adj., be- n. I. Ac. A. To leave off, intermit, omit, Symm. Ep. 8, 69. tween two months : luna intermenstrua, neglect; constr. with acc., aliquid ab, ad, or inter-mundia, orum, n. plur. (mun. i. e. at the time of new moon, Plin. 18, 32 inf. (a) With acc.: studia, Cic. Or. 10: iter, dus), spaces between the worlds, in which, 75, $ 322. - Subst.: intermenstrúum, Caes. B 9, 3, 3; proelium, id. B. G. 3,5: acc. to Epicurus, the gods reside, Cic. Fin

opus, id. ib. 3, 29: admirationem rerum, 2, 23, 75; cf. id. Div. 2, 17, 40; id. N. D. 1, i, n. (8C. tempus), the new moon, time of

Cic. Fin. 5, 20, 57 : officia militaria, Just. 8, 18. new moon, Varr. R. R. 1, 37, 1; Cic. Rep. 1, 16, 25: tempore intermenstrúl, Amm. 20, rem,'ov. M. 3, 154: quod (otium) quidem time, i. e. a loan, Ennod. Dict. 21.

25, 1,9: curam rerum, Tac. A. 4, 13: labo- inter-mūnus, nēris, n., a gift for a 3, 11.

paulisper intermisit, Plin. Ep. 7, 31, 4; cf.: inter-měo, avi, ätum, 1, v.'a., to go qua erat nostrum opus intermissum, Caes. walls: aninis, Liv. 44, 46, 1.

inter-mūrālis, e, adj., between two between, flow or pass through the midst of; B. G. 7, 71. (B) Aliquid ab: ut reliquum with acc. (Plin. and late Lat.): Pergamum tempus a labore intermitteretur, Caes. B.

intermütātus, a, um (inter-muto), intermeat Selinus, Plin. 5, 30, 33, 8.126: pa- C. 1, 32, 1: tempus ab opere, id. B. G. 7, 24,

interchanged (eccl. Lat.): intermutatis ma. ludem, Amm. 16, 11, 16: saepe, to visit often, 2; cf. id. ib. 7, 17, 1. - () With ad: nulla pibus, Tert. Baptism. 8. id. 26, 6, 6.

párs nocturni temporis ad laborem inter- internas, ātis [inter, cf. supernas), ininter-mestris, e, adj. (mensis), be mittitur, Caes. B. G. 5, 40, 6; 6, 11, 6.-(e) ward, inner, Fronto ad Amic. 1, 17. tween two months :' a mensibus interme. With inf. : quod tu mibi litteras mittere inter-nascor, Dātus, 3, v. dep., to stris dictus, Varr. L. L. 6, 2, $ 10 Müll. : ) intermisisses, Cic. Fam. 7, 12, 1; so, non in grow between or among : internascentes luna, the new moon, Cat. R. R. 37; Plin. 16, termittit suo tempore caelum mitescere, herbae, Plin. 18, 16, 43, 146: virgulta in39, 75, S 194.

etc., id. Tusc. 1, 28, 69: consulere rei pub- ternata, Liv. 28, 2: internatum corpus, I inter-mētiam, ii, n. [meta), the licaé, id. Div. 2, 1, 1; id. Fam. 7, 12, 1: ob. Plin. 17, 27, 42, 8 251. space between the goals : intermetium, to sides dare, Caes. B. G. 4, 31. - B. To let

inter-nătădus, a, um, adj. [interμεταξύ των καμπτήρων, Gloss. Philox. pass, suffer to elapse: tempus, quin, Plaut. inter-mico, nl , 1, v. n. and a., to glitter Bacch. 2, 2, 31: unum diem, quin veniat, ad Amic. 1, 16.

nates), situated between the nates, Fronto among, to gleam forth (poet.): squamis in. Ter. Ad. 3, 1, 6: diem, Cic. Att. 9, 16, tcrmicat aurum, Claud. Rapt. Pros. 1, 189. 1. - II. Neutr. A. To leave off, cease,

internātus, a, um, Part., from inter-With acc. : tenebras nimbosque intermi. pause : gallos gallinaceos sic assidue cacat ignis, Val. Fl. 4, 662.-Absol.: ignis, nere coepisse, ut nihil intermitterent, Cic. interně, adv., v. internus, fin. Stat. Th. 12, 252.

Div. 1, 34, 74: aves intermittentes bibunt, (interněcỉālis, a false read. for perintorminābīlis, e, adj

. (2. in-termi- drinlc by separate draughts, Plin. 10, 46, 63, niciales, Liv. 27, 23.)

$ 129.-B. To leave an interval, to pause : nalis), endless, interminable (post-class.):

spatium,

qua ilumen intermittit, does not who by false testimony deprives another of aetas, Tert. adv. Marc. 2, 3: Jurgium, Sid.

# interněcīda, ae, m. (internecio), one flow, Caes. B. G. 1,38; Plin. 17, 22, 35, $ 171: his life, acc. to Isid. Orig: 10. Ep. 2, 7. interminātio, onis, f. [interminor), 14: febris intermittens, an intermitting fefebris intermittit, is interntittent, Cels. 3,

# interněcies, oi, f. [id.], for internea threatening, menacing (post-clags.): ju- ver, id. 3, 13.-Hence, intermissus, a,

cio, slaughter, death, destruction : interne. dicii, Cod. Th. 10, 20, 18; 16, 5, 18 al. 1. in-terminātus, a, um, adj., un free from: custodiis loca, Liv. 7, 36, 1; 24, um, Part. A. of a place, not occupied by, cies, mors, jactura, Gloss. Isid.

interněcīnē, adv., see the foll. art. boundled, endless (class.)': immensa et in- 35, 8: planities intermissa collibus, Caes. terminata magnitudo regionum, Cic. N. D. B. G. 7,70.-2. or time or space, permitted um, adj. (internecio), deadly, murderous,

interněcīnas or interněcīvus, a, 1, 20, 54: saeculorum cursus, Jul. Val Res to elapse, intervening, left between. (a) of destructive (class.): bellum, Cic. Phil. 14, 3, Gest. Alex. 1, 31, 22. —II. Transf.: qu.

time: brevi tempore intermisso, Caes. B. 7; Liv. 9, 25 fin.; 22, 58, 8: odia, Just. 6, piditas imperii, Vell

. 2, 33, 2: petendi licen. G. 4,34.-(A) of space: intermissis circiter 6: internecini actío, for poisoning, Cod. Th. tia, Amm. 30, 4, 18.

passibus quadringentis, Caes. B. G. 1, 41; 7, 9, 1, 14: internecini judicium, of one who has 2. interminātus, a, um, Part., from 73 al.-B. Intermitted, neglected, or omit- committed perjury, acc. to Isid. Orig. 6, 26. interminor.

ted for a time, respited, interrupted : ludi, Adv. : interněcīnē, with utter' deinterminis, e, adj. (2. in-terminus], Cic. Div 1, 26, 55: ventus, Cues. B. G. 5, 8: struction : cuncta disperdere, Amm. 27, boundless, endless (post-class.): mundus, libertas, Cic. Oft. 2, 7, 24 : impetus remo. 9, 6. Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 1, 30. rum, id. de Or. 1, 33, 163 : bella, Hor. C. 4,

interněcio (-nicio), onis, f. [interne(inter-mino, a false read. for in ter. 1, 1, bellum, Suet. Aug. 16: censura diu, co], a massacre, general slaughter, carnage, rast, Plaut. Mil. 2, 3, 42; v. Ritschl ad h. l.) id. Claud. 16 : nono die, intermisso rurę, utier destruction, extermination (class.): neinter-minor, ätus, 1, 0. dep., to threat ad mercatum venire, Rútil

. ap. Macr. S. 1,

que resisti sine internecione posse arbitraen, menace; to forbid with threats (poet.): | pars oppidi, quae intermissa a flumine et bella, quae ad internecionem gesta sunt, 16, 34. — C. Not surrounded, unenclosed :

mur, Cic. Att. 2, 20: civium, id. Cat. 3, 10: mihi tibique interminatus est, nos futuros, a paludibus : aditum angustum habebat, Nep.'Eum. 3: Lucerini ad internecionem etc., Plaut. As. 2, 2, 95; id. Ps. 3, 1, 10: alicui vitam, id. Cas. 3, 5, 28: istuceine tibi, separated, id. ib. 7, 23: verba prisca et ab ternecionem deleri, to be utterly destroyed,

Caes. B. G. 7, 17: trabes intermissae spatiis, caesi, all put to the sword, Liv. 9, 26: ad in. Ter. Eun. 5, 1, 14: minor, interminorque, usu quotidiani sermonis jamdiu

intermissa, id. 9, 45: ad internecionem redigi, Caes. ne quis, etc., id. Capt. 4, 2, 11; Ter. And. 3, i. e. given up, abandoned, Cic. de Or. 3, 38: B. G. 2, 28: armis inter se ad internecio2, 16.

ordo, Plin. 7, 12, 10, 8 50: mos, Plin. Ep. 9, AT interminātus, a, um; in pass. 13 : per intermissa moenia urbem intrâ another, Suet. Oth. 12: persequi aliquem ad

nem concurrerunt, till they despatched one sense: cibus (=interdictus, vetitus), Hor. runt, i. e. where the wall was discontinued, internecionem. Curt. 4, 11.-B. Of inadim. Epod. 5, 39: poena, threatened, Cod. Th. 16, Liv. 34, 37 fin.: facies, non multarum ima. things: vineta ad internecionem perduce.

ginum et intermissarum, sed unius longae re, Col. 4, 22, 8: memoriae, i. e. an utter loss in-terminus, um, adj., boundless, et continuae, Sen. Q. N. 1, 3, 8.-D. Left of memory, Plin. 14 prooem. & 8. endless (post-class.): oceanus, Avien. Pe- out, omitted (late Lat.): nonnulla, quae mibi rieg. 74: felicitas, Áus. Ep. 16, 38: lapsus intermissa videbantur, adjeci, Hier. praef. cio, slaughter, death, destruction, Isid. 5, 26,

interněcium, ii, n. [id], for interne. stellarum, App. Mund. p. 57, 18.

ad Chron. Euseb. inter-miscão, scui, stum, or stum, 2, intermistus or intermistus, a,

17; Not. Tir. p. 123.

interněcīvē and interněcīvus, v. 0. a., to mix among, intermit.- - With dat. um, Part., from intermisceo.

internecinus. (not in Cic. or Cæs.): tibi undam, Verg. E. inter-mõrior, mortuus sum, 3, v. dep. 10, 5; 80, aliquid alicui, Col. 11, 3, 57: tur: I. To die in secret, perish unobserved, to die destroy (ante. and post-class.; cf.: inter

inter-něco, ävi, ätum, 1, v. a., to kill, bam 'indignorum dignis, Liv. 4, 66.-With off, fall to decay (not in Cic. or Cæs.), Cato, ficio, trucido, etc.)." I. Lit.: internecaabl.: intermixti hostibus cognoscunt, etc., R. Ř. 161, 3: radices intermoriuntur, Plin. Liv. 10, 20 classe captiva intermixtis mu. 21, 18, 69, $ 114: ignis, Curt. 6, 6, 31: civi: Transf.: sementes, Amm. 23, 6, 50: cul.

tis hostibus, Plaut. Am. 1, 1, 34, 6. — II. lioribué, Just. 2, 8, 3. — Absol. : turbabant tas, Liv. 34, 49.- II, Trop. A. To faint mum, Prud. prooem. Apoth. 61. equos pedites intermixti, Liv. 21, 46; Scrib. away, to swoon: ex profluvio sanguinis in. Comp. 207. termorientes vino reficiendi sunt, Cels. 5,

inter-necto, ére, v. A., to bind togeth. intermissio onis, f. (intermitto), a 26, 25.–B. of roads, to come to an end, internectat, Verg. A. 7, 816: plagas, to bind

er, bind up (poet.): ut ibula crinem Auro breaking IT, intermission, interruption; a stop: pars (viarum) sine ullo exitu interneglecting, ceasing, discontinuance (class.): moriuntur, Dig. 43, 7, 3, $ 2. - C. To be up, Stat. Thi: 8, 168. forensiz operae, Cic. Div. 2, 68,142: sine ulla neglected : nullum officium tuum apud me

inter-nidifico, 1, 0. n., to build a nest intermiss'one, without any intermission, id.

intermor rum existimas, Bith. ap. Cic. among, Plin. 10, 33, 49, 895. N.D. 1, 41, 114: a qua (actione) saepe fit in. Fam. 6, 16. - Hence, intermortăus, a; internigrans, antis, Part (inter-nitermissio, id. Off 1, 6: per intermissiones um, P. a., dead, faint, lifeless, powerless. gro), being black here and there (poet.): mahas intervallaque, Liv. 5,5: febris, Cels. 2, A.'lit:' in ipsa contione intermortuus culae, Slat. Th. 6, 336. 10: epistularum, interruption of a corre- haud multo post exspiravit, Liv. 37, 53, 10: inter-nitěo, 2, v. No, to shine among, spor.dence, Cic. Fam. 7, 13, 1: consuetudinis, diu prope intermortuus jacuit, Suet. Ner. shine forth (post-Aug.): etiam si qua sidera id. ib. 5, 17: intermissionem officii facere, 42.-B. Trop.: gemmae jactatae in ig. internitebant, Curt. 5, 4, 25: quicquid lucis id. Lael. 2, 8: si furiosus habet intermissio- nem, velut intermortuae, exstinguuntur, | internitebat, íd. 4, 3, 16: interditentes gem

982


Page 8

1. intrinsécus, adv. [intra-secus), on penitus in alicujus familiaritatem, to be- Cato, R. R. 157.-(e) With inf.: ilius_inthe inside, inwardly (mostly ante-class, and come one's intimate friend, id. Q. Fr. 1, 1,5, troiit videre, quid agat, went in to see, Ter.. post-Aug.): eam intrinsecus eadem re per- $ 15: in pectus, Sen. ad Helv. 13, 2; Quint. Hec. 3, 2, 10.-19) With'huc, Suet. Aug. 6.jnungunt, Varr. R. R. 2, 11, 7: sudabant 9, 4, 10.-With acc.: domus quam nec ho- Impers. : cum periculo introitur recenti fauces, intrinsecus atrae, sanguine, Lucr.

nor nec gratia intrare posset, Liv. 6, 34, 9; apertione, Varr. R. R. 1, 63: castra sine vul6, 1147: intrinsecus cavum, extrinsecus cf. terram, Cic. Ac. 2, 39, 122: vatern' Deus, nere introitum, entered, Sall. Fragm. ap. gibberum est, Cels. 4, 1; cf. opp. exterius, inspires, Sil. 3, 697; cf. id. 12, 323: animum Serv. ad Verg. A. 10, 628.

--

II. Trop.: Col. 12, 44, 5; 8, 3, 6: latebant, Amm.20 Los intrat metus, id. A.'1, 39; 1, 43 : intra- sic prius exire de vita, Cic. Lael. 4, 16.

militaris gloriae cupido, Tac. Agr. 5: pavi. quem fuerat aequius, ut prius introieram, 11, 9.-II. Towards the inside, inwards : replicata jociuera, Plin. 11, 37, '73, & 190; vit animos pavor, Curt. 4, 16, 17; cf. Sil. 1, intro-fero, tūli, lātum, ferre, v. anom. Suet. Aug. 95.

124. – Absol.: propius accedo ... intrabo a., to carry or bring in : lecticâ in urbem 2. intrinsécus, a, um, adj., inward etiam magis, Cic. Fl. 10, 23.

introferri solitus est, Cic. Verr. 2, 5, 13, § 34: (late Lat.): luniina cordis intrinseca, Cas

intro-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n., to lecticâ est introlatus, Liv. 43, 7, 5; Suet. siod. in Psa 118, 82.

go or come in, lo enter : post opimas dapes Tib. 30.

quidam introcessit, App. M. 5, p. 160, 13; intrīta, ae, f., v. intero, P. a.

intro-gredior, essus sum, 3, v. dep. 10, p. 254, 3.

[gradior), lo step or go in, to enler (poet.): 1. intrītus, a, um, P. a., v. intero fin.

# intro-clūdo, 3, v. a., for intracludo, introgressi, Verg. A. i, 520; 11, 248. 2. in-trītus, a, um, adj. [2. in), not rubbed or worn away, whole, entire, sound. Gloss. Philos.

to shut up in: introcludo, éykatakdeiw, # introitorius, a, um, adj. [2. intrði. I. Lit.: oliva, Col. 12, 49, 2.-II. Transf.

tus), of or belonging to entry: introitorius, not worn out, not exhausted : cobortes intri

* intro-curro, 3, v. n., to run in: per CLOUDIOS, Gloss. Philox. tae ab labore, Caes. B. G. 3, 26, 2.

fretum, Nov. ap. Non. 205, 27 (Trag. Fragm. 1. introitus, a, um, Part., from inv. 59 Rib.).

troeo. 1. intro, adv. [contr. from intero; sc.

intro-dúco, duxi, ductum, 3, v. a., to 2. introitus, lis, m. (introeo), a going loco). I. Inwardly, internally; on the in- lead or bring inio a place, to conduct into or in or into, an

entering, entrance (class.). I, side : omnia sana faciet, intro quae dolita- within (syn. : induco, immitto). , I. Lit.

Lit: nocturnus introitus Zmyrnam quasi bunt, Cato, R. R. 157, 7: stare, Pall . 1, 40, (a) With acc.: gregem venalium, Plaut. Aul in hostium urbem, Cic. Phil

. 11, 2, 6: mili2; Cato, R. R. 157, 6; cf. Quint. 1, 5, 50.II. To the inside, within, in (class.): se

3, 3, 4: noctu milites, Sall. J. 12, 4: Voltur- tum, Caes. B. C. 1, 21: in urbem, id. Dom.

cium cum legatis, id. C. 46, 6: praesidium, 20: sol in Geminos introitum facit, enters, quere intro me, amabo, into the house, Caes. B. C. 1, 13, 2; cf. se, Curt. 3, 12, 10 Col. 11, 2, 43: primo statim introitu, at his Plaut. Truc. 3, 2, 19: intro ad nos venit, aliquem tecum, id.'8, 8, 19: quod oppidum very first entrance, Tac. H. 1, 31: aliquem Ter. Eun. 5, 7, 2: intro ire, Plaut. Ps. 2, 2, 59: intro advenire, id. Truc. 1, 2, 7:

abire, 1, 12, 3. — (8) With in and acc.: si suas co-
cohortibus introductis tenebat, Caes. B. C. introitu prohibere, Cic. Caecin. 13 : cujus.

in Graeciam, Just. 2, 11, 1: introitum alicuid. Ps. 1, 2, 35: intro est itum, Caes. B. C. 3, pias Aedul in fines Bellovacorum introdu- jus rei pellere, to keep a thing from

enter, 26, 5: cur ad nos Oliam tuam non intro vocari jubes ? Cic. Verr. 2, 1, 26, 8 66; cf.: serint, Caes. B. G: 2,5, 3: legationes in se- ing, Plin. 20,9, 39, $ 101. --with in and abl. · prius quam intro vocarentur ad suffragium ad agendas gratias, Suet. Oth. 2: praesidi- 11, 2, 49.-2. Esp., the mouth of a river,

natum, Liv. 10, 45, 4: in senatum aliquem (rare): sol introitum in Cancro facit, Col. tribus, Liv. 10, 24 fin.; 80, intro vocata centuria, id. 10, 13, 11: accipere, Plaut. Truc. 4, With ad and acc.: ad rogem, Curt. 6, 7, 17. 398; also as the entrance to it from the sea.

um in urbem Chium, Curt. 4, 1, 17.-(9) its entrance into another : Averni, Sil. 13,

(8) With eo: nacti portum, eo naves in. (cf. B. infra): Indi, Plin. 12, 12, 25, § 41 al. 2. intro, ivi, ätum (intrassis for intra

troduxerunt, Caes. B.C.3, 26, 4.-II. Trop. -B, Transf., a place of entrance, pas. veris, Plaut. Men. 2, 3, 63), 1, v. a. and n. [1. A, To bring in, introduce : philosophiam sage: ad omnes introitus, qua adiri poteintro), to go or walk inlo, to enter (syn.: in

in domos, Cic. Tusc. 5, 4: aliquem in posrat, Cic. Caecin. 8: omnes introitus erant gredior, introeo). I. Lit. A, In gen. ; sessionem, Dig. 25, 6, 2: ambitionem in praeclusi, Caes. B. G. 5, 9: clandestinus, constr, with acc., with in and acc.;, poet. senatum, to introduce, Cic. Phil. 11, 8, 19; Suet. Ner. 48: aures duros et quasi corncowith dat. (a) with acc.: tu ingredi illam Dig. 9, 4, 26: senatusconsulta, ib. 29, 5, 1. los habere introitus, Cic. N. D. 2, 67: por. domum ausus es? tu illud sanctissimum limen intrare? Cic. Phil. 2, 27, 68: pomoe-troduce a person or subject : Catonem se

- 2. Esp., in speaking or writing, to in- tus, Caes. B. C. 3, 39, 2; Cic. Verr. 2, 6, 31,

§ 80: aedis, Nep. Paus. 6, 3: ad ipsum rium, id. N. D. 2, 4, 11; id. Caecin. 8, 22:

nem disputantem, Cic. Lael. 1, 3: sermones, introitum exspectare macelli, Juv. 11, 10. regnum, id. Rab. Post. 8, 22: postos, Ov. M. Quipt. 9, 2, 30: fictam narrationem, id. 4, 2, In the abl.: INTROITO, Inscr. Orell. 2103. 8, 639: domum, Nep. Ages. 7, 4; id. Dat. 2, 19; cf. : pictores animas sensibus auctas,

-II. Trop. A. An entering, entrance 1: limen, Val. Max. 2, 2, 1; 4, 5, 5; Vell. 2, represented, Lucr. 3, 630.-B. To bring for? upon an office or into a society: certum 59 fin.; Just. 18, 7, 10; Suet. Tib. 30: por: ward, maintain: non modo natum mun aliquid pro introitu dare, Plin. Ep. 10, 113: tas, Liv. 1, 29, 1: 'flumen, Sall. J. 110, 6: dum introduxit, sed etiam paene manu fac. sacerdotii, Suet. Claud. 9: militiam illam januam, Petr. 139: fumum et flammam, tum, Cic. N. D. 1, 8, 20: introducebat, sum

cum introitu comparari volo, i. e. entranceHirt. B.' G. 8, 16: maria, Verg. A. 6, 59 : mum bonum esse, frui, id. Ac. 2, 42, 131: money, Dig. 32, 1, 102.-B. A beginning, amnis intrans aequora, emptying into the deliberationem, id. on. 3, 3, 10: 'narratio introduction, prelude (syn.: principium, sea, Val. Fl. 2, 11: notus medullas intravit nem, Quint. 4, 2, 19 al. - C. To institute, exordium, prooemium): fabulae Clodianae, calor, Verg. A. 8, 390: fluminis ripas, to originate : ex hujus modi principio con.

Cic. Att. 1, 18: defensionis, id. Cael. 2, 3: in come between, id. ib. 7, 201.-(3) With in suetudo aestimationis introducta est, Cic. introitu hujus operis, Plin. 6, 27, 31, § 141. and acc.: ante quam (animus) in corpus in. Verr. 2,3, 82, 8 189: hac introducta consue- intrō-jūgus, a, um, adj., that is under travisset, Cic. Tusc. 1, 24, 57: in tabernacu- tudine, id. Fam. 16, 21, 3: ejusmodi delibe- the yoke: TRES EQVI, Inscr. ap. Grut. 337. lum, Curt. 3, 12, 10: in flumen, Plin. 32, 1, rationem, id. Of. 3, 3, 12: consuetudinem, 4, S 10; 9, 15, 20, $ 50: in eum mundum, Val. Max. 2, 6, 5: novum in republica fero.

intrālātus, a, um, Park, from introSen. Ep. 91, 16: intravit in hortos, Uv. M. exemplum, to set an example, Caes. B. C. 1, 14, 656: in portus, id. ib. 7, 492: in Capito. 7, 2: exemplum a patricio homine intro- tromitto.

intromissus, a, um, Part., from in. lium, Cic. Dom. 3,5.-(Y) With dat.: monti. ductum, Liv. 4, 16, 4: leges perniciosissibus undae, Val. Fl. 1, 590: ponto, Sil. 11, mas reipublicae, Val. Max. 9, 5, 1: ritus (inf. pass. intromittier, Plaut. Truc. 4, 2,

intro-mitto, misi, missum, 3, v. a. 473: vulneribus mare, id. 14, 550: discordia novos, Lact. 1, 22, 19: novas superstitio. 63), to send in, to let in or into (syn. Induco caelo, id. 9, 289.—(8) With intra (rare): in. nes, Quint. 4, 4, 5. tra praesidia, Caes. B. G. 7, 8, 1. -(e) With

immitto ; class.). I. Lit., with in and ad: protinus ad Alexandrum, Curt. 6, 7, leading in, introduction : adulescentulo- 12, 4; cf. : legiones (sc. in oppidum), Caes

introductio, önis, f. [introduco ), a

acc. : lepores in leporarium, Varr. R. R. 3, B, In partic. 1. To penetrate, rum nobilium, Cic. Att. 1, 16, 5: saeculi, a pierce, enter, force a way into : quo qui in beginning, Teri. adv. Marc. 5, 6.

B. G. 7, 11: Caninium legatum, Hirt. B. traverant, Caes. B. G. 7, 73 : intravere eo

Hisp. 35: in aedes, Plaut. Aul. 1, 2, 20: qui arma Romana, Plin. 6, 29, 35, $ 181: intra

introductor, oris, m. (id.], an intro- cum bestiis in harenam intromissi sunt, praesidia, Caes. B. G. 7,8:'ne quo loco no ducer, Ruf. ap. Hier. 2, 7.

Dig. 48, 2, 4. — With two acc.: 80x milia pestri intrare possent, id. B. C. 3, 44: ne ho

introductor us, a, um, adj. [intro- dilum Nolam intromisit, Liv. 24, 13, 10. — stes intrare ad se possent, Hirt. B. Afr. 79: ductor), introductory : libri, Cassiod. Inst.

With ad: quemquam ad vos, Plaut. Truc. ad munimenta, Liv. 6, 2. Absol.: in. Div. Litt. 24.

4, 2, 7: ad Senecam aliquem, Tac. A. 15, 61. trantes, ium, m., as subst. (opp. aboun.

With sup.: Phaedriam comiesatum, Ter. introductus, a, um, Part., from in. tes), Petr. S. 28, 8; Col. 1, 6: cujus vultumtroduco.

Eun. 3, 1, 62. — II, Trop., to introduce intrantes tristem, abeuntes hilarum pu- intro-čo (anto-class. introdeo; in-post-class,: verba in usum linguae Latitant, Plin. 36, 5, 4, § 13.- Pass.: si mare troiet for introibit, Hier. in Lucifer. 5), ivi, controversiam (cicáreotar dianu), Amm.

nae, Gell. 19, 13, 3: exemplum, id. 1, 13, 4: intretur, Tac. A. 2, 5. Impers.: quo non or it, itum, 4, v. n., to go in or into, to enter modo intrari, sed ne perspici quidem pos-(syn. ; intro, ingredior); constr. with in or

30, 4, 19. sit, Caes. B. G. 2, 17. 2. To appear before ad and acc., with acc., with in and abl., Tir. p. 38.

fintro-põno, 3, v. A., to put in, Not. court: alio senatu_Vicetini sine advocato with inf. I. Lit. (a) With in and acc.: intraverunt, Plin. Ep. 5, 4, 2; 6, 31, 10.- vereri introdire in alienam domum, Plaut.

+ intro-porto, 1, o. A., to bring in, 3. To allack, Stat. Th. 6, 774.-4. To Mil. 4, 4, 32: in urbem, Cic. Att. 7,5; Liv. Not. Tir. p. ll. pierce, transfix (poet.): aprum, Mart. 7, 30, 43, 6 : in domum, Cic. Att. 16, 11: in intro-rēpo, 3, v. To, to creep in : in27, 3intravit torvum Gortynia lumen Thraciam, Nep. Alcib. 7: in tabernaculum, trorepens mustela, App. M. 2, p. 125, 32; id. harundo, Sil. 5, 447; Sid. Carm. 2, 147.— Sall. J. 71, 4.-(B) With ad: ad amicam, ib. 9, p. 125, 19. II. Trop., to penetrate or pierce into Ter. Hec. 4, 1, 36: sicuti salutatum introire introrsum and introrsus (access. (class.); constr. usu. with in and acc.: ad Ciceronem, Sall. C. 28, 1.-(7) With acc.: form INTROSV8, Inscr. Orell. 4034; V. also nulla acies humani ingenii tanta est, domum, Cic. Pbil. 2, 28, 68: curiam, Suet. introversus), adv. (contr. from intro verquae penetrare in caelum, terram intrare Caes. 81: urbem, id. ib. 18: theatrum, id. ib. sum). I. Form introrsum. A. Towards possit, Cic. Ac. 2, 39, 122: in rerum natu- 80: castra, Sall. H. 4, 45: Syracusas, Nep. the inside, inwards, into: hostem introrram, id. Fin. 5, 16: in sensum et in men. Dion, 5, 3: Bithyniam, Amm. 14, 11, 6.-(8) sum in media castra accipiunt, Liv. 10, 39. icm judicis, id. de Or. 2, 25, 109; 1, 47, 204: With in and abl. (anto-class.) in naso, I-B. Inwardly, within, on the inside : 'sed

990


Page 9

cum istoc invento atque incepto perduint, 1 ejus verbis, invertere supersedeo, to alter, 1, 44; equites, qui inveteraverant Alexan Ter. Heaut. 4, 6, 7: inventa Zenonis, Cic. give in another form, Tac. A. 15, 63: virtu-driae bellis, id. ib. 3. 10: populi R. exerciMur. 29, 01: inventum medicina meum tes, to alter, misrepresent, Hor. S. 1, 3, 55: tum hiemare atque inveterascere in Gallia ost, Ov. M. 1, 521: artium, litterarum, etc., lanas, to dye, color, Sil. 16, 569: Vertumnus moleste ferebant, to settle, establish themQuint. 3, 7, 8: optima inventa, id. 5, 12, 19. Deus invertendarum rerum est, i.e. of bar- selves, id. B. G. 2, 1: aes alienum invete

1 inventus, a, um, Part., from inve- ler, trade, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 59, $ 154. rascit, Nep. Att. 2: res nustrae litterarum pio.

-B. Esp. of words, to pervert, misapply, monumentis inveterascent et corrobora2. inventus, us, m., only in abl. sing. use ironically (cl. inversio, I.): invertuntur buntur, Cic. Cat. 3, 11, 26.-In perf., Plin. [invenio), un invention (for inventio), Plin. verba, ut, etc., Cic. de Or. 2, 66, 262.-Henco, 12, 12, 26, 8 44.–Of wine, to ripen, age. Plin. 17, 21, 35, $ 162.

inversus, a, um, P. a., turned upside 23, 1, 23, $ 44.-II. Transf., to become fixed, invěnustē, adv., v. invenustus fin. down, inverted. A, Lit: vomer ipversus, inveterate : ut banc inveterascere consue

in-věnustus, a, um, odj. I. Not ele. Hor. Epod. 2, 63: carinae, Plin. 9, 6, 5, $ 16: tudinem polint, Caes. B. G. 6, 40: quae (ma-
gant or graceful, úngraceful, not beautiful, manus (opp. supina), id. 12, 25, 66, § 121: cula) penitus insedit atque invcieravit in
unattractive : scortillum, Cat. 10, 4: non charta, Mart. 4, 87, 11: submovere Euros populi Romani nomine, Cic. de Imp. Pomp. invenustus actor, Cic

. Brut: 67 237 : res, 187.-B. Trop., inverted, perverted': annus, licae, id. Verr. 41, 1: verbi, significatio fala


Pellibus inversis, turned inside out, Juv. 14, 3, 7: inveteravit opinio perniciosa rei pub- Cat. 12, 5: arbustum, Col. 5, 6, 37.

inverted, brought back to its beginning, i. e.


sa, became fized in use, Gell. 1, 22, 1: ulcus (Without Venus, i. e.) Unfortunate in love : invenustae sine munditia et sumptu, Plaut. completed, ended, Hor. S. 1, 1, 36: pro curia, alendo, Lucr. 4, 1068: 'si malum 'inveteraPoen. 1, 2, 37: homo invenustus aut infelix, inversique mores! perverted, corrupt, id. C vit, Cels. 3, 13: intellego, in nostra civitate Ter. Apd'1, 5, 10 Dou. ad loc. Add.: in: 3, 5, 7: consuetudo, Quint. 3, 9, 9verba, inveterasse, ut, etc., it has grown into use,

become a custom, Cic. Ofr. 2, 16, 57; cf.: sb věnustē, not elegantly, ungracefully (post- perverted from their proper meanings, am

biguous, Ter. Heaut. 2, 3, 131; so, too, ver- inveterarit, actum est, id. Fam. 14, 3, 3.Aug.): non invenuste dici videtur, Quint. ba, dark, obscure, Lucr. 1, 642. -- Neutr. B. To grow old, decay, grow weak or feeble, 1,6, 27: ludere, Gell. 17, 12, 3; App. de Mun. sing. as adv.: inversum, upside down :

become obsolete (post-Aug.): inreterascet do, p. 70.

hoc quoque, Tac. A. 11, 24: inter amicos, invěrēcundē, adv.; v. inverecundus surculis inversum superpositis

, Sol. 8. fin.

in-vespěrascit, 3, v. impers., it be-Vulg. Psa. 6 18: ossa mea, id. ib. 31, 3: ve!

stimenta, id. 2 Esdr. 9, 21. invěrēcundia, ao, f. [inverocundus), comes evening, evening is approaching : jam

*invětěrātio, onis, f. [invetero), inshamelessness, immodesty (post-class. ), Arn. invesperascebat, Liv. 39, 50, 1.

veterateness; hence, an inveterate disease, 4, 150; Tert. Apol. 7; Schol. Juv. 6, 456. 1. investīgābilis, e, adj. [investigo), Cic. Tusc. 4, 37, 81.

in-věrēcundus, a, um (invericun- that may be searched intó, investigable (eccl. in-větěro, avi, ätum, 1, v. a., to render
dus, Ven. de Vit. S. Mart. 1, 393), adj., with. Lat.), Tert, ap. Herm. 43; Lact. 3, 26, 13 dub. old, to give age or duration to a thing. I
out shame, shameless, immodest. I. of per-
al. vestigabiles).

Lit: aquam, COL 12, 12: allium, cepamsons: impudens, impurus, inverecundissi. 2. in-vestigābilis, adj., not to be que, Plin. 19, 6, 34, § 115. —Pass., to become · mus, Plaut. Rud. 3, 2, 43: deus, i. e. Bacchus, traced, unsearchable : gressus, Vulg. Prov. old, to acquire age or durability; to abide, Hor. Enou. 11, 13. II. of things : frons, 5, 6: divitiae Christi, id. Eph. 3, 8: viae, id. endure (class. but rare): non tam stabilis Quint. 2, 4, 16 : animi ingenium, Poēt. ap. Rom. 11, 33.

opinio permaneret...

... nec una cum saeclis Cic. Inv. 1, 45, 83: animus, Suet. Gram. 15.

investigātio, onis, f. [investigo ), a aetatibusque bominum inveterari posset, -In neutr. sing. : invorocundum est, it is searching or inquiring into, investigation Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al, foveterasshameful, Dig: 32, 1, 23.- Comp.: quid inve- (class.): "rerum occultissimarum, Cic. Fin. cere): ad ea, quae invelerari volunt, pitro recundius, Val. Max. 7, 7, 1. - Adv.: invě- 6, 4, 10: veri (with inquisitio), id. Off. 1, 4, utuntur, Plin. 31, 10, 46, $ 111: vina, d. 19, rēcundē, without shame, shamelessly(post-13: sapientiae ejus, Vulg. Isa. 40, 28,

4, 19, $ 53.-Part. pass.: ipvětěrātus, Aug.): aliqua aetas fuerit, quae translatio.

investigātor, oris, m. [id], he that a, um.. (a) Kept for a long time : acetum, mis jure uteretur inverecunde, Sen. Ep. 114, searches or inquires into, an investigator Plin. 23, 2, 28, $ 69: vinum, id. 15, 2, 3, 9.7: 1: dicere, Quint. 7, 4, 10: privatorum parie- (class.): acer et diligens rerum, Cic. Univ.

jecur felis, inveteratum sale, preserved in, tes, aedibus sacris inverecunde conexi, ir. 1,1: antiquitatis, ia. Brut. 16, 60: conjura- id. 28, 16, 66, $ 229;, 80, fel vino,

id. 32, 7, reverently, Amm. 27, 9, 10. - Comp., Hier. tionis, id. Sull. 30, 85. – II. 'A contriver: 25, $ 77 et saep: -($) Inveterate, old, of long Ep. 128, 2: dicere, Aug. Ep. 155, 3, & 11. malorum, Vulg. Prov. 11, 27.

standing, rooted : amicitia, Cic. Fam. 3, 9, in-vergo, 3, v. a., to incline or lurn to, to pour upon (poet.; syn infundo): 1 quo. she that investigates (post-class.): compre-centia, Nep. Eum. 8; Suet: Ner. 16: litterae

investīgātris, icis, f. [investigator), 3: dolor, id. Tusc. 3, 16, 36: malum, id. Phil!

5, 11, 31: conglutinatio, id. de Sen. 20: 11res in me, Plaut. Curc. 1, 2, 12: carchesia lactis, mellis, Ov. M. 7, 246 and 247: fronti hepsio, Mart. Cap. 5, § 442.

atque doctrinae, Aug. C. D. 22, 6 init.: covina, Verg. A. 6, 244: pelago vina, Val. Fl.

in-vestigo, avi, ätum, 1, v. a. (investi. dex, hardened by age, Col. 4, 8, 4. -. () OR 2, 611.

gandum for investigandorum, Pac. ap. Non. diseases, sores, etc., deep-seated, chronic, in-vērisimilis, o [2. in), adj., improb- 495, 26), to track or trace out, as a dog; to inveterate : scabritiae oculorum, Plin. 24, able, not plausible : ratio, Prisc. 715 P.

search afler (class.). I. Lit.: canum tam 12, 31, $ 121: ulcus, id. 29, 4, 18, 8 65. — inversio, onis, f. (inverto), an inver- rium, Cic. N. D. 2, 63, 158: illam, Plaut. Merc. chronic diseases : veheinentius contra in.

incredibilis ad investigandum sagacitas na- Hence, subst. : invětěrāta, õrum, nog sion. I. Verborum, i. e. an ironical inver- 3, 4, 79: latentes conscios, Suet. Dom. 10: veterata pugnandum, Sen. Cons. ad Marc. sion of meaning, Cic. de Or. 2, 65, 261.-II. David et Viros ejus, Vulg. 1 Reg: 24, 3.-II. 1, 8.-II. Trop. 1. Mid: inveterari, co An allegory, transl. of Gr. udinyopía, Quint. Trop., to trace out, find out, discover, in- Keep, last, endure, Cic. N. D. 2, 2, 6; Plin. 8,6, 44.-III. A transposition, i. q. uvaotpo- sestigate, search into : nihil on (as quoquo ego for ego quoque), Quint. quam de illa, Plaut. Merc. 4, 6, 13: quid inveteratus, established by prescription, cus

quic, 19, 4, 19, $ 53.-E8 p., in law, part. pass.: 1, 5, 40.

dare velis, qui istaec tibi investiget indi. tomary: mores sunt tacitus consensus po*in-versor, 1, v. dep., to be among, to cetque, id. Rud. 5, ?, 35: nil tam dimcile puli, longa consuetudine inveteratus, Ulp. be occupied about (ante-class.): quis inver- est, quin quaerendo investigari possiet,

Ter. Fragm. 1, 4-2. To cause to fail, bring to samur, Lucil. ap. Lact. 6,5, 2 (perh. quis in Heaut. 4, 2, 8: qui sim, nequeo certum inversamur). vostigaré, Plaut. Aul. 4, 9, 4: Cibyratici ca- Dei, Lact. 2, 16 fin.

an end, abolish (eccl. Lat.): notitiam veri
inversum, adv., v. inverto fin. nes investigabant et perscrutabantur om inversūra, ae, F. [ioverto)

, a turn, nja, Cic. Verr
. 2, 4, 21, $.47. conjurationem: unrestrained (poet.), Sil. 2, 441.

in-větītus, a, um, adj., unforbidden, curve : aditus sine inversuris, Vitr. 5, 3, 5.

id. Sull. 1, 3; 30, 85: veri investigandi cu. inversus, a, um, Part. and P. a., v.in. pidus, id. Fin. 4, 8, 20: de Lentulo, id. Att. invicem, in MSS. and edd. often sepaverto fin.

9,7, 6: diligentis inimici investigatum est, rately, in vicem (poet. in tmesi: inque invertibilitas, ātis, F. (2. in-verto), quod latebat, id. Lig. 1.1: ubi Lentulus sit

, vicem, Verg. G. 4, 166; id. A. 12, 602; Ov. M. unchangeableness (eccl. Lat.): incommuta

investigare non possum, id. Att. 9, 1, 2: co-6, 631; 9, 525; id. Her. 17, 180; Stat. Th. 2,

natus, id. Verr. i, 16, 48: perquirere et in. 149; 7, 817 al.), adv. (in vicis).' I. Prop., bilitas, atque, ut ita dicam, invertibilitas, vestigare homines, & Cic. Petit. Cons. 8: by turns, in turn, one after another, aller Aug. de Mor. Eccl. 13, 28. in-verto, verti, versum, 3, v. a., to turn quae per botas scripta, to decipher, Suet. nately (class., but not in Cic. ; syn. vicis

.

sim): bi rursus in vicem anno post in arupside down, turn about, to upset, invert (class.). I. Lit.: pingue solum Fortes in

in-vestio, ivi, itum, 4, v. a., to clothe, mis sunt: illi domi remanent, Caes. B. G. vertant tauri, to turn up, plough up, Verg. stita saxo, Enn. ap. Non. 162, 22 (Trag. gatis invicem integri succedunt, Caes. B. G.

cover (very rare). I. Lit.; scrupeo inve- 4, 1, 5; 7, 85, 6; Hirt. B. G. 8, 6. 4: defatiG. 1, 64: campum, id. ib. 3, 161: Boreas in- Fragm. v. 139).-II. In-gen., to surround: 17,85: cum timor atque ira invicem senten. vertit ornos, uplurns, overthrows, Luc. 6, focum, Sen. Ep. 114, 6.

tias variassent, Liv. 2, 57: Etruscos, multis 390: vinaria, to upset, empty, Hor. S. 2, 8,

invicem casibus victos victoresque, id. 2, 39: mare, i. e. disturbed, rough, id. Epod.

in-vestis, e, adj. (2. in), unclothed (post- 44: regio invicem a suis atque hoste vexa10,5: alveos navium inversos pro tuguriis class.). I. In gen.:

bomo nudus et in. ta, Curt. 3, 8, 8: periculum invicem mehabere, Sall. J. 18,5: adeo vehementer ta- vestis, Tert. Pall

. 3.-II. In partic. A. tuens, Suet. Aug. 10: invicem eum odero, lum inverti, ut minimum affuerim quin ar- Without a beard, beardless : puer, App. M. id. Tib. 28: praebens invicem aurem, id. Caticulum defregerim, dislocated, App. Flor. 5, p. 171; id. Mag. p. 336: pueri et puellae, lig. 22: invicem alternis diebus modo aqua, 3, p. 134, 3: si polypus invertatur, Plin. 9,

Macr. S. 3, 8; Fest. 8. v. vesticeps, p. 368 modo vinum, Cels. 3, 2: invicem modo se 30, 48, 5'91: invertere se, to turn over, id. Müll.-B. Unmarried : vir, Tert. de Vel. dere, modo ingredi, id. 4, 24.-II. Transl., 32, 2, 5, $ 13: cum in locum anulum in. Virg. 8; id. 16. 11.-C. Deprived of: inves

one another, each other, mutually, reciproVerterat, Cic. Off. 3, 9, 38. - 2. Esp., totis dotalibus, Tert. Ux. 2, .. dip, dye : albentes lanas, SIL 16, 508.-II.

cally (mostly post-Aug. ; syn. inter se): ibi

in-větěrasco, rivi, 3, v. n. inch. (in se cognoscunt fratres invicem. Plaut. Men. Trop., to invert, transpose; to change, al' the form inveteresco, Inscr. ap. Att. dell' Arg. io: Aricini atque Ardeates multis inter; lo pervert ; to exchange : ut cum se- Acad. Rom. Archeol. 2, p. 46, n. 17), to grow vicem cladibus fessi, Liv. 3, 71, 2: adhortamel dictum sit directe, invertatur ordo, et old, to become fixed or established, to con. tio invicem totam invasit aciem, id. 6, 24, idem quasi sursum versus retroque dica. tinue long (class.). I. Lit: quibus quis- | 7; 9, 3, 4; 41, 3, 3: multum sanguinem intur, Cic. Part. 7, 24: quao in vulgus edita que in locis miles inveteravit, Caes. B. C. vicem hausimus, Curt. 4, 14, 17: invicem


Page 10

quick / iol matres, audite, Verg. A. 7, 400: Vict. p. 2536 P.: minor, id. p. 2539 P.- saop. ; Ter. And, 3, 2, 15; id. Eun. 3, 4, 8; fol comites, his retia tendite silvis, Ov. M. (Adv.: Jānicē, Gloss. ap. Gell. 6, 15 fin.)

id. Hec. 3, 5, 5; Jusjur. Milit. ap. Gell. 16, 4, 4, 513; id. A. A. 3, 742.

Ionis, idis, adj. f., = 'Iwvis, Ionian : 4 al.), a, um (ipsud, Gloss. Philox.); gen. 2. To, Tīrs, and Ion, lónis, f., ='I, a

Ionides insulae, Avien. Perieg. 722.- - II. psīus (poet. also ipsius, Cat. 64, 43; Verg. daughter of Inachus, icing of Argos, beloved Subst., an Ionian woman, Sen. Troad 362.

A. 1, 114; 2, 772 al; and dissyl. Ter. Heaut. by Jupiter, and changed, through fear of Juno, into a cow; afterwards worshipped as of or belonging to Ionia, Ionian : attagen, p. 243, 24); pron. demonstr. [is - pse for Ionžus, a, um, adj., ='IÁvios or 'lovvios, 8, 9, 15; id. Phorm.

4, 5, 13: 1psi, Afran, ap.

Prisc. 694); dat. ipsi (ipso, App. M. 10, an Egyptian deity, under the name of Isis. Plin. 10, 48, 68, $ 133: Ionium

mare (or poet. pto; cf. sua-pte and -pote in ut-pote; root -Form lo, Ov. H. 14, 85; Prop. 2, 28 (3, 24), aequor), or Tonli fluctus, lonius sinus; or in potis; Sanscr. patis, lord, master; hence, 17; Ov. M. 1, 588 sq.; Val. F1.4, 351 sq.;

Byg subst.: Ionium, i, n., the Ionic Sea, in the Fab. 145. --Gen. lus, Nemes. Cyn. 31.-acc.

he, the master, himself, etc.; cf. Pott. lo, Ov. M. 1, 588; Amm. 2, 19, 29. ---ADI. Io, west of Greece: mare, Mel. 1, 3, 3; Plin. 3: Etym. Forsch. 2, 806 sq. ; Fick, Vergl Prop. 2, 13, 19.–Form Ion'; dat. Ioni, Plaut. 8, 14, 8 88; Liv. 23, 33, 22; Verg. A. 5, 193: Wörterb. p. 116. Hence, in the 'original Aul 3, 6, 20. ---Acc. Ionem,'Serv. Verg. A 3, aequor, Ov. M. 16, 700: fluctus, Verg: G. 2, form, the pronoun is was declined, while 153.

108: sinus, Hor. Epod. 10, 19; and simply the suffix was unchanged; thus eopte

Ionium: insulae lonio in magno, Verg. A. ipso, Paul. ex Fest. p. 110: eapse=ea ipsa, Ioannes, v. Joannes.

3, 211: per Ionium vectus, Prop. 3 (4), 21, id. p. 77; nom. sing. eapse, Plaut. Curc. 1, 3, lõb, is, and lõbus, i, m., Job, Prud.

19 (but Ionia is a false reading for Jovis, 4; id. Cist. 1, 2, 17; id. Rud. 2, 3, 80; 2, 5, Psych. 103; Vulg. Job, 1, 1 et saep. Plin. 37, 7, 29, § 103).-II, Subst: tonia, 21 al. ; acc. eumpse, Plaut. Most. 1, 4, 32: tocasta (quadrisyl.), ae, and fòcastē, ae, f., = 'Iwvia, Ionia, a country of Asiá campse

, Plaut. Aul. 5,,?; id. Cist. 1, 3, 22; ēs, f., = 'lokuotn, the wife of Lüius, and Minor on the Ægean' Sea, between Caria id. Men. 5, 2, 22 al.; abl. eopse, Plaut. Curc. mother of Edipus, whom she married un- and Æolis, Mel. 1, 17; 2, 7, 4; Plin. 5, 29, 4, 3, 6: eipse, id. Trin. 4, 2, 132; id. Curc. 4, knowingly, and had by him Eteocles and 31, $ 112; Nep. Alc. 5, 6; Prop. 1, 6, 31; Ov. 3,2; V. Neue, Formenl. 2, 197 sq.), = avtos, Polynices. - Form Iocakta, Slat. Th. 1, 681; F.'6, 175‘al.

self, in person, he (emphatic), himself, her. Hyg. Fab. 66.-Form locaste, Hyg. Fab. 67; tos, i, f., ="los, a small island of the self, itself, used both substantively and ad. Cõhia, false read, for ohe, Plaut. Merc. 2, 7, 11; Plin 4, 12, 23, 8 69.-tētae, árum sively predicated 1. 10 goh. A. With Sporades, in the Ægean Sea, now Nio, Mel jectively, to denote that person (ibing) of

which something is eminently or exclu. 4, 3, 31; v. Ritschl ad h. 1.)

='ll tai, the inhabitants of los, Varr. Iol, is, f., the former name of the city of ap. Gell. 3, 11, 6.

substt. or pronn. 1. Expressing emi. Cæsarea in Numidia, now Ser-Sel, Plin. 5,

nence or distinction: ipso/ille Gorgias ...

Ioseph, v. Joseph. 2, 1. $ 20; Mel. 1, 6.

in illo ipso Platonis libro, Cic. de Or. 3, 32, tölāós, i, m., ='Jólaos, a son of Iphi.

Iosēphus, v. Josephus.

129 : ille ipse Marcellus, id. Verr. 2, 2, 2, clus, and constant companion of his uncle Greek , iota (in Gr. trisyl., in Lat. dissyl.): pro me ipsa virtus, id. Fin. 2, 20, 65: ipsa

tiota, n. indec., = iwta, the name of the $ 4: natura ipsa, id. Brut. 29, 112: dicet Hercules, Ov. M. 8, 310; 9, 399; 430.

ut iota litteram tollas, Cic. de Or. 3, 12, 43: tolcos or Iolcus, i, m., = 'Iwdkós, a

res publica, id. Fam. 3, 11, 3: neque enim town and harbor of Thessaly, in Magnesia,

unum de titulo tollere iota, Mart. 2, 93, 4. ipse Caesar est alienus a nobis, id. ib. 6, 10,

- Sometimes (on account of littera) jota, 2: ipse Moeris, Verg. E. 8, 96: rex ipse on the Pelasgic Gulf whence Jason is said ae, f., Aus. Idyll

. in Monosyllab. de Litteris, Aeneas, id. A. 1,576: ipse aries, id. E. 3, to have sailed with the Argonauts, Liv. 44, 13, (12), 23: littera iotae similis, id. ib. 7.

95: ductores ipsi, id. A. 1, 189: si in ipsa 4; Kor. Epod. 5, 21; Col. 10, 368; Mel. 2, 3, 4; Plin. 4, 9, 16, S 32.-II. Derivv. A.

tíõtăcismus, i, m.,=\wtaklouós, iota- arce habitarem, Liv. 2, 7, 10; esp. freq. Iolcīăcus, a, um, adj., of or belonging to cism, a too frequent repetition of the letter with names of gods, etc.: naturas quas Iolcus, Iolchian: portus, Ov. M. 7, 158: foci, , Mart.

Cap. 5, 8 614; or a doubling of its Juppiter ipse Addidit, Verg. G. 4, 149;" id. sound in pronunciation, Isid. Orig. 1, 31, 7.

A. 3, 222; Hor. C. 1, 16, 12: Pater ipso, Verg. Prop. 2, 1, 56 (54): vota, Verg. Cir. 377.-B. folci, orum, m., = 'Iwakoi, the Iolchians, Iphiănassa, ae, f., for Iphigenia, Lucr. G. 1, 121;

Tib. 1, 4, 23: Venus ipsa. Hor. &

2, 8, 13; Ov. H. 19, 159: ipse pater Pluton, 1, 85. Sorv. Verg. E. 4, 34.

Verg. A. 7, 327 et saep.-Prov.: audentes tõlē, ēs, f., ='lóan. I. 4 daughter of of Iphis, i. 6. Evadne, Ov. Tr. 5, 14, 38 al.

Iphữăs, ūdis, f., ='Ipuis, the daughter deus ipse juvat, Ov. M. 10, 586. - 2. For Eurytus, king of Echalia, whom Hercules,

emphasis or in contrast, very, just, preafter killing Eurytus, married to his son

Iphiclus, i, m., '="lpeados, one of the cisely, self, in person : adest optime ipse Hyllus, Ov. M. 9, 140; 278; 394; Hyg. Fab. Argonauts, a swift runner, Ov. H. 13, 25; cf. frater, Ter. Eun. 5, 2, 66: in orationibus 35.-- II. The name of a female slave, Prop: also Hyg. Fab. 14; 103; Val

. Fl. 1, 370. bisco ipsis, Cic. de Or. 1, 16, 73: ea ipsa 4 (5), 5, 35.

Iphicrătensis, e, adj., v. the foll art. hora, id. Fam. ?, 23, 4: nec carmina nobis Iollas, ae, m. I. A Trojan, Verg. A. 11, Iphicrătes, is, m., a famous Athenian Ipsa placent: ipsae rursus concedite sil640.-II. A shepherd, Verg. E. 2, 57; 3, 76. general, Nep. Iph. 1, 1 sqq.; Just. 6, 5, 2. —

vae, Verg. E. 10, 63: tute ipse bis rebus III. * Greek writer on medicine, Plin. Hence, Iphicrătensis, is

, adj.: Iphicra de ipsip

ni sunt capti, Plaut. Bacch. 6,2, 91:

praescripsti, . 34, 10, 22, $ 104 al.

tenses milites, soldiers of Iphicrates, Nep. ego enim ipse cum eodem isto non invitus 1. ion, 11, n. [iov). I. A kind of violet, Iph.2, 4.

erraverim, Cic. Tusc. 1, 17, 40: ipse ille diPlin. 21, 11, 38, 8 64; plur.: ja, id. 21, 6, 14, Iphigénia, ae (Gr. acc. Iphigenian, Or.

vinationis auctor, id. Div. 2, 28, 61: cario$ 27. – II. Á precious stone of a violet P. 3, 2, 625, f., = 'Qeyéveta, Iphigenia, a rem esse patriam quam nosmet ipsos, id. color, Plin. 37, 10, 61, $ 170.

daughter of Agamemnon and clytemnestra, Fin. 3, 19, 64: eaque ipsa causa belli fuit, 2. Ton, onis, m., ="lwv, an Athenian, who, because her father had killed in Aulis, the very, the true cause, Liv. 1, 57, 1; esp. son of Xuthus, who led a colony irta Asia ; alia belonging to Diana, was to be offered with is, in all persons and numbers: estne from him is derived the name Ionia, Vitr. 1 up, by way of expiation; but the goddess put hic Philto? Is hercle'st ipsus. Plaut. Trin. 2, 4,1; Stat. Th. 8, 454.—II. A sculptor of the a hart in her place and conveyed her to the 4,31: cui tutor is fuerat ipse, Liv. 5. 33, 3: one hundred and thirteenth Olympiad, Plin. Tauric Chersonese, where she became a jam id ipsum absurdum, maximum malum 34, 8, 19, $ 51.

priestess of Diana, and with her brother neglegi, even. Cic. Fin. 2, 28, 93 (Madv.); Tõnas (or Jõnas, Vulg. Jon. 1, 1 al.), Orestes carried off Diana's image, Ov, M. id. de Or. 2, 30, 132: tempus ad id ipsum ae, m., ='lwvās, the Hebrew prophet Jonah, 12,27 69.; Hyg. Fab. 98 and 120; Cic. Tusc. congruere, Liv.1, 5, 6: duumvirad id ipsum Paul. Nol

. Carm. 21, 169; Sid. Carm. 16, 25. 1, 48, 146; Prop. 3, 7 (4, 6), 24; Juv. 12, 119. creatus, id. 2, 42, 6: Tullius et eos ipsos et - II. Deriv.: fõnaeus, a, um, adj., of

Iphímědia, ae, or Iphímědē, ēs, f., per eos multitudinem aliam deduxit, id. 2, or belonging to Jonah, Juvenc. 2, 711.

'ipsuédeia the wife of Alveus (trisy).), 38, 1: eorum ipsorum facta (opp. loca in tones, um, m. plur.,="lwves, the inhab- who had two sons by Neptune, Olus and quibus, etc.), Cic. Fin. 5, 1, 2: nec vero cla

rorum virorum post mortem honores peritants of lonia, the Ionians, Mel. 1, 17, 1; Ephialtes, Serv. Verg. A. 6, 582; Hyg. Fab.

manerent, si nihil eorum ipsorum animi Plin. 5, 29, 31, $ 113; Cic. Fl. 27; Nep. Milt! 4, 1; also applied to the Athenians, Isid.

Iphữnõē, 78, f., = 'Ipivón, a Lemnian efficerent, id. de Sen. 22, 80: ad eum ipsum Orig. 9, 2, 77. woman. Val. Fl. 2, 162 and 327.

honorem deferre, Liv. 3, 51, 3; 80 sometonia, v. Ionius.

Iphinõus, i, m., a centaur, 0v. M. 12, times with an inf. or subst.-clause: ipsum 379.

dicere ineptum, Cic. de Or. 1, 24, 112: quid toniăcus, a, um, adj.,='Iwiakós, Ionian: puellae, Ov. H. 9, 13; id. A. A. 2, 219.

1. Iphis, is, m., ='lpes. I. A youth of juvat quod ante initum tribunatum veni,

si ipsum, quod veni, nihil juvat? the mere Cyprus, who' hung himself because his love fact, the fact alone, id. Att. 11, 9, 1; ipsum, tonicē, adv., V. Ionicus fin Ionicas, a, um, adj., = 'Iwerós, of or 699.-II. One of the Argonauts, Val. Fl. 1, ipsum, quod sum victus, ama, Luc. 8, 78.

for Anazarete was not returned, Ov, M. 14, quod habuisti, Sen. Cons. ad Marc. 12, 2: et belonging to Ionia, Ionic. I. In gen. : 441.

Esp, in legal phrase: ipso jure, by the letgens, Plin. 6, 2, 2, 87: atlagen, Hor. Epod. 2. Iphis, idis, f., a Cretan girl who was 2, 54; Mart. 13, 61, 2: motus, i. e. the Ionic changed into a man, Ov. M. 9, 667.

ter of the law, in legal strictness or preci. dance, Hor. C. 3, 6, 21.-Subst. A. Ioni

sion, Gai Inst. 2, 198; 3, 181; 4, 106 sqq. et cus, i, m., an Ionic dancer : qui lonicus, Eurytus and Antiope, one of the Argonauts, place of an omitted person, or demonstr.

Iphitus, i, m., ="Ipitos. I. The son of suep.--B. Alone, emphatically taking the aut cinaedicus, qui hoc tale facere possiet? Hyg. Fab. 14.-II, A Trojan, Verg. A. 2, pron.: Ar. Ubi is nunc est? He. Ubi ego Plaut. Stich. 5, 7, 1.-B. Ionica, orum, 435. – B. Hence, iphitides, ae, m., son minume, atque ipsus se volt maxume, m, the Ionic dance : ego qui Ionica probe of Iphitus : Coeranos, Ov. M. 13, 257.-11. Plant. Capt, 3, 4, 103; 4, 1, 10: Su. Is ipperdidici, Plaut. På 5, 1, 29. - II. E sp., A Feing in Elis, who reinstated the Olympic susne's?. Ch. Aio: Su. Ipsus es? id. Trin. metrical t. t., Ionic. A, Metrum lonicum, games, Val. Fl. 1, 363.

4, 2, 146: atque ipsis, ad quorum commo. an Ionic foot, which consists of a pyrrhic

dum pertinebat, durior inventus est Coe

Ipra, v. the foll. art. and a spondee; when the pyrrhic precedes,

lius, Caes. B. C. 3, 20, 4; quaeram ex ipså, it is called Ionic a minore; when the spon

Iprastargi, a town of Bætica, Plin. 3, Cic. Cael. 14: tempus, quo ipse eos susdee precedes, Ionic a majore, Serv. p. 1823 1, 3, § 10 (Jahn reads Ipra, Isturgi). tulisset, ad id ipsum congruere, Liv. 1, 5, P.; Mar. Vict. 2538 P.-B. Subst.: Ioni. ipse (ipsus, Cato, R R. 70; 71; Plaut. 5: agrum dare immunem ipsi, qui accecus, i, m., an Ionic foot : a majore, Mar. P's. 4, 7, 43; id. Trin. 2, 2, 40; 3, 1; 10 et pisset, liberisque, id. 21, 45, 5; 9, 34, 18; 10,


Page 11

eact.: spei, dainly hoping, Curt. 6, 5, 31: in 18, 20.— II. Transf., a vile person, Cat. irruptio, onis, f. [irrumpo), a breaking cepti, Sil. 7, 131. (B) Absol.: variis assul. 10, 12.

or bursting in, an irruption. Lingen:
tibus irritus urget, Verg. A. 5, 442: venit et irrúmo (inr-), ävi, ätum, 1, 0. a. irruptionem facere in popinam, Plaut. Poen.
e templis irrita turba domum, without a ruma), to extend the breast to, to give suck; prol. 42: ferarum, Plin. Pan. 81: belli, Flor.
response, Tib. 2, 3, 22: irriti legati remit- Lence,' I. In mal. part., Cat. 16, 1; Auct 2, 12, 5: luminis, Pall. 10, 17: aquarum, Sen
tuntur, Tac. A. 15, 25: domum irritus redi. Priap. 30, 5; Mart. 4, 50, 2.-II. Transf. 2. N. 3, 30, 6.-II. Esp., as milit. t. t., an
it, Son. Ben. 6, 11: discedere irritum pute. A. 10 treat' in a foul or shameful manner, invasion, incursun, salty: hostis, Suet. Tib.
bat, Curt. 4, 4, 2: irritus qui habebatur,
laudabatur, good for nothing, Cat. ap. Gell

. unda, i.e. defiled. Mart. 2, 70, 3.
to abuse, deceive, Cat. 28, 9.-B. Irrumata 6: etiamsi irruptio facta nulla sit, Cic. do

Imp. Pomp. 6, 15: Gallorum, Aug. Civ. Dei, 11, 2, 2. —Subst. : irritum, i, n., nothing.

#irrumpībilis, öppnktos, Gloss. Phi- 3, 31. ness, vanity, worthlessness : spes ad irritum lox.

1. irruptus, ūs, m. [id.], an irruption redacta, Liv. 28, 31 : spes ad irritum cadons, id. 2, 6: victoria ad inritum revolve

irrumpo (inr-), rūpi, ruptum, 3, v. n. (late Lat.), Fab. Claud. Gord. Fulg. Aet. batur, Tac. H. 3, 26: cecidisse in inritum and a. (in-rumpo), to break, burst, or rush Mund. 11, p. 141. in or into. I, Lit. (u) With advv. or

2. irruptus (inr-), a, um, Part., from labores, id. ib. 3, 53 fin.: irrita dicere, useless words, Ov. m. 11, 40.–

Adv.: irritē, Eun. 5. 6. 26: nec iprumpo, quo non licet

prepp.: cesso huc intro iprumpere? Ter. irrumpo. in vain, Cassiod. Var. 1, 4; 12, 2.

* 3. irruptus (inr- ), a, um, adj. ire, Uv. P. 1, 7, 23: quocunque, id. Tr. 2, (2. in-rumpo), unbrolcen, unsevered : copu2. irritus, is, m., v. hirritus.

305: qua irrumpens oceanus, etc., Plin. 3 ia, Hor. C. 1, 13, 18. irrõbõrasco (inr-), āri, 3, v. inch. n.

prooem. $ 3: in castra, Cic. Div. 1, 24, 50; [in-roborusco), to acquire strength, take root, Caes. B. G. 4, 14; 6, 36: in eam partem bo

irrútilo (inr-), avi, 1, v. n. [in-rutilo), Decome confirmed : verbi significatio irrobo- stium, id. ib. 5, 43;'in medios hostes, id. ib.

to glimmer redly, to be ruddy, Ambros do ravit, Gell. 1, 22, 1.

Isaac et Anim. 7, 60; id. Apol. Dav. 8, 7,50: in castellum, id. B. C. 3, 67: cum telis

45 al.
irrogātão (inr-), onis, f. [in-rogatio), ad aliquein, Sall. C. 50, 2: ad regem, Vulg.
an imposing, adjudicating : multae, Cic. 4 Reg. 3, 26: mare in aversa Asiue, Plin. 6,

irtiðla (irc-), ae, f. (sc. vitis), a sort of Rab. Perd. 3, 8: dupli vel quadrupli, Plin. 13, 15, $'36: intra tecta, Sen. Oct: 132: tel. vine and grapes in Umbria, Col. 3, 2, 28; Pan. 40, 5.

lurem irrumpentem in sidera, Sil. 15, 167: Plin. 14, 3, 4, § 37. irrogo (inr-), avi, ätum (irrogassit se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21: irrum- Irus, i, m., = 'lpos, the name of a beggar for irrogavorit, Cic. Log. 3, 3), 1, v. a. [in-ro. pentis in curiam turbae, Suet. Calig. 14: in in the house of Ulysses at Ithaca; used go). I To propose any thing against one:

Macedoniam, Just. 24, 6, 1: vacuos in agros, proverbially to depote a poor man: Irus. leges privatis hominibus irrogare, Cic.

Luc. 2, 441.-() With acc.: quin oppidum est subito, qui modo Croesus erat, Ov. Tr. Dom. 17, 43 : privilegia tyrannica, id ib. irrumperent, Caes. B. C. 2, 13. 4: domum 3, 7, 42: Iron, id. R. Am. 747; Prop. 3, 3, 39 42, 110 ; 80, privilegium, id. Sest. '30, 65 : alicujus, id. ib. 3, 111, 1: portam, Sall. J. (4,4, 17): Iro pauperior, Mart. 5, 41, 9;'ld. privilegia, id. Leg. 3, 4, 11.-II. In gen., 58,1; 28, 9: castra, Just. 2, 11, 16: interiora 5, 39, 9; 6, 77, 1.-In Or. Ib. 415, binominis, to impose, appoint, ordain, inflict : multam

domus irrumpit limina, Verg. A. 4, 645 : double-named, because he was named Aralicui, Cic. Mil. 14, 36 : centum milium moenia Romae, Sil. 13, 79: stationes hosti- naeus by his mother. multam, Liv. 37, 58: alicui tributum, Plin.

um, Tac. H. 3, 9: Italiam, id. ib. 4, 13: Kar. is, ča, id (m. eis, C. I. L. 1, 198 ; n it, Pan. 37: poonam, Hor. S. 1, 3, 118; Liv. 5, thaginem, Plin. 35, 4, 7: $ 23: cubiculum, ib. 6, 875 al., and freq. in MSS. of Plaut.), 11; Tac. A. 13, 28; Gal. Inst: 3, 190: suppli- Suet. Claud. 37: triclinium, id. Vesp: 5: va- gen. 'ējus (old form eiius, C. 1. L. 3, 1365 et cia, id. ib. 16, 5: sibi mortom, id. ib. 4, 10: cuam arcem, Sil. 2, 692.- () With dat. :

sacp. ; v. Prisc. 1, 4, 18, p. 545; also etius, id supplicii genus, Val. Max. 1, 1, 13: labori thalamo, Verg: A. 6, 528 : templo, Şil. 2, ib. 2, 1276 al. ; scanned tius, Plaut. Poen. 4 non plus irrogandum est, quam quod somno 378; trepidis, id, 9, 365sacris muris, id. 2, 60; Ter. Eun. 1, 2, 51; v. Lachm. ad supererit, no more is to be bestowed, Quint. 10, 368: tectis, id. 13, 176.—(0) Absol.: cum

Lucr. 3, 374; also Cic. poët. N. D. 2, 42, 109: 10,3, 26: 'imperia dira in ipsos, to exercise, irrunipero nostri conarentur, Caes. B. C. 3, eius, monosyl., Plaut. Mil

. 3, 1, 206; Ter. Plin. 2, 7, 5, $ 21.

67: ad primum gemitum, upon the first Eun. 4, 1, 7 et saep. ; dat. ii, id ante-class. irroro (inr-), ävi, ätum, 1, v. N. and a.

groan, Suet. Oth. 11: dixit et irrupit, Ov. F. poetry often zi, Plaut. Most. 4, 2, 32; Ter. [in-roro), to wet or moisten with dew, to be 6, 453: cognoscit

hostes pluribus agmini. Heaut. 3, 1, 46; "Lucr. 2, 1136; 6, 300 eiei, dew. I'Lit: noctibus vas tegendum

erit, 1 to breale or rush in or upon ; to intrude lei, c. 1.'1. 1, 205, col. 2, 12 al.: ei, mono

bus inrupturos, Tac. Agr. 25.—II. ?rop, C. 1. L. 1, 198, 12 al.: EE1, Inscr. Neap. 2423: ne irroretur, COL 12, 24, 2: uvas, id. 12, 39, 1: interdum Auster irrorat, brings dew, id.

upon, invade, attack, interrupt : quo modo syl., Plaut. Capt. 2, 3, 68; id. Trin. 1, 2, 138 11, 2, 93: flores, id. 9, 14, 10-11. Transf., imagines in animos per corpus irrumpunt, p. 740; Lachm. ad Lucr. 3, 374; Bo, Inscr. in Academiam irruperit, Cic. Ac. 2, 44, 136:

et saep. ; Cat. 82, 3; cf. Prisc. 7, 5, 21, fni gen., to moisten, besprinkle, wet : crinem

id. ib. 2, 40, 125: in alicujus patrimonium, diurat. 582 ; f. cae, Plaut. Mil. 2, 3, 77 aquis, Ov. M. 7, 189 : liquores Vestibus et capiti, to besprinkle, id. ib. 1, 371: liquorem

id. de Or. 3, 27, 108 : luxuries in domum Ritschl; Cato, R. R. 46, 1; v. Varr. L. L. 8, mensis, Sil . 11, 302: assiduis irroras flutibus irrupit

; id. ib: 3, 42, 168 ; in nostrum

llo. 28, 51;

acc. im for eum, Lox ap. Cic. annum (of the Zephyr), Claud. Rapt. Pros.

tum, id. Lig. 5, 13: calamitates, quae ad me Leg. 2, 24, 60; Charis. 1, 17, p. 107 sq.; 2,76: irrorat pestifer (aör) undis, falls upon irruperunt, Şen. Ep. 117: irrumpet adula. Paul

. ex Fest.'p. 103 ; also em, Tab. xit.; in dew, Col. 10, 331 : lacrimae 'misero de tio, Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopo- tab. 1, fr. 1.

Plur. nom. m. ži, Plaut. Mil. 2, corpore juctis irrorant foliis, Ov. M. 9, 369. poeias usque .. , irrumpunt, venture upon, 4, 32; id. Stich. 1, 3, 47; Ter. Ad. prol. 23; -Absol.: extremo irrorat Aquarius anno,

i.e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2: Deos, but in the MSS. ii; Cic. de Or. 1, 19, 87 et Vorg. G. 3, 304: oleo viridi, Col. 12, 47, 5: i.e. boldly inquire the will of the gods, Stat.

saep.: EEI, Inscr. Neap. 2423, 8: iei, C. I. L. aceto, Cels. 7, 19 : oculos lacrimis, sil. 2, | Achill, 1,508: Phoebe, hanc dignare irrum. 1, 185; Varr. L. L. 9,1, 2 al; but i, Plaut. 123.-B, or things not fluid: patinae pi? pere mentem, to enter, inspire, id. Th. 10, Trin. prol. 17; id. 'M{L. 3, 1, 158 'al.; v. per, Pers. 6, 21: oculis quietem, of sleep, 341: animos populi, Luc. 1, 470;. 5, 167: Ritschi prol." p. 98 ; gen. eum for corum, Sil. 10, 355.

extremiquo fragor convexa irrupit Olym- Inscr. Murat. 582, 2; dal. and abl. eis or irroto (inr-), īre, v. a. [io-roto), to play aus, Lact. 1, 18, 17; Vulg. 2 Macc. 13, 25: 1, 140, and freq. in MSS. : 'els, monosyl.,

pi, id. 7, 478.-B. To break, violate : foe iis, also is, C. I. L' 1, 198, 48; Plaut. Mil 3, "ducks and drakes : testam super undas institutum, lact. de Ira Dei, 14, 6: legem, T'er. And. 1, 1, 36; id. Eun. 6, 8, 69 al.; y (a boy's game, in which a shell or thin stone is thrown against the water in such Tort. adv. Marc. 4, 20: pacem, Cassiod. Var.

Lachm. ad Lucr. 4, 934: ieis, C. I L. 1, 5, 43. a manner as to skip along the surface),

204, col. 1, 5 al.; old form also ibus, Plaut Min. Fel. Oct. 3, 6.

irrŭo (inr-), rùi, 3, v. n. [in-puo), to rush Mil 1, 74; id. Truc. 1, 2, 17: ¡bus, Titin, et imbesco (int), bùi, 3, 4. inch. 7.

or force one's way into, invade, press into, Pomp. ap. Non. p. 486; Lucr. 2, 88; cf. S. [in-rubesco), to grow red, be reddened : nec

make an atlacke upon. I. Lit.: ilico equi. C. ap. Gell. 4, 6, 2; v. Lachm. I. 1.; f. eibus, sanguine ferrum irrubuit

, Stat. Tb. 6. 231; 88 i dub.; Ussing, inducere); quam mox

tes jubet dextera ipruere, Plaut. Am. 1, 1, Cato, R. R. 152; cf. Prisc. 7, 3, 11, p. 733; v. 9,647: haemachates sanguineis maculis ir:

more on these forms, Neue, Formenl. 2, rubescit, Sol. 5, 27.-II. To throw a red inruimus? Ter. Eun. 4, 7, 18: irruimus 191-196), pron. demonstr. [root i-; Sanscr. light upon a thing: tuis ut mihi vultibus ferro, Verg. A. 3, 22:2: in aedis alienas, Ter. itas; hence, i-ha, here; cf. i-bi, i-ta, i-dem, ignis irrubuit, Stat. S. 5, 3, 32.

Ad 1, 2, 8: in mediam aciem, Cic. Fin. 2, etc.). I. He, she, it; this or that maa, * irructo (inr-), ire, v. a. [in-ructo), luin alicujus, to embrace eagerly, Vulg. Gen. already mentioned, in gen 1, Referring

19, 61: in aliquem, id. Dom. 45: super col. woman, thing. A, Referring to sometbing to belcn into : alicui in os, Plaut. Ps. 5, 2, 6. 46, 29: super gladium suum, id. 1 Par. 10,

to the third person : fuit quidain sepex #irrudis, e, adj. (2. in-rudis), not raw,

4. — (8) With dat.: flammis, Claud. Cons. Mercator: navem is fregit apud Andrum Not. Tir. p. 123.

Mall. Theod. 194.-(9) With acc.: proximos insulam: Is obiit mortem, Ter. And. 1, 3, irrufo (inr-), ävi, ätum, 1, v. a. (in agros, Front. 1, 5, 16 : Rhodopon, Claud. 16: venit mihi obviam luus puer: is mihi ruro), to make red (post-class.): capillum, IV. Cons. Hon. 50: Alpes, id. Epigr. 77, 5: | litteras abs te reddidit, Cic. Att. 2, 1, 1: obHier. Ep. 107, n. 5 : barba facta irrufata, bas terras, of waters, Amm. 17, 13, 4.—(8) jecit ut probrum nobiliori, quod is, etc., id. Tert. Apol. 22

With se : vide ne ille huc prorsus se irruat, Tusc. 1, 2, 3.-2, of the first person : ego irrūgātio (inr-), onis, f. (irrugo), a Ter. Ad. 4, 2, 11.-II. Trop., to force one's me credidi Homini docto rem mandare: is wrinkling, Serv. Verg. A. 1, 648.

way into, rush into, enter eagerly into or lapidi mando maxumo, Plaut. Merc. 3, 4, irrúgio (inr-), 11, 4, v. n. [in-rugio), to upon, seize upon : in alienas possessiones, 47: haec omnia is foci, qui sodalis Dolabel cry loudly, Vulg. Gen. 27, 34.

Cic. de Or. 1, 10, 41: verecunda debet esse lae eram, Cic. Fam. 12, 14; Son. Ep. 63 al. irrūgo (inr- ), ire, v. a. [in-rugo), to translatio, ut deducta esse in alienum lo- -3. Of the second person : qui magister

cum, non irruisso videatur, id. ib. 3, 41, 165: equitum fuisse tibi viderere, is per muni wrinkle, make wrinkled. I. Lit. : aequor in odium alicujus et offensionem, to in- cipia cucurristi, Cic. Phil. 2, 30.-B. Esp. vontris, Gell 12, 1, 8.-II. Tra

cur, id. Verr. 1, 12, 35: inruent in se Spi1 in connection with a noun : ea re, quia fold: sinum, Stat. Th. 4, 266.

ritu Dei, Vulg. Num. 24, 2: permulta sunt turpe sit, faciendum non esse, Cic. Off. 3, irrúmātio (inr-), onis, f. (irrumo), circumspicienda, ne quid offendas, ne quo 13: ea res ut est Helvetiis enuntiata, etc. Cat 21, 8; for signif. seo irrumo, I.

irruas, make a hasty blunder in speaking, Caes. B. G. 1, 4; ne ob eam rem tribueret, irrúmātor (inr-), öris, m. ( id. ), one Cic. de Or. 2, 74, 301.-(B) With dat: cladi- etc., id. ib. 1, 13: flumen est Arar... id fli. who practises beastly obscenity, Firm. Math. / bus, Luc. 7, 60.

men, etc., id. ib. 1, 12: sub id tempus, Liv

1003


Page 12

qni istinc veniunt, Cic. Fam. 1, 10: ema- ces, ita, ut dicitur, Cic. Verr. 2, 4, 62, § 117: 9, 7, B, 3; for the subj. with ita, the fut. pare, id. Att. 7, 21, 1; Verg. A. 6, 389.-II. et certo ita est, id. Att. 9, 13, 2: ita est, indic. : ita te amabit Juppiter, ut tu nescis? Transf., thereof, I. e. of that thing : me. Plaut. Ps. 1, 6, 61; Ter. And. 1,1,27; and in Plaut. Aul 4, 10, 31; id. Merc. 4, 4, 22.-B. mento dimidium istinc mibi de praeda negations: non est ita, Cic. Off. 1, 44, & 168; To denote a kind or quality, so, such, of this dare, Plaut. Ps. 4, 7, 68: neque ergo partem

strengthened by other particles of affirma- nature, of this kind : nam ita est ingenium posco mihi istinc de istoc vidulo, id. Rud. tion: as vero, profecto, prorsus, plane; ita muliebre, Plaut. Stich. 5,5,3: ita est amor:

vero, Plaut. Men. 5, 9, 37: ita profecto, id. balista ut jacitur, id. Trin. 3, 2, 42: ita sunt istius-módi (also separately istins Am. 1, 1, 214: non est profecto ita, judices, res postrae, Cic. Att. 4, 1,8:'ita sunt Persa

rum mores, Plaut. Pers. 4, 2, 26: si ita sum, modi, istimodi, Plaut. Truc. 5, 38), of Cic. Rosc. Am. 40, 121: ita prorsus, id. Tusc.

non tam est admirandum regem esse me, that kind, such : istius modi amicos, Plaut. 2, 27, 67: prorsus ita, id. Leg. 3, 12, 26: ita

Cic. Sull. 7, 22; id. Dom. 27, 71: ita inquam Ep. 1, 2, 16: Istius modi clientes, id. Most. plane, id. Tusc. 1, 7, 13; id. Ac. 2, 36, 113.3,2,69: 'cum istius modi virtutibus, id. Rud. D. Io interrogations, esp. a. 'Jeeringly, = hoc dico, id. Phil. 14, 6, 12.-C. To de. 2, 2, 15: vos esse istius modi, Ter. Heaut. 2, Implying, an afirmative, = äantes : ita note an expected or natural consequence, 4, 7: istiusmodi ratio, Cic. Verr. 1, 11, 33:

ne ? really? truly? is it so? itane credis ? so, thus, accordingly, under these circum. nibil istiusmodi, id. ib. 2, 4, 5, $ 9.

Ter. And. 2, 3, 25; id. Eun. 5, 8, 28; Cic. Div. stances, in this manner, therefore: ita prae. isto, adv. (iste), thither. with reference 2, 40, 93: itane est ? id. Rosc. Am. 39, 113; torium missum, Liv. 21, 54,3: ita Jovis illud

80 with vero or tandem: itane vero egó sacerdotium per hanc rationem Theomnato the place where the person addressed is. I. Lit, of place: do fidem, si omittis, isto 30, 8 77; id. Div. 1, 13, 23: fiane tandem? At, thus it comes to pass, hence it follows: ita

non justus? Cic. N. D. 2, 4, 11; id. Verr. 2, 5, sto datur, Cic. Verr. 2, 2, 51 fin.; esp.: ita me intro ituram, quo jubes, Plaut. Mil. 2,5, id clu. 65, 182. - b. Where surprise or re

fit ut animus de se ipse tum judicet, cum 46: isto venire, Cic. Fam. 9, 16, 22; 10, 17, 4: peream si mipima causa est properandi proach is implied: quid ila ? (Gr. ri dai), id ipsum, quo judicatur, aegrotet, Cic. Tusc. isto mibi, id. ib. 8, 16,6; 10,17,2: isto usque why so? how is that? what do you mean 3, 1, 1; id. of: 1, 28, 101; 1, 46, 160: ita it

accusatis Sex. Roscium. Quid ita? Cic. ut deus ille nusquam prorsus appareat, id. penetrasse, Plin. Ep. 4, 12, 7.-11. Transf., Rosc. Am. 12, 34 ; id. N. D. 1, 35, 99;, id. N. D. 1, 14, 37; id. Leg. 1, 15, 42; 80 in an thereinto, in that thing: Trebat um meum, Of 2, 23, 83: quid ita passus est Eretriam inference, therefore : et deus véstor pibil quod isto admisceas, nibil est, Cic. Q. Fr. 3,

capi i quid ita tot Thessaliae urbes ? Quid agens; expers virtutis igitur; ita no beatus 1, 3, 8 9; v. iste. istoc, adv. (istic), thither, that way, yon Trin. 4, 2, 42. Ita, etc., Liv. 32, 21, 13; 27, 34, 13; Plaut. quidem, id. N. D. 1, 40, 110; Suet. Caes. 60;

So, itaque (= et ita), crassum (caelum) Theder : quemquam istoo ad vos intromittere,

II. In partio. A. In comparisons, bis, itaque pingues Thebani, čic Fat. 4, ?; Plaut. Truc. 4, 2, 6: accede illuc: nimium

80. 1. To point out the resemblance, usu. id. N. 1. 3, 17, 44.-D. Introducing a limitistoc abisti, Ter. Ad. 2, 1, 15; V. also istic.

ally corresponding to ut; sometimes to ation or restriction, on the condition, on the istorsum, adv. (isto-versum ), thither quasi, quomodo, quemadmodum, quam, assumption, in so far, to such an extent, only wards : concede hinc a foribus paululum tamquam, veluti, qualis, etc., as, like, in the in so far, etc., commonly followed by ut: Istorsum, sodes, Ter. Phorm. 6, 1, 14 ; id. same way as : non ita amo'ut sadi solent et tamen ita probanda est mansuetudo, ut Beaut. 3, 3, 27.

homines, Plaut. Merc. 2, 1, 38: ita ut res adhibeatur rei publicae causa severitas, Istri (Histri), örum, m., the inhabi.

sese habet, Ter. Heaut. 4, 3, 24 : ita vero, Cic. Or. 1, 25, 88: pax ita convencrat, ut lants of Istria, the Istrians, Liv. 41,11; Plin. Quirites, ut precamini, eveniat, Cic. Phil. 4, Etruscis Latinisque fluvius Albula finis es3, 19, 23, $ 129.-II. Derivv. A. Istria 4, 10: omnis enim pecunia ita tractatur, ut set, Liv. 1, 3; 24, 29 fin.: sed ante omnia Hist-), a country of Italy, on the Adri. praeda, a praefectis, id. Fam. 2, 17, 7: 'an ita'vos irae indulgere oportet, ut potiorem atic Sea, and bordering on Illyria, Plin. ita tu's animata, ut qui expers matriß impo- ind salutem habeatis, id. 23, 3; 80 with ta 3, 19, 23. & 129; Liv. 39, 56.- B. Istrx. riis sies? Plaut. Ag. 3, 1, 2: ut homost, ita men : longiorem dicturis períodum colli. ani (Hist-), orum, m., the inhabitants of morem geras, Ter. Ad. 3, 3, 77: ut hirundi. gendus est spiritus, ita tamen ut id neque Istria, Istrians, Juv. 9, 2, 1.-C. Istricus nes ... lla falsi amici, etc., Auct. Her. 4, 48, diu peque cum sono faciamus, Quint. 11, 3, (Hist-), a, uin, adj., of or belonging to 61: tametsi ita de meo facto loquor, quasl 63: haec ita practereamus, ut tamen intuen

tes ac respectantes relinquamus, Cic. Sest. Istria, Istrian: bellum, Liv. 41, 1; 41, 11: ego illud mea voluntate fecerim, Cic. Verr. ostrea, Plin. 32, 6, 21, $ 62. - D. Istrus bumquam esset futurus, aut, etc., id. ib. 2, degree, so very, so much : quod quid ita pla:

2, 1, 11, 8 29: sed prorsus ita, quasi aut reus 5, 13.- E, To denote degree, 80, to such a (Hist-), a, um, adj., Istrian: testa, i. e. Istrian oil in Istrian jars, Mart. 12, 63, 2.

4, 22, 8 49 ; Quint. 9, 4, 87: me consulom cuerit lis, non video, Quint. 9, 4, 10: hoc tibi

ita focistis, quomodo pauci facti sunt, Cic. ita mando, ut dubitem an etiam te rogem, istuc, adv. (isto- (1ste) ce), thither, osp.

Agr. 2, 1, 3, Quint. 11, 7,92: quemadmodum ut pugnes de intercaletur, Cio. Att. 6, 9, 2: in reference to the place where the party dicimus non feci furtum, ita, non est hoc ita fugnvit Samnites, ut, etc., Liv. 8, 36; addressed 18: concedite istuc, Plaut. As.3,3, furtum, Quint. 7, 3, 1: non ita variant un. esp. with adij.: judices ita fortes tamen 66: istuc eo quantum potest, id. Merc. 4, 1, dae ... quam facile mutantur amantes, fuerunt, ut ... vel perire maluerint, quam, 26: jam istuc ego revortar, id. Poen. 3, 3, 1;

Prop. 3, 6, 11: castra in hostico incuriose Cic. Att. 1, 16,5: ita sordidus ut se Non um Ter. Eun. 4, 4, 39: dabam operam, ut istuc ita posita, tamquam procul abesset hostis, quam servo melius vestiret, Hor. 9. 1, 1,96: veniam ante quam plane ex animo tuo ef. Liv. 8, 38, 2: neque enim ita se gessit tam. ita sunt omnia debilitata, Cic. Fam. 2, 6, 2; fluo, Cic. Fam. 7, 14, 1: istuc mens animus. quam rationem aliquando osset redditurus, so with negatives: non (haud, nec, etc.) ili, que Fert, Hor. Ep. 1, 14, 8: dum transferor Cic. Verr. 2, 4, 22, § 49: Alexander ita cu- not very, not especially : non ita magna. istuc, Ov. H. 18, 205.-II. Transf., to that pide profectus fuerat, veluti, etc., Just. 12, mercede, Cic. Fam. 1, 9, 3: non ita lato in. thing, to that subject in discourse, etc. : boc 2,1: sane ita se babet sacrum, quale apud terjecto mari, id. Or. 8, 25: non ita antiqua, quod coepi primum enarrem : Post istuc Homerum quoque est, Quint. 1, 6, 67.-2. id. Verr. 2, 4, 49, $ 109: accessione utuntur veniam, Ter. Heaut. 2, 3, 38 : scio: istuc Following or followed by ut, to denote non ita probabili, id. Fin. 2, 13, 42: haec ibam, id. Ad. 5, 3, 36.

that two things are in the same condition nunc enucleare non ita necesse est, id. istucine, v. 1. istic.

or category. (a) Ut... ita, as ... So, just Tusc. 5, 8, 23: non ita multum provectus, Istargi, v. Iprasturgi.

as ... 80 also, alike ... and, as well ... as : id. Phil. 1, 3, 7: post, neque ita multo, Nep. Istỹaeones, um, m., a German tribe, Dolabellam ut Tarsenses, ita Laodiceni Cim. 3, 4; id. Pel. 2, 4; id. Phoc. 2, 6. Plin. 4, 14, 28, 8 100 (Jan.).

multo amentiores ultro arcessierunt, Cass. itaeomēlis, a made wine, Plin. 14, 16, ita, adv. (pronom. stem i.; cf. is; Sanscr. ap. Cic. Fam. 12, 13, 10: Hercules cum ut 19, $ 111. ittbū;'Zend, itba), in the manner specified, Eurysthei filios, ita suos configebat sagit

Itălia,ae, f. [for Vitalia from vitulus; cf. in this manner, in this wise, in such a way, (B) Ut... Jta, although ... yet: ut errare tis, Cic. Ac. 2, 28, 89 ; id. Leg. 2, 2, 6.

itadós, from the abundance and excellence so, thus. I. In gen. A. Referring to potuisti, sic decipi te non potuisse quis B. C. 1, 6, 3; Verg. A. 1, 263; 'Plin. 3, 5, 6,

of its cattle; v. Gell. 11, 1, 1), Ilaly, Caes. what precedes, as has been said, thus, 80 : des operam ut investiges sitne ita, Cic. Att nia ut invitis, ita non adversantibus pa- tion: Italia terra, Cato ap. Gell. 3, 6.-B. non videt? Cic. Fam. 10, 20, 2: baec om.

8 38; 37, 13, 77, § 201 et saep.- In apposi. 12, 11 : vidi ego nequam homines, verum triciis transacta, Liv. 3, 55, 15; cf.: ple. Transf., the inhabitants of Italy: totam to nullum deteriorem. Phil. Ita sum, Plaut. raque Alpium sicut breviora ita arrectiora Bacch. 6, 2, 60: ita aiunt, Ter. And. 1, 2, 21; sunt, id. 21, 35, 11. - (0) Ita ut, just as:

Italiam esse effusam. Cic. Deiot. 4, 11.-II. 3, 3, 18; id. Ad. 6, 5, 7: et hercule ita fecit, ita ut occoepi dicere, Plaut. Poep. 2, 24; id.

Derivv. A. Itălicas, a, um, adj., of Cic. Cael. 11, 37: factum est ita, id. Att. 7, Trin. 4, 2, 62: ita ut antea demonstravimus,

or belonging to Italy, Italian: jus habere, 8: alunt enim te ita dictitare, id. Verr. 2, Caes. B. G. 7, 76; Cato, R. R. 144, 2.-3. In Plin. 3, 21, 25,8 139: triticum, id. 18, 7, 12, 3, 64, § 161; frequent in phrase: quae cum oaths, emphatic wishes, solemn assertions,

§ 65: genus falcium, id. 18, 28, 67, '8 261: ita sint, since what has been said is true,

etc., expressed by a comparison : ita ille oppida, Tac. A. 3, 71: coloniae, id. ib. 6, 12: id. Rosc. Com. 6, 17 init.; so, quod cum ita faxit Juppiter, Plaut. Most. 2, 1,61: ita me di legio, id. H. 1, 59: de qua (olea) Catonis Ita. sit

, id. Caecin, 12, 33: quae cum ita essent, ament, non nii timeo, i.e. may they so lovo lica, sententia, adapted to the climate of id clu. 34, 94 fin...-B. To introduce the me as it is true that, etc., Ter. Eun. 4, 1, 1; Ilaly, Plin. 17, 12, 19, $ 93: bellum, the So; thought which follows, thus, in the follow- 3, 2, 21: ita sim felix, Prop. 1, 7, 3: Bolliccial war, Cic. Verr. 2. 6, 15: Pythagorei, qui ing manner, as follows, in this way: in ter. tat, ita vivam, me tua valetudo, Cic. Fam.

essent Italici pbilosopbi quondam nomitio de oratore ita scriptum est, in perpetua, 16, 20, 1; Verg. A. 9, 208; so, followed by nati, id. de Sen. 21. — Subst.: Itălícus, i, etc., Quint. 9, 1, 25: baec ita digeruni: pri ut, with 'indic: ita 'mihi salvå re publică m., an Ilalian : Italicus es an provincialis, mum... secundum, etc., id. 11, 2, 20: ita vobiscum perfrui liceat, ut ego non moveor, Plin. Ep. 9, 23; Liv. 24, 47.- Plur., Vell. 2, sciunt procuratores, .Dullius apud

te auc. etc., Cic. Cat. 4, 6, 11: ita me Venus amet, 16, 1. – B. Itălis, dis, adj. Fo, Italian : toritatem valere plus quam meam, Cic. ut ego te numquam sipam, etc., Plaut. Fam. 13, 42, 4; 'id. Tusc. 3, 18, 41: ita con. Curc. 1, 3, 52 : ita me amabit sancta Sa. Subst. plur.: Itălides, the Italian women,

ora, Ov. P. 2, 3, 84: matres, Mart. 11, 63.stitui, fortiter esso agendum, íd. Clu. 19, 51. turitas, itaque suo me condecoret. cogno. Verg. A. 11, 657.-C. Itălas, a, um, adj., -C. In affirmations, esp. in replies, yes, it mine, ut ego vidi , id. Capt. 4, 2, 97; by ut, Italian (poet. and post-class.): Italis

longe is 80, just so, true: quid istic tibi negoti est? with 'subj., adding a second wish: nam teDav. Mibin'? Si. lta, Ter. And. 5, 2, 8: an cum esse, ita mihi omnia quae opto con. disjungimor oris, Verg. A. 1, 252: terra, id laudationes ? ita, inquit Antonius, Cic. de tingant, ut vehementer velim, Cic. Fam.

ib. 7, 643: virtus, id. ib. 12, 827: sermo, the Dr. 2. 11, 44: Davusner ita, Hor. S. 2, 7, 2; 5, 21, 1; for which the abl. absol.: ita in Latin language, Arn. 4, 134. - 2. Subst.. Bo in solemn afirmation: est ita: est, judi? I columi 'Caesare moriar, Balb. ap. Cic. Att. I Itălus, i, m. a. An Italian, plur.: Itali


Page 13

Jani, four arched passages in the Roman Adam salvus alioquiu, si upi arbusculae Max. 2, 4, 4; Lact. 2, 7, 11: satura, Mart Forum, where the merchants and money. jejunaro maluisset, Tert. Jejun. 3. – With Cap. 6, § 576. changers had their stand : qui Puteal Ja- ab: a justa fruge naturae, Tert. Pud. 16. — *jocāliter, ado. (jocus], for joculari. numque timot, celeresque Calendas, Ov. R. Trop.: philosophia, Tert. Anim. 6.

ter, jestingly, in joke, Amm. 15, 12, 3 dub. Am. 561: haec Janus summus ab imo Pro- jējūnus, a, um, adj. [kindr. to Sanscr. (al. jocularitor, al. localiter). docet, Hor. Ep. 1, 1, 54 : postquam omnis yam, refrenáre, cobibero; intens. yanyam, res mea Janum Ad 'medium fracta est, id. Bopp. Gloss. p. 276, a), Jasliny, hungry, al. (class.): nunc venio ad jocationes tuas,

jõcātio, ūnis, f. [jocor], a joking, joke 5. 2, 3, 18; Cic. Ofr. 2, 25, 90; id. Phil. 6, 5, stinent, not parlaking of food. I. Lit.: Cic. Fam. 9, 16, 7; id. Ati. 2, 8, 1; Auct. 16 al. -D. A year : vive, vale et totidem in scenam qui jejunus venerit, Plaut. Ps. ventaros congero Janos, quot, etc., Aus. prol. 12: sic expletur jejuna cupido, hun

Her. 3, 14, 25. Ep. 20, 13.

jõcinor, oris (jocineris, Plin. 22, 22, 38, ger,

Lucr. 4, 876; so, jejuna aviditas, Plin. Jānus-păter, v. Janus.

10, 3, 3, $ 8: misera ac jejuna plebecula, 3.80), the liver: morbus jocinoris, Cels. 2, Jăvõlēnus, v. Jabolenus.

Cic. Att. 1, 16, 11: cum quidem biduum ità 8;.V. jecur. Jaxămătae, ārum, m., a people on the jejunus fuissem, ut, etc., id. Fam. 7, 26, 1: joco, āro, v. jocor. lake Mæotis, Val. Fl. 6, 140; Amm. 22, 8, 31; canis, Hor. Epod. 5, 23: jejuna fessaque jocor, ātus, 1, v. dep. n. and a. (jocus), called also Ixămătae, Mel. 1, 10, 17:

corpora, Liv. 21, 55.–Of ivanimate things: to jest, joke (class.): tu hanc jocari credis ? Jaxartes, is, m., a river of Sogdiana, lupus jejunis dentibus acer, Hor. Ep. 2, 2, faciet, nisi caveo, Ter

. Heaut. 4, 4, 7: du: 29 : Cerberus jejuno sono, with hungry ples jocandi genus, Cic. Or. 1, 29, 104; cf.: now Sir or Sihoon, Mel 3, 5, 6; Amm. 23, howlings, Prop. 4 (5), 5, 4 : tam jejuna fa6, 63.

voluit Fortuna jocari, Juv. 3, 40.—II. In mes? so extreme, Juv. 5, 10: pullus ad quem partic., lo say in jest : haec jocatus sum, Jāzýges, v. lazyges.

volat mater jejuna, id. 10, 232: odium, i. o. Cic. Fam. 9, 14, 4: in aliquid permulta, Hor. jěcinerosus, a, um, adj. (jecur], that on an empty stomach, id. 15, 51: saliva, S. 1, 6, 62: multum de aliqua re, Sen. Suas. has the liver complaint, Marc. Emp. 22. fasting spittle, Plin. 28, 4, 7, § 35. — 2. 1, 6; Cat. 2, 6: obscaena, Ov. Tr. 2, 497;

#jěcorālis, jutik's, Gloss. Philox. Thirsty : vilem jejunao saepe pegavit Quint. 5, 13, 46. — Act. collat. form joco, jěcorīticus, a, um, adj. (jecur), that aquam, Prop. 3, 13 (4, 14), 18.-B. Transf.

üre: quasi jocabo, Plaut. Cas. 4, 4, 20 (al. has the liver complaint, Marc. Emp. 22. 1. Dry, barren, unproductive: corpora suco

jocabor). jěcorosus, a, um, adj. [id.), that has jejuna, Lucr. 2, 846: ager, Cic. Verr. 2, 3, 37, $ 84: glarea, Verg. G. 2, 212: pars jejunior

jocosē, adv., v. jocosus fin the liver complaint, Sid. Ep. 5, 14.

humi, Col. 2, 4, 7.-2. Scanty, insignificant jocosus, a, um, adj. (jocus), full of jectūra, ae, f. [jacio), a throwing, casl- in quantity: summaque jejunâ savie infu- jesting, jocóse, humorous, droll, facelious ing, Veg. Vet. 2, 45 dub. (al. ejectura). scatur arena, Verg. G. 3, 4.3.-II. Trop. (class.). A. Óf persons: homo humanus jěcur (jocur, Plin. 32, 7, 24, S 76 Sil. A. Poor, barren, powerless : ut quosdain et jocosus.

Varr. R. R. 2,5: Maecenas, Hor. lig. N. cr.), jecoris, jēcîngris. and jocínoris, nimis jejuno animno ot angusto monerein Epod. 3, 20: Musa, Ov. Tr. 2, 354.- B. or n. [kindred to Sanscr. yakrit, jecur, and uti, etc., Cic. Phil. 14, 6, 17: pusillus ani- inanim. and abstr. things: res, Cic. Oir. 1, Gr. naap), the diver.-Lit.: cerebrum, cor, mus atque ipsû malevolentiâ jejunus atque 37: lis, Ov. M. 3, 332: verba, id. F. 6, 692: pulmones, jecur: haec enim sunt domicilia inanis, id. Fam. 2, 17,7.-B. Insignificant, furtum, Hor. C. 1, 10, 7: Nilus, the sportive vitae, Cic. N. D. 1, 35, 99 : portao jecoris, trifling, contemptible, mean, low: solivaga Nile, with reference to the merry lives of id. ib. 2, 55, 137: Jecorum, id. Div. 1, 52, 118: cognitio et jejuna, Cic. od: 1, 44, 157: fri- the Egyptians, Ov. Tr. 1, 2, 80. — Adv.: jo. caput jecoris, Liv. 8, 9: alterius quoque gida et jejuna calumnia, id. Caecin. 21, 61: cosē, jestingly, jocosely: eumque lusi jovisceris morbus id est jocinoris, etc., Cels. jejunum hoc nescio quid et contemnen. cose satis, Cic. Q. Fr. 2, 12, 2-Comp.: dice2,8.—The goose's liver was considered a dum, id. Fam. 15, 17: aliquid humile et je- re aliquid jocosius, Cic. Fam. 9, 24, 4;, Hor. delicacy, Plin. 10, 22, 26, $ 52; Mart. 13, 58, junum, id. ib. 3, 10, ?. ---C. Of speech, S. 1, 4, 104. 1; Juv. 5, 114; Hor. S. 2, 8, 88. So, too, Ithat meagre, dry, feeble, spiritless : si quis aut

jocŭlanter, adv., v. joculor fin. of swino, Plin. 8, 51, 71, $ 209.-II. Esp. Autonium jejuniorem, aut Crassum fuisse as the seat of the soul and affections: non pleniorem putet, Cic. de Or. 3, 4, 16: The. jocălāris, é, adj. (joculus), facetious, ancilla tuum jecur ulceret ulla puerve, odorus, in arlo subtilior, in orationibus je jocular, laughable, droll (class.): audacia, Hor. Ep. 1, 18, 72: fervens difficili bilo tu junior, id. Brut. 12, 48. — With gen., Cic.

Ter. Phorm. 1, 2, 84: joculare istuc quidem, met jecur, id. C. 1, 13, 4: quanta siccum Or. 40: concertatio

verborum, id. do Or. 2, Cic. Leg. 1, 20: licentia, id. Fat. 8. -- Subst.: jecur ardeat ira, Juv. 1, 45: rabie jecur in- 16, 68; Quint. 1, 4, 5; 10, 2, 17 al.-D. Des? jocălāría, ium, n. plur., jesty, ji kes : u cendente feruntur, id. 6, 647.–A8 the seat tilule of, without, deprived of: divitiarum qui jocularia ridens Percurram, Hor. S. 1, of the understanding: en cor Zenodoti, on avidi ac jejuni, Just. 38, 6, 8: pecunia, Val. 1, 23: fundere, Liv. 7, 2. — Adv.: jõcălā. jecur Cratelis, Bibacul. ap. Suet. Gram. 11. Max. 4, 4, 9.-- Adv.: jējūnē, meagrely, rīter, jocosely, in a jocular or comical

jěcuscŭlum, i, n. dim. [jecur), a little dryly, jejunely, without ornament or spirit: manner : irridere, Ps. - Ascon. ap. Cic. Div. liver, Cic. Div. 2, 14, 33; Plin. 11, 37, 76, jejune et exiliter disputare, Cic. de Or. 1, in Caecin. 11, 33 : obicere aliquid alicui, $ 196; or jocusculum, Plin. l. 1., Jáhn; 1.1, 50; Plin. En: 1, 20, 20; Gell. 19, 3: agore, Plin. 22, 22, 38, 8 80: canere carmina, Suet. Apic. 4, 2.

Cic. Ac. , jejuniusCaes. . jējūnātio, onis, f. [jejuno), a fasting, Cic. Fin. 3, 5, 17; id. Att. 12, 21, 1.

jocălărias, um, adj. [id. ), ludicrous, jentācŭlum, i, n. (jento), a breakfast, aroll (poet.): malum, Ter. And. 4, 4, 43. Tert. Jejun. 13 jējūnātor, oris, m. [id.), a faster (eccl. taken immediately after rising, by chil. dren, valetudinarinns, etc. (wherens the joke (post-class.): joculationcs cantusque

jocủlātio, onis, f. (joculor], 'a jest, Lat.), Aug. Ep. 86; Hicr. in Jov. 2, 16. jējūnē, ailv., v. jejunus fin.

prandium was not taken till towards noon: exercebant, Firm. Math. 5, 5.

epulas interdum quadrifariam dispertiejējūniósus, a, um, adj. [com, intens. bat: in jentacula et prandia et cenas co

jõcălātor, oris, m. [id.], a jester, joker form, 1ro.n jejunus), fasting, hungry: pe- missationesque, Suet. Sit. 13; Mart. 14, 233: (rare but class.): huic joculatorem senem que jejuniosiorem (diem) nec magis ecfer. me inferre Veneri vovi jaro jentaculum,

illum interesse sane nolui, Cic. Att. 4, 16, 3. tum fame vidi, Plaut. Capt. 3, 1, 6. Plant. Curc. 1, 1, 72.

- Plur.: scepici, Firm. Math. 8, 22. jējūnitas, ātis, f. [id.), a fasting, emp. jentātio, onis, 1. [id.], a breakfasting,

jocủlātörğus, a, um, adj. (joculator), liness of stomach. I. Lit. : jejunitatis ple- break first, Firm. Math. 2, 10.

jesting, jocular. In plur. subst., jests, pus, anima foetida, Plaut. Merc. 3, 3, 13. jento, ivi, itum, 1, v. n. (contr. for jeju: P. (but in Cic. Att. 4, 16. 3, the better read

jokes : Joculatoria quaedam, Diom. p. 486 B. Transf., dryness : calida úmoris, Vitr. 2, 6, 4; 7, 4, 3.- II. Trop. A, of jentent, Varr. ap. Non. 126, 14; Afran. ib.;

nito from jejunus), to breakfast: quod pulli ing is joculatorem; v. the preced. art.). speech, dryness, poverty, meagreness : 100- Suet. Vit. 7: ut jentes, sero venis, Mart. 8, 67.

jocălor, āri (joculus), to jest, joke ; pia et jejunitas, Cic. Brut. 55: qui jejunita

Jērēmias (scanned I remias, Prud.

only in part. pres.: incondita quaedam com en famem se malle quam ubertatem et Ham. 450 : Jerümiñs, Juvenc. Ev. Hist. 3, joculantes, Liv.:7; 10; 13. Hence, adv.: copiam dicerent, id. Tusc.2

, 1, 3: jejunitas 269), ae, m., the Hebrew prophet Jeremiah: jocŭlanter, jestingly, jokingly: comet siccitas et inopia, id. Brut. 82, 286.-B. sermo Domlui quem

locutus fuerat per os pellare, sid. Ep. 1, 2; Ignorance of any thing: bonarum artium, Jeremiae, Vulg. 2 Par. 36, 22; id. Jer. 27, Cic. de Or. 2, 3, 10.

jõcălus, i, m. dim. (jocus), a little jest jējūnjam, ii, n. [1d.), a fast-day, fast. 1 et saep. ; called Hiērēmšās, Lact. 4, or joke (a favorite word of Plautus): per 11, 4.

joculum et ludum oblectare aliquem, I. Lit. : jejunium Cereri instituere, Liv. 36, 37: illos longa domant inopi, jejunia Jericho, Vulg. 2 Reg. 10, 5 al.

Jericho, f. indecl., the Hebrew city Plaut. Truc. 1, 2, 11; usu. in abl. manner:

joculo dicere aliquid, to say a thing in jest, victu, Ov. M. 1, 312: solvere, id. ib. 5, 534:

id. Merc. 5, 4, 33 : Egone to joculo modo ponere, id. F. 4, 535: jejunia indicere, Hor.

Jēsus (also tēsus, trisyl.), u, m.,

ausim dicto aut Locto fallere? id. Most. 3. S. 2, 3, 291: servare, Suet. Aug. 76: jejunio ='Incows, a Hebrew name; esp., I. Jesus : aegrum vexare, Cels. 3, 18.- II. Transf. venturum praemisso nomine Jesum, Sedul. 3, 20; id. Rad. 3, 4, 24.—II. Concr.: jo. A Hunger : in vacuis spargit jejunia ve- 1, 153; Lact, 4, 12, 6; Arat. Act. A post. 1, căli, orum, m., toys, playthings, Vitr. 4, nis, Ov. M. 8, 820: jejunia pascere, id. ib. 4, 274: Nazara, cui felix patria est et nomen 1, 9. 263: scdaro, id. ib. 15, 83: placare voracis lisus, Juvenc. 2, 106.-II. Joshua, Prud. jocundus, um, v. jucundus (late jejunia ventris, id. ib. 95. -Poot.: jejunia Cath. 12, 173; Vulg. Act. Apost. 7, 45; id. Lat.), Vop. Proc. 12, 6. undae, thirst, Luc. 4, 332. — B. Leanness, Heb. 4, 8; Lact. 4, 5, 6 al.

jocar, v. jecur. poorness : invalidique patrum referant je- Joannes (trisyl. and quadrisyl.) and

jocus, ' (plur. also joca, jocorum, n.;

1 junia nati, Verg. G. 3, 128. — C. Barren. Joannis, is, m., ='lwávns. I. John the

so always in Cic.), m. (perh, akin to Sanscr. ness, unproductiveness : macram ac leng-Baptist, Lact. 4, 15, 2; Vulg. Matt. 3, 1.em terram jejunio laborare, Col. 3, 12, 3.

root div, ludere; cf. jucundus), a jest, joke Nom. Joannis, Prud. Cath. 7, 46. – II. John (class.): joci causa magistrum adhibes, for jējāno, 1, v. n. [id.), to fast (late Lat.): the Evangelist, Vulg. Matt. 4, 21 Prud. the sake of the joke, Cic. Phil. 2, 17, 42: deAbraham percgrinis prandentibus cibos je. Apoth. 9.- Nom. Joannis, Prud. Cath. 6, fensio redundabat' hilaritate quadam et Junaturus apposuit, Hier. Ep. 66, 11: cum 103.

joco, id. de Or. 2, 54, 221: ut ad ludum et jejunas laeta sit facies tibi, id. ib. 22, 27.- jocābandus, a, um, adj. (jocor), sport. jocum facti videamur, id. Or. 1, 29, 103: (B) Witb dat., lo abstain from a thing: live, jocular (post-class. ): juventus, Val. I quicum joca seria, ut dicitur, id. Fin. 2, 26,

1013


Page 14

496: foedus, Val. Fl. 8, 222: dona, Ov. M. 3, virtutes inter se nexae et jugatae sunt, Cic. in a horizontal direction to perpendicular 309 : amor, Sen. Agm. 239: anni, Mart. 10, Tusc. 3, 8, 17. — B, Jugata verba, derived poles or posts, a cross-beam, cross-rail : 38.-Subst.: jógālis, a husband, spouse, from one another (as justus, justitia, juste), palmes in jugum insilit, Plin. 17, 22, 35, Ven. Carm. 6, 2, 76. Quint. 6, 3, 66; cf. 5, 10, 94.

§ 175: vincam sub jugum mittere, Col. 4, jūgālitas, ātis, f. [jugalis), union (post- 2. jugo, öre, v. n., to utter the note of 22.-4. Esp. as the symbol of bumiliaclass.), Fulg. Myth. 1, 15. the kite (milvus), Varr. ap. Non. 179, 2; cf.

tion and defeat, a yolce, consisting of two

upright spears, and a third laid transverse. jăgāmento, jūgāmentum, v. ja Paul. ex Fest. p. 104 Müll, and jugit iktiv gumento, etc. Boa, Gloss. Philox.

ly upon them, under which vanquished jūgārius, a, um, adj. (jugum), yoked jugosus, a, um, adj. (jugum), moun

enemies were made to pass : cum male together, Hyg. Fab. 183 : Vicus Jugarius, a

tainous (poet.): silvao, Uv. Am. 1, 1,9; id. pugnatum apud Caudium esset, legionibus place in Rome where stood an altar to the H. 4, 85.

nostris sub jugum missis, Cic. Ofr. 3, 30,

109: exercitum sub jugum mittore, Cacs. foundress of marriage, Liv. 35, 21, 6; 27,

Jógúla, ae, and Jŭgulae, ārum, F. B. G:1, 12; 1,?; Quint. 3, 8, 3; Liv. 1, 26, 37, 13.-- II. Subst. : jāgārius, ii, m., an jugulus), the three stars which form Orion's 13; 2, 34,9 'al'; also, sub'jugo

mittere, ox-herd, Col. 1, 6, 6.

beli; also, the whole constellation Orion, id. '3, 28 fin.-5. The constellation Libra: Jūgātinus, i, m. (jugo), the god of Varr. L. L. 7,8 50 Mill.:

neque Jugulae, pe Romam, in jugo cum esset luna, natam marriage, Aug. Civ. Dei, 6, 9.

que Vesperugo neque Vergiliae occidunt, esse dicebat, Cic. Div. 2, 47, 98. — 6. The

Plaut. Am. 1, 1, 119.-II. 7'wo stars in the beam of a weaver's loom': tela jugo vincta jūgātio, onis, f. [id.], a binding (e. g.

constellation Cancer, otherwise called Asel- est, Ov. M. 6, 55.-7. A rower's bench, of a vine) rails, Varr. R. R. 1, 8; Cic. de li : nunc Cancro vicina canam, cui parto Verg. A. 6, 411.-8. A height or summit of Sen. 15, 53.-II, A kind of land-measure, sinistra Consurgunt Jugulae, Manil. 5, 175. Cod. Th. 10, 48, 1.

a mounlain, a ridge; also, a chain of jógātor, oris, m. [1d.], one who yokes of one's throat, a killing, murdering, Auct. jugis,

Ov. H. 5. 138: montis, Verg. E. 5,76;. jėgūlātio, ūnis, f. (jugulo), a cutting mountains : in immensis qua tumet Ida (post-class.): boum, Arn. 5, 174. B. Hisp. 16; 18; 22.

Caes. B. C. 1, 70: suspectum jugum Cumis, jūge, adv., v. 2. jugis fin. jūgülātor, oris, m. [id.], a cutthroat, Juv. 9, 57; 3, 191.-II. Trop.,

yoke, bonds jūgěrālis, e, adj. (jugerum), of or be slayer, murderer (late Lat.), Salv. ad Eccl. of slavery, matrimony, otc.: Pa. Jamne ea longing to an acre, acre- (post-class.): tabu. 3; cf. jugulator, poveús, opaktns, Gloss.

fert jugum ? Ph. Tam a me pudicast quasi la, Pall. 3, 9, 9. Philox.

soror mea, Plaut. Curc. 1, 1,50: cujus a cer: jūgěrātim, adv. [id], per acre (post

jūgulo, ivi, ätum, 1, v. a. (jugulum), to

vicibus jugum servile dejecerant, Cic. Phil. Aug.), Col. 3, 3, 3. cut the throat, to kill, slay, murder (class.). Bor. C. 3,9,18: accipere, J ust. 44,6,8: exue

1, 2, 6: Venus Diductos jugo cogit aëneo, jūgěrātio, onis, f. [id]. I: A divid. I. Lit.: cumi jugulátur sus, Cic: Tusc. 5. re, to shake off, Tac. Agr. 31: excutere, Plin. ing of land into acres,.Front. Col. p. 146. – 40, 116: cives optimos jugulari jussit, id. II. A measure of land, Cod. Th. 12, 1, 33.

Phil

. 3: 2, 4: se alicui tradere jugulandum, Pan, 11: pondum subacta ferre jugum valet in plur. mostly acc. to the third declension; praef. $ 70: qui upum hominem jugulat, si, Hor. C. 1, 35, 28: pari jugo nili, to work jūgěrum, i (in sing. acc. to the second, id. Mil 11, 31: bominem crudeliter, Cels. i cervice, the yoke of marriage, Hor. C. 2, 6, 1.

-or misfortune: ferre jugum pariter dologen. plur. always jugerum; cf. Lachm. in Lact. 1, 18, 10. — Con. of hunger: ita mi Rhein. Mus. 1845, pp. 609-612), n., an acre, auctores fuere, ut egomet me bodie jugu. tates terroresque' mortalium sub jugum

with equal efforts, Plin. Ep. 3, 9, 9: calami. or rather juger of land. measuring 28,800 larem famo, Plaut. Stich, 4, 2, 3.. also of mittere, to subjugate

, Sen. de Prov. 4 inil: square fcet, or 240 feet in length by 120 in discases: quartana neminem jugulat, Cels. breadth (whereas the English acre meas. 3, 16: id genus acutum est, et celeriter ju: fclices, qui ferre incommoda vitae, nec jac

tarc jugum vita didicere magistra, Juv. 13, uires 43,560 square feet): in Hispania ulte- gulat, id. 3, 20,3. In a pun; cur non Hunc riore metiuntur jugis, in Campania versi- Rogem jugulas ? Hor. S. 1, 7, 35.- Prego.: bus, apud nos in agro Romano ac Latino tum rite sacratas in Dammam jugulant pe

jūgūmento (jėgāmento), 1, v. a. jugeris, Varr. R. R. 1, 10: ex jugero decu. cudes, slaughter and throw, Verg. A. 12, 214. [1. jugo), to fasten together, Vitr. 2, 1. mano, Cic. Verr. 2, 3, 47, $ 113: is partes -II. Trop., to confute, convict, silence : jūgümentum (jūgām-), i, n. [id.], fecit in ripa, nescio quolenorum jugerum, aliquem factis decretisque, Cic. Verr. 2, 2, a cross-beam, lintel, threshold (ante-class.), id. Att. 12, 33: donare clientem Jugeribus 26, $ 64: jugulari sua confessione, id. ib. 2, Cato, R. R. 14. paucis, Juv. 9, 60; 14, 163.

5, 64, § 166: jugulari suo gladio, suoque Jūgurtha, ao, m., the nephew and sucjūgifūus, a, um, adj. (2. jugis-fluo), telo, lo be beaten with one's own weapons, cessor of Micipsa, king of Numidia, conever-flowing (post-class.), Paul. Nol. Carm. foiled with one's own devices, Ter. Ad. 5, 8, quered by Marius in the war with the Ro. 35, 439.

35: gladio plumbeo, i. e. to overcome with- mans; v. Sall. J.5 sqq.; Flor. 3, 1.-Hence, 1. jūgis, e, adj. (jungo), joined togeth-out difficulty, Cic: Att. 1, 16, 2: Falernum, II. Júgurthinus, a, um, adj., of or beer : auspicium, marred auspices, occasioned drive away, banish, id. 8, 51, 26.

to adulterate, spoil, Mart. 1, 19, 5: curas, to longing to Jugurtha, Jugurthan: conjuraby a yoke of oxen dunging at the same

tio, Cic. N. D. 3, 30: bellum, Hor. Epod. 9, time, Cic. Div. 2, 36, 77; cf. Serv. Verg. A.

jūgūlum, i, n., and jūgūlus, i, m. 23: triumphus, Ov. P. 4, 3, 45. 3, 537.

(jug, jungo), the collar-bone, which joins to- jūgus, a, um, adj. (1. jugo ), belonging 2. jūgis, o (gen. plur. jugerum for ju- gether the shoulders and the breast, Cels. together (ante-class.): vasa, Cato, R. R. 10. gium, Lucil . ap. Charis. p. 40 P.; with the 8, 1, $ 70: uni homini juguli

, humeri: ce

Jūlčus, v. Iuleus. årst syll . short, Sedul. 1, 18), adj., contin. teris armi, Plin. 11, 43, 98, '$ 243. II.

Juliacum, i, n., a city of Gallia Belual, perpetual ; ' esp. of running water, al. Transf., hence, the hollow part of the neck ways flowing, perennial (class.): thesaurus

above the collar-bone : quod jugula conca-gica, now Juliérs, Amm. 17, 4.
va non haberet, Cic. Fat. 5, 10.-B The

1. Juliānus, a, um, adj. (Julius), of or jugis, Plaut. Ps. 1; 1; 82: ex puteis

jugibus throat : jugulum perfodere,' Tac. A. 3, 15: belonging to Julius Cæsar, Julian; vectiga: aquam calidam trahi, Cic. N. D. 2, 10: aqua, Sall

. J. 89, 6: concordia, Gell, 12, 8: bolo resolvere, ov, M. 1, 227: recludere stricto lia, i. c. which were introduced by Julius caustum jugo, Vulg. Num. 28, 6: convivi.

onse, id. ib. 7, 285 : tenui jugulos aperire sar, M. Anton. ap. Cic. Pbil. 13, 15, 31: gla. um juge, id. Prov. 15, 15: jugi sanguine, id.

susurro, Juv. 4, 110: demittere gladium in diatores, id. Ep. ad Oet. 9.–Subst. : JūliaLov. 16, 33 : scabiem jugem, id. ib. 21, 20. Jugulum, Plaut. Merc. 3,4, 28: dare or prae- ni, orum, m., i. e. soldiers who were on the -Adv. in two forms. A. jūge, continu bere, to present the throat, sc. to be cut, as side of Cæsar in the civil war, Suet. Caes. 76. ually, always, ever (post-class.): juge da.

was done by conquered gladiators, Cic. Mil. 2. Jūliānus, i, m., Julian, a Roman

11: offerre alicui, Tac. H. 1, 41: porrigere, rans (anima), Prud. otep. 10, 472.-B.jū- Hor. S. 1,3, 89.-III. Trop. A, A slaugh- nus Augustus, a Roman emperor, who was

proper name. I. M. Didius Severus Julia. giter, continually, perpetually; immedi- ter, murder: Electrae jugulo

se polluere, put to death after a reign of 66 days, A.D. ately, instantly (post-class.), App. de Mund. Juv. 8, 218. – B. Petere, to aim at the 193.-II. Julianus Augustus Apostata, an p. 71: jugiter atque perpetuo, Cod. Th. 16, throat, i. e. to attack the main point of emperor who turned from Christianity to 7,3; Aus. Ep. 19, 9; Vulg. Exod. 29, 38; id. one's argument, Quint. 8, 6, 51: jugulum paganism. 1 Par. 9, 33. causae premere, Plin. Ep. 1, 20, 14.

Jūlias, adis, f., a town in Galilee, Plin. jūgžtas, ātis, f. [2. jugis), continuance, jėgum, i, n. [kindred to Sanscr. yuga 6, 15, 16, 8 11. duration (post-class.): lacrimarum, Marc. from yug-, jungere; Gr. Çyyóv; v. jungo), a Emp, 8: temporis, Cod. 5, 17, 7; 12, 1, 186. yoke for oxen, a collar for horses. I. Lit.: ing to Julius, Julian, an appellation given

Júliensis, e, adj. [Julius), of or belong. jūgiter, adv., v. 2. jugis fin.

nos.onera quibusdam bestiis, nos juga im. to cities or colonies, Plin. 3, 3, 4, § 23; 8, 5, jāglans, glandis, f. [i.q. Jovis glans= ponimus, Cic. N. D. 2, 60, 161: leones jugo 8, 8 52; 3, 19. 23, 8 130. Gr. Acos Brinavos), a walnut; a walnut-tree: subdere, et ad currum jungere, Plin. 8, 16,

Jūlibbriga, ae, f., a town in Hispania haec glans optima, et maxima, ab Jove et 21,8 65: (bos) juga detractans, Verg. G. 3, glande juglans appellata est, Varr. L. L. 5, 57: tauris solvere, id. E. 4,41: frena jugo Jüliõbrigensis, is, m., an inhabitant

Tarraconensis, Plin. 3, 3, 4, 8 27.— Hence, Š 102 Müll.: juglandium putamina, Cic.

concordia ferre, id. A. 3, 542; Ov. M. 12, 77: Tusc. 5, 20, 58: Juglandium umbra, Plin. 17, jugum excutere, Curt. 4, 15, 16.-B. Transt. of Juliobriga, Plin. 4, 20, 34, $ 110. 12, 18, 3 89. ---Also with nux: nuces juglan ut minus multis jugis ararent, Cic. Verr. 2, fish, Plin. 32; 9, 31,8 94

1. A yoke, pair, team of draught.cattle: jūlis (inlis), idis, f., a kind of rockdes, Plin. 15, 22, 24, § 86.

1. jógo, ivi, ätum, 1, v. a. (Jugum), L 3,51, $ 120; a pair of horses, Verg. A. 5, 147 Jūlius (in poets also fūlius, quadri. bind to laths or rails. I. Lit: turcas vel aquilarum, a pair. Plin. 10, 4, 5, 8 16.-Plur.: syll.), a, adj., name of a Roman gens; espalos perticis jugare, Col. 12, 39; 12, 15, 1: also for the chariot itself, Verg. A. 10, 594; adopted son, C. Julius Cæsar (Octavianus).

nunc sociis juga pauca boum, Juv. 8, 108; pecially celebrated, C. Julius Cæsar and his vineam, id. 4, 26, 1.-II, Transf., to mar. ry, (poet.): cui pater intactam dederat, pri. 10, 136.-2. A juger of land: in Hispania git avos, Ov. F. 4, 40: templa, 1. e. coria Ju

Sil. 7, 683: curtum temone jugum, Juv. Augustus: unde domus Teucros Julia tan. misque jugarat Ominibus, Verg. A. 1, 345. -B. In gon., to join, connect : sol vagus quod juncti boves uno die exarare possint, 64: edicte, decrees and laws of Augustus,

ulteriore metiuntur jugis: jugum vocant, lia, id. P. 4, 5, 21: leges, Cic. Balb. 8; id. Sesl. igners habenas Immittit propius, jugatque Varr. R R 1, 10 (but in Plin. 18, 3, 3. $ 9, Hor. C. 4, 15, 22: sidus, id. ib. 1, 12, 47.terrae. Naev. ap. Macr. 8.1, 14. —Hence. já- the correct reading is jugerum ; v. Sillig II, Transf.: Julius mensis (or, absol., gātus, a, um, P.a. A. Joined, connected: ad h. 1).-3. A beam, lath, or rail fastened Julius), the month of July, which was pre

1016


Page 15

limite, Luc. 9, 712: iu vulnera, id. 7, 604: in | 176.-7. Esp., to fall away from the true 2. lăbõrātus, a, um, adj. (laboro). I colla mariti, Val FL 2, 4:25: alieno vulnero, | faith, to become apostate (eccl. Lat.): lapso- Labored, attended' with labor or difficulty Luc.2, 265: in rivo, Cic. Fat. 3, 5: pondere rum fratrum petulantia, Cypr. Ep. 30, 1 al. (post-class.): laboratior continentia, Tert. lapsi pectoris arma sonant, Luc. 7, 572.

2. lăbor (old form lăbos, like arbos, erg. Vel. 10.-II, Laborious, troublesome, of gliding upwards: celeri fuga sub'sidera, bonos, etc., Plaut. Trin. 2, 1, 36; ich Truc. miserable

, full of hardship (in post-Aug. Verg. A. 3, 243.-2. of things: splendida 2, 6, 40; Ter. Hec. 3, 1, 6; Varr. ap. Non. poets):, aevum, Val. Fl. 6, 205: vita, Stal signa videntur labier, Lucr. 4, 445; Cic. Tusc. 4, 18, 42: umor in genas furtim 487, 13; Cat. 55, 13; Sall. Ć. 7, 5; ia. J. 100, Th. 1. 341.

Lăboržae, ārum, v. Laborinus. labitur, Hor. c. 1, 13, 7: stellas Praecipites ; ff. Quint. 1, 4, 13), oris, m. Sanser. rooi caelo labi, Verg. G. 1, 366 : perque, genas und in ingov, earned, alonua, wages; labor-bearing, toil-enduring (poet.); Her.

rabh, to grasp, a-rabh, to undertake; Gr. lăborifer, a, um, adj. (2. labor-fero), lacrimae labuntur, Ov. H. 7, 185; id: M.2, Germ. Arbeit), labor, toil, exertion (cf.: con: cules, Ov. M. 9, 285: juvencus, id. ib. 15, 656 : lapsi de fontibus amnes, id. ib. 13, 954; cf.: catenae lapsae lacertis sponte omnium Hominum a labore proclive ad

tentio, opera). I. Lit. ut ingeniuni est 129: currus, Stat. Th. 6, 25. 9112, id. ib. 3, 699: lapsaram domum subire, libidinem, Ter. Add. 1, 1, 51: haud existi.

Lăborīnus campus, i, or Lăboabout to tumble down, id. Ib. 511; Luc. 1, cf. with cado: multa in silvis Lapsa 1, 12: interest aliquid inter laborem

et do? |(Leb-), ūrum, f., a district in Campania,

mans quanto labore parium, id. Phorm. 1, riāni campi, örum, m., 'or Lăboriae cadunt folia, Verg. A. 6, 310: ipsaque in lorem: sunt finitimna omnino, sed tamen lying around Capua and Nola, now Terra Oceanum sidera lapsa caduut, Prop. 4 (5), differt aliquid. Labor est functio quaedam di Lavoro, Plin. 3, 5, 9, 8 60; 17, 4, 3, § 28; 4, 64: lapsis repente saxis, Tac. A. 4, 59: vel animi vel corporis, gravioris operis et | 18, 11, 29, § 111. ab arbore ramus, 0v. M. 3, 410.– of the muneris: dalor autem motus asper in cor- lăboríūsē, adv., v. laboriosus fin. eyes, to fall, close : labentes, oculos conde

pore alienus a sensibus, Cic. Tusc. 2, 15, 35: re, Ov. Tr. 3, 3, 44: luminu, Verg. A. 11,

lăboriosus, a, um, adj. [2. labor), full 818; Prop. 1, 10, 7; 2, 6, 11.-B. Fransk corporis, id. Cael, 17, 39; res est magni labo- of labur, laborious. I. Attended with much 1. To glide away, glide along, slip or hasteris, id. de Or.1, 33, 150: laborem sibi sumere labor, laborious, toilsome, wearisome, diffi. away: labitur uncta carina: volat super et laborein insumere in rem aliquam, id. latio, Ter. Heaut. 4, 6, 3: nihil laboriosius,

et alteri imponere, id. Mur. 18, 38; sumptum cult, troublesome (syn. operosus): deambuimpetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann, Inv. 2, 38, 113; cf. id. Verr. 2, 3, 98, $ 227: Cic. Leg. 3, 8. 19: operum longe maximun v. 379 Vabl.); so id. ap. Isid. Orig. 19, 1

multum (Ann. V. 476 Váhl.); cf.: labitur uncta vadis de Or. 1, 55, 234: laborem sustinere, id. Att. operae laborisque consumere, id.

ac laboriosissimum, Liv. 5, 19 fin.: si qua Abies, Verg. A. 8, 61; Cic. Ac. 1, 8, 31; si- | 1, 17, 6: exantlare, id. Ac. 2, 34, 108: suscicult to put on the stage, opp. Jenis Ter.

laboriosa est (fabula), ad me curritur, diffidera, quae vaga et mutabili ratione labun.

pere, id. Opt. Gen. Or. 5, 13; subire, id. Att. tur, id. Univ. 10.-Esp., of a transition in

Hcaut. prol. 44. — II. Transf. A. Indiscourse, to pass : a dispositione ad elo-3, 15, 7 : capere, id, Rosc. Com. 16, 49: labo- clined to labor, laborious, industrious, for

res magnos excipere, id. Brut. 69, 243: se cutionis praecepta labor, Quint. 7, 10, 17.-2. To slip away, escape': lapsus custodiâ, 28: sumıni laboris esse, capable of great Inboriosissimus bominis socius in agricul.

the Gr. pilónovos (syn. : impiger, induin magnis laboribus exercere, id. Arch. 11, strius): homines, Cic. Tusc. 2, 15, 35: bos Tac. A. 5, 10; 11, 31: e manibus custodien: 1 exertion, Caes. B. G. 4, 2, 2: Taborem levare tura, Col. 6 praef. $ 7.-B. That undergoes tium lapsus, Curt. 3, 13, 3; Prop. 1, 11, 5; ulicui, Cic. Or. 34, 120: detrabere, id. Fam. Amm. 26, 3, 3.- II, Trop. A. !n gen 3, 6, 5: ex labore se reficere, Caes. B. G. 3, assed : quid enim nobis duobus laboriosi

much trouble and hardship, troubled, har. to come or go gently or insensibly, to glide, 5; 5, 11: victus

suppeditabatur sine labore, us? Cic. Mil. 2,5; id. Phil.

11, 4, 4.—Hence, glide or pass away: ilico res foras labitur. Cic. Sest. 48, 103: non est quod existuinos adv.: låböriösē, laboriously, wearisomePlaut. Trin. 2, 1, 21: brevitate et celeritate ullam esse sine laboro virtutem, Sen, Vit. ly, with difficulty, Plaut. Merc. 3, 1,9; Cels. syllabarum iabi putat verba proclivius, Cic.

Beat. 25, 5; Suet. Ner. 52; Quint. 2, 12, 12;
Or. 57; 56: sed labor longius, ad proposi- cf: nullo labore, Cic. Dom. 34, 91; id. Sest: 6, 17,2;

Cat. 38, 1.- Comp., Cic. Rosc. Com. tum revertor, id. Div: 2, 37,79; iu. Leg: 1; 40, 87; id. Tusc. 2, 22, 51: quantum meruit 11, 31. - Sup.: laboriosissime, Cic. Div. in 19, 52: labitur occulte fallitque volubilis

Caecil. 21, 71; Suet. Caes. 43 al. aetas, Ov. Am. 1, 8, 49: labi soinnum sensit labor, Juv. 7, 216: reddere sua dona labori,

id. 16, 57: nuborenter labores, le valued, lăboro, ivi, ūtum, 1, v. n. and a. [2. lain artus, id. M. 11, 631: nostru illius laba. tur pectore vultus, Verg. E. 1, 64.-B. In drudgery, hariship, fatigue, distress, trouble

, one's self, strive. 4. In gen: ne labora

id. 9, 42.-B. In partic. t. l'regn., bor}. I. Neutr., to labor, take pains, exert partic. 1. of speech, to die away, be pain, suffering (mostly poet, and late Lat. i

Ter. Hcaut. 1, 1, 37:

sese (aratores) sibi, lalost, not be heard (very rare): ne adjectae syn. aerumna): decet id pati animo acquo boraro, Cic. Verr. 2, 3, 52, $ 121: quid ego voces laberentur atque errarent, Cic. N. D. 2, 57, 114; cf. Sil. 7, 745. - 2. of time, to 2, 1, 2: propter meum

caput labores homi- runt curae et cogitationes meae, si 7 etc.,

si id facictis, levior labos erit, Plaut. Capt. laboravi, aut quid egi, aut in quo evigilaveglide, pass away, elapse : eheu fugaces la

ni evenisse optumo, id. ib. 5, 1, 25: cum la- id. Par. 2, 17: ne familiares, si scuta ipsi buntur anni, Hor. C. 2, 14,.2: anni tacite bore magno et misere vivere, id. Aul. prol. ferrent, laborarent, id. Phil. 5, 6: s1 mea labentis origo, Ov. F. 1, 65: labentia tom. 14; id. Ps. 2, 4, 2: hoc erenit' in labore at- res esset, nou magis laborarem, id. Fam. poru, id. Tr. 3, 11; id. F. 6, 771; id. Tr. 4, que in dolore,"id. ib. 2, 3, 20: vel in labore 13, 14; 74: qui non satis laborarunt, Quint. 10, 27: actas labiiur, Tib. 1, 8, 48; cf. : labente officio, when the attendance or ser

inco vel in honore, Cic. Fam. 15, 18: Iliacos 8 prooem. & 29: frustra laborabimus, id. 6,

audire labores, Verg. A. 4, 78: mox et fru- 3,35; cf.: frustra laboret Ausus idem, Hor. vice is ended, Juv. 6, 203.3. Pregn., mentis labor additus, ut mala culmos Esset A. P. 241: in enodandis nominibus, to exerl to sink, incline, begin to fall, go to ruin, rubigo, id. G. 1, 150: belli labores, id. A. 11, one's self in vain, Cic. N. D. 3, 24, 62: circa perish: quantis opibus, quibus de rebus 126; cf. id. ib. 2, 619; 12, 727: labor mili memoriam et pronuntiationem, Quint. 6, lapsa fortuna accidat, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 390' Vall.);"CL.: cetera tiae, Juv. 10, 52: castrorum labores, id. 14, 4,1: circa nomina rerum ambitiose, id. 3, nasci, occidere, fluere, labi, Cic. Or. 3, 10: de laboro pectus tundit, Plaut. Cas. 2, 6, 63: commune, Quint. 5, 11, 24; 8, 2, 18: in

198 : Lucinae labores, Verg. G. 4, 340: cor 11, 21: in famam, Sen. de Ira, 3, 41, 3: in labentem et propo cadentem rem publicam hoc medicamentum sine inagno labore ca spem, Ov. M. 15, 367.

With dat., to toil fulcire, id. Phil. 2, 21, 51: equitem Roma dere cogit haemorrhoidas, Scrib. 2:27: lit-for, to serve : cui (Jovi) tertia regna labo, num labentem excepit, fulsit, sustinuit, id. Rab. Post. 16, 43; id.

Ep. ad Brut. 1, 18, terarius = opus, Aug. Conf. 9, 2; id. cont. rapt, Sil. 8, 116.-With in and abl: quid

Jul 6, 21: meos labores legere, id. de Don. est, in quo se laborasse dicit? Cic. Verr. 2, 2: sustinuit labentem aciem

Antonius, Tac. Pers. " 68. --- or sickness : valetudo crescit, 3, 53. $ 124: qua in re mihi non arbitror H. 3, 23: vidi labentes acies, Prop. 4 (5), 2, accrescit labor, Plaut. Curc. 2, 1, 4: sulphudiu laborandum, Quint. 2, 3, 2: in dura 53: eo citius lapsa res est, Liv. 3, 33; mo

rosi fontes labores nervorum reficiunt, humo, Ov. F. 4, 416: in remigando, Vulg. res lapsi sunt, id. praef.; Tac. A. 6, 50: ildes Vitr. 8, 3, 4.-Or dangor: maximus autem Marc. 6, 48: in omni gente, in behalf of, lapsa, Ov. H. 2, 102: labentur opes, will be

earumi (apium) labor est initio veris, Col. Juv. 8, 239.— With pro: pro hoc (L. Flaclost, Tib. 1, 6, 53: res, Lucr. 4, 1117; heredi.

9, 13, 2.-Prov.: jucundi acti labores, Cic. co) laborant, Cic. Planc. ii, 28: pro saluto tas lapsa est, Dig. 4, 4, 11, $ 5.-4. To slip Fin. 2, 32, 105: suavis laborum

est prae- mea, id. Dom. 11, 30; pro Sestio, id. Fam. or fall away from a thing, to lose it: hac teritorum memoria, id. ib. 2. Poet. a.

13, 8, 1.- With ut: laborabat, ut reliquas spe lapsus, deceived or disappointed in this Labores solis, eclipses of the sun,

Verg. A. 1; civitates adjungeret, Caes. B. G. 7, 31: ut hope, Caes. B. G. 5, 65, 3: hoc munere, Sil.

742 Forbig. ad loc.; so, defectus solis varios honore dignus essem, maxime semper la7, 740: facultatibus, to lose one's property: lunaoque labores, id. G. 1

, 478; Sil. 14, 378. boravi, Cic. Planc. 20, 50: ut vos decernere: become poor, Dig. 27, 8, 2, § 11; 26, 7, 9, 8 1:

-b. Of plants :' hunc laborem perferre, tis laboravi, id. Prov. Cons. 11, 28: neque te monte, to lose one's senses, go mad, Cels. 5, i.e. growth, Verg. G. 2, 343.-3. Personi ut miretur turba labores, Hor. S. 1, 10, 73. 26, 13, Suet. Aug 18 ; cf. elapsao mentis Aed ? Lăbos, toil

, in the lower world, with me; eet sponsio illa, 2.0 fleret

, da bo error, Val. Max. 5, 3, 2.—Hence, lapsus,

, Cic2, 3, : ego ne a, um, ruined, unfortunate, Prop. 1,-1, 26? Verg. A. 6,277.--II, Meton, of the prod- frustra subierim... laboro, Lent. ap. Cic. -5. 1'o fall into or upon, to come or turn

ucts of labor
a. Work, workmanship of

Fam. 12, 14,5.-With inf.: quem perspexisto: labor eo, ut assentiar Epicuro, Cic. Ac.

an artist (poet.): operum, Verg. A. 1, 455: 2, 45, 139; id. Att. 4, 5,2: ad opinionem, id. hic labor ille domas, id. ib. 6, 27: nec non

se laborant, Hor. A. P. 435: amarique ab eo Ac. 2, 45, 138: in adulationem, Tac. A. 4, 6: Polycleti multus ubique labor, Juv. 8, 104. laboravi, Plin. Ep. 1, 10, 2; 2, 6, 9: si sociis

fidelissimis prospicere non laboratis, Cic. in gavdia, Val. Fl. 6, 662: in vitium, Hor: --. Of cultivated plants, crops, stc: ruit Verr. 2, 3, 65, $ 127: quod audiri non labomistaken, to err, mistake, commit a fault : bounquo labores Diluit, Verg. 1, 325; ret, Hor. S. 41, 112; 2, 3, 269: ne quaerere Ep. 2, 1, 94.-6. To fall into error, to be arduus aether et pluvia ingenti suta laeta

rarit, Cic. Att. 5, 2, 2: hunc superare labolabi, errare, nescire, decipi et malum et

cf.: haec cum sint hominumque lumque turpe, ducimus, Cic. or. 1, 6, 18: in aliqua labores, id. ib. 1, 118 : Juppiter Grandine quidem de tanta re laborarint, Nep. Pel. 3,

1: describere, Cael. Aur. Acut. 2, 1.-B. re labi et cadere, id. Brut. 49. 185: in mini-dilapidans homluumque boumque li hores, in partic. ' 1. To suffer, to labor under; mis tenuissimisque rebus, id. de Or. 1, 37, 1 Col poët. 10,330; Vers: A2, 284; 30;... to be oppressed, aflicted, or troubled with! 169; id. Fam. 2, 7, 1: lapsus est per erro

Labores uteri

, 1. e. children, Claud. Rapt. (a) Absol.: aliud est dolere, aliud laborare. rem suum, id. Q. Fr. 3, 9, 8: consilio, . Pros. 1, 193.

Cum varices secabantur C. Mario, dolebat: cusu, id. Agr. 2, 3, 6: propter inprudentiam,

* läbörātio, onis, f: (laboro), labor, cum aestu magno ducebat agmen, laboraCaes. B. 6. 5, 3: in oficio. Cic. Tusc. 2, 4, 12 toil, Front. Hist. init. Mai.

bat. Est inter haec tamen quaedam simi. in verbo, Ov. Am. 2, 8, 7: ne verbo quidem 1. lăbörātus, 18, m. (id.], labor, la- litudo: consuetudo enim laborum perpes labi, Plin. Ep. 2, 3: a vera ratione, Lucr. 2, | boriousness (late Lát.), Ven. v. Rad. 13. sionem dolorum efficiet faciliorem, Cic.

1024


Page 16

A 3), Plin. 35, 11, 40, lacunar, to gaze at blind, Juv. i,56.

örum (-arium, Ennels of the undei 43,1; 7,2, 2; 5,

CO Dar, lacuna), a grave. latb. 8,21;

CL.: la S& Philox v. lacuna, L B. fin.

v. a. (lacuna). *L pit : lacunati tori,

To panel like a la ant alterno murice

adj. [id] I. Full 78: convallis, App

lacunosis incilibus 21,1-11. Ingen, cavities : nihil emi. Cic. N. D. 2, 18, 47: 226. i, Vulg. Dan. 6, 17; iod. Var. 11, 14; dat tbol Lat. 6, 71, 10: 333; usnally lacubus, Foot lak, to tear; Gr. ; Lat. lacer, lacinia

, sna; originally ang I. A large vessel for tub; esp. a val into med from the press, Col. 12, 18, 3: ta quo. relinque lacus, Tib. 2, ima musta tuis, Ov.

ater, in which bcated ii stridentia tingunt _73: gelido ceu quod tincta laca, stridit,

igne rubens... la 12, 278. - Hence, B. si de masto ac lacu that has not done fer. 3, 288. - II A large rises and falls (opr pool), a lake, pond: stagna, Cic. Agr. 3,2 ebulam, Lucr. 5, 463: enses lacus lucosque 5, 72, § 188; cl 21

LA EL LAET

LAET
resin was obtained, the Cistus Creticus, or the preceding, an adherent of Pompey, laetē, adv., v. 1. laetus fin.
Linn.; form lada, Plin. 12, 19, 43, § 97; form Caes. B. C. 3, 40. — In fem.: Laelía, ae,
leda, id. 12, 17, 37, $ 75; form ledon, id. 26, daughter of C. Lælius, and mother-in-law

* laeticălosus, a, um, adj. (laetor) 8, 30, 8 47.

too joyful, overjoyful: tu laeticulosus (al of L. Crassus, celebrated for her intellectual tlādănum or lēdănum, i, n. (Výda- culture, Cic. Brut. 68, 211.–Another Läelia, lacticulosus), Petr. Fragm. Trag. 57 Burm. rov), the resinous juice obtuined from the a Vestal, Tac. A. 15, 22.- Hence, Laelịā.

laeticus, a, um, adj., v. 2. laelus. shrub lada, ladanum, Plin. 26, 8, 30, $ 47 al. nus, a, um, adj., of or belonging to a Lee- laetifico, avi, ātum, 1, v. a. [lactificus), Lādas, ae, m., = sádas, a runner of lius, Lælian: naves, i. e. of Pompey's com

to cheer, gladden, delight; constr. with

abl. (rare but class.): non illum gloria Alexander the Great, whose name became a mander, D. Lælius, Caes. B.C. 3, 100, 2. proverb for swiftness, Sol. 1, § 96; Mart. 10,

laena, ae, f;, =xaivn, a lined upper tificat terram, Cic. N.'D. 2, 40, 102; Vulg.

pulsi Laetificat Magni, Luc. 3, 48: sol lae. 100,5; 2, 86, 8; Cat. 55, 25; 'Auct. Her, 4, 3, garment, a cloak, mantle : laena vestimen4; Sen. Ep. 85, 4: pauper locupletem opta ii genus' babitu 'duplicis. Quidam appel. Pea 21, 7: corda, id. 1b. 19, 9; 103, 16. – re podagram Ne dubitet Ladas, Juv. 13, 97. latam existimant Tusce, quidam Graece, Mid, lo rejoice, be glad respecting any Lādon, onis, m., = Audwv.' I. A river quam xļavida dicunt, Paul ex Fest. p. 111 thing: nunc eo alii laetificantur Meo malo

et damno, Plaut. Aul. 4, 9, 15.–II, In par. of Arcadia which flows into the Alpheus; the toga, Cic. Brut. 14, 56, Serv. Verg. A 4 fertilize, enrich, manure the

ground: Indus Müll. Usually worn by the flamens over

tic., in agriculture, to render fruitful, to the fabled father of Daphne: harenosus, Ov.

262 M. 1, 702; Mel 2, 3, 5; Sen. Q. N. 6, 25, 2; cf.

Also by persons of distinction, Verg: agros laetificat et mitigat, Cic. N. D. 2, 52, Serv. Verg. E. 3,63; íd. ad Aen. 3, 91: -'11. 5. Sil 15, 424; Pers. 1, 31; Juv. 6, 137; 130: faba solum laetificar, Plin. 18, 12, 30, The name of one of Aclæon's hounds, Ov. M: 3,283; v. Dict. of Autiq.

$ 120: agrum, id. 17, 9, 6, 8 50: laetificata 3, 216.

Laenas, atis, a surname in the gens

seges, Sedul. 1, 41.-Hence, laetifícans, Laeāna, ae, f., a town of Arabia, Plin. Popilia, v. Popilius. 6, 28, 32, s 156. — Hence, Laeānīta, ao, chord of a segment of a circle, Vitr. 9, 8, 6 cantes faciam ut fant, Plaut. Pers. 5, 1, 8.

laeotomus, i, S., durótomos, the aptis, P. a., rejoicing, joyous (apie-class.)?

unde ego omnes hilares, lubentes, laetitim., an inhabitant thereof; Plin. 6, 28, 32, Schneid. N. C1. (al. lacotomus). $ 156.–Laeānīticus, a, umn, adj., Plin. 6, 28, 32. $ 156.

Lāërtes, ae (nom. Laërta, Sen. Troad. laetificus, a, um, adj. (laetus-facio),

making glad, gladdening, glad, joyful, joy. Lacca, ae, m., a Roman surname; e. g. 699; gen. Laörtis, acc. to Prisc. p. 705 P.), m.,

ous (poet.): fetus, Lucr. 1, 193; cf. vites, M. Porcius Laeca, one of Catiline's fellow. Non. 314, 20 (Trag. Rel. v. 131 Rib.); Cic. Vahi.): gau (i. o. gaudium ), id. ap. Aus. = Aaėptns, the father of Ulysses, Att. ap.

Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. V. 193 conspirator's, Sall. C. 17 : fuisti apud Lae. de Sen. 15, 54; Ov. H. 1, 113.-II. Hence, Technop. 144 (Ann. v. 451 Vahl.): tumul. cam illa nocte, Catilina, Cic. Cat. 1, 4, 9.

laecasin, an imprecation (= Gr. da A. Lāërtius, o, um, adj., of or belong tus. Stat. Th. 8, 261: plausus, id. ib. 12, 621.
Kisew), yo to :' dico frigori, Petr. S. 42, 2.
ing to Laertes, Laerlian : regna, i. c. Itha.

- In neutr. plur. as subst.: laetifica, laedo, si, sum, 3, v. a. (perh. for lavido, ca, Verg. A. 3, 272: heros, i. e. Ulysses, Ov.

orum, joyful news : laetifica referre alicui, root In-;'ct: luo, solvo, and Germ. 108.), to 326.- B.'Lāërtiades, ae, m., = saep: M. 13, 124; id. Tr. 5,5, 3: proles, Verg. Cul.

Sen. Troad. 597. hurt by striking, wound, injure, damage

* laetisco, 3, o. n. inch. [laetus), to re(syn.: saucio, vulnero). I. L'it.: lora lae. Trádns, a male descendant of Laertes : his dunt bracchia, Plaut. Truc: 4, 3, 9: lembus son Ulysses, Att. ap. App. de Deo Socr. c. 24 joice, Sisonn. áp. Non. 133, 2. ille mihi laedit latus, id. Bacch. 2, 3, 47: tua Trag. Rel. v. 524 Rib.); Hor. C. 1, 15, 21; laetětía, ae, f. [id.], joy, esp. unrelaesuro subtrahe colla, Ov. R. Am. 90: fron. id. S. 2, 5, 59; Ov. M. 13, 48.

strained joyfulness, gladness, pleasure, dedes laedit hiems, id. F. 6, 150: teneros lae. Lāërtius, a, um. I. Adj., from Laēr- light (cf.: gaudium, hilaritas). I. Lit. : dunt prima juga juvencos, id. H. 4, 21; cf. : tes, q. v. II. A.-II. An inhabitant of Laer- laetitia opinio recens boni praesentis, in thymum laeditur imbribus, Plin. 21, 10, 31, tes, a seaport town in Cilicia, e. g. Dioge- quo offerti rectum esse videatur, Cic. Tusc. $ 66: aliquem vulnere, Or. M. 4, 601; quid nes Laërtius, a Greek historian in the third 4, 7, 14: laetitia dicitur exsultatio quro me den captas la 4, 8, 6: century of the Christian era.

dam animi gaudio efferventior eventu roferro rotunso Semina, Verg. G. 2, 301: salsâu laesio, onis, f. [laedo), a hurting, injur- rum expetitarum, Gell. 2, 27, 3: judicium laedit rubigine ferrum, id. ib. 2, 220: ser- ing. I. Lit. (only in late Lat.): si quod, plenum laetitiae, Cic. de Or. 1, 57, 243: pervum aliquu parte corporis, Gai Inst

. 3, absente socio, ad laesionem fecit, Dig. 10, cipere laetitiam ex re, id. 16. 1, 44, 197: 219. Poet. : collum, i. e. lo hang one's 3, 28: quae non ad publicam laesionem re

prae laetitia lacromae prosuliunt mihi, self, Hor. C. 3. 27, 60 : laesus nube dies, spiciunt, ib. 2, 14, 7, 8 14: irritat laesio do Plaut. Stich. 3, 2, 13: ut mea laetitia lac. 1. e. darkened, Luc. 5, 456. - II. Trop., to lorem, Lact

. ira D. 17 med... regis, Vulg: in laetitiam effusus, wholly dissolved in

tus promiscam siet, id. Ps. 4, 5, 11: totus trouble, annoy, vez, injure, ofl'end, afflict, (1 Esdr. 4, 14: nulla laesio est in eo quia grieve. hurt: dicto, facio, Plaut. Capt. 2, 2 credidit Deo, id. Dan. 6, 23. — * II. Rhet. pleasure, Just. 12, 13. 7: diem perpetuum 63: injuste neminem laesit, Cic. Mur. 40, 87: t. t., a personal attacle by an orator on his in laetitia degere, to spend joyfully, Ter. non minus nos stultitia' illius sublevat, opponent : purgatio, conciliatio, laesio, op

Ad. 4, 1, 6: ne me in laetitiam frustra conquam laedit improbitas, id. Caecin. 9, 23 tatio atque exsecratio, Cic. de Or. 3, 53,205. icius, id. Hcaut. 2, 3, 51 : laetitiae dator, aliquem perjurio suo, to attack, id. ib. 10, 28: Laestrygon (Lestr-), onis, m., more

i. e. Bacchus, Verg. A. 1, 734; efferri laeti. Pisonem, to rail at, id. de Or. 2,70, 235: pulli freq. in plur.: Laestrýgones, um, m., 32, 68: exsultare, id. Att. 14, 6, 2: perfrui,

tiâ, to be transported with joy, Cic. Tusc, 4, os, to offend no one to his face, Ter. Ad. 5, 4, 10: tua me infortunia lacdunt, Hor. A. P. originally in Campania, in the region 28,77: comitia me laetitia estulerunt, have

= Adiotpuróves, an ancient people of Italy, id. Cat. 1, 10, 20; afficere aliquem, id. Mil. 103: tristi laedere versu scurram, id. S. 2 around Formiæ, and afterwards in Sicily, rejoiced me exceedingly, id. Fam. 2. 10, 1: 1, 21: te a me ludibrio laesum iri, Cic. Fil. who are fabled to have been savages and laetitiam capere oculis, to enjoy, id. Att. 14, ap. Cic. Fam. 5, 1, 1: quac laedunt oculum, cannibals, Plin. 3, 5, 9, $ 59; 7, 1, 2, 89; 14, 1: dure alicui, lo give delight to, id. demere, Hor. Ep. 1, 2, 38; 1, 17, 8.- Absol.: Gell. 15, 21; Juv. 15, 18, Mart. Cap. 6, § 641. Planc. 42, 103: et altera traditur circensis quia laesit prior, Ter. Eun. prol. 6: nec lae- - In sing., Ov. M. 14, 233.-of Laestrygo- turbae non minus similis veri laetitia, andere nec violuri, Lucr. 5, 1020.- B. Esp. nians in Sicily, Sil. 14, 125. — Hence, II. other outbreak of joy, Liv. 45, 1, 6: ut hanc 1. Of pledged faith, one's word, agreement, etc., to break, violate, betray:' idem, Cic. Laestrýgõnšus, a, um, adj,, of or be laetitiam nec opinanti

primus'ei obicerem Rosc. Am. 38, 111; Caes. B. c. 2, 44: cur tibi longing to the Læstrygonians, Læstrygoni. domi, this cause of joy, Ter. Heaut. 1, 2, 12; junior laesa praeniteat fide, Hor. C. 1, 33,

an. A. In Formiae: domus. I. e. Formiæ, cf.: offerre laetitiam alicui, id. Hec. 6, 3, 4: laesi testatur foederis aras, Verg. A. 12,

Ov. Ib. 390; cf.: rupes, in Formiæ, Sil. 7, 18.— Esp. of success in love, Prop. 1, 10. 496: laesao vulnera pacis, Petr, 19.-2: 16,34.-B. In Sicily: campi, Plin. 3, 8, 14, pas triplicis tribus demeritas artibus Dem 276: amphora, 1. e. Campanian, Hor. C. 3, 12; 2, 6, 32.

Plur.: quaero quoi ter tri. of reputation, lo harm, injure : famam ali. cujus gravi opprobrio, Suet. Caes. 49.-3.

laetitias, Plaut. Ps. 2, 4, 14: incessi omni. Freq. of an offended divinity: quo numine

laesūra, ae, f. [laedo), a hurling, injur. bus laetitiis laetus, Poet. ap. Cic. Fam. 2, lacso, Verg. A. 1, 8; 2, 183: tu magnorum ing (post-class.): divitiarum, loss, Tert. Pa. 9, 2. – II. Transf., pleasing appearance, numen laesura deorum, Hor. Epod. 15, 3: tient. 7: ANIMI, Inscr. Grut. 828, 10.

beauty, grace: membrorum, Stat. Th. 6, ego laedor, Ov. M. 1, 608: Veneris numina, laesus, a, um, Part., from laedo. 571. — Luxuriance, fertility, of plants : Tib. 1, 3, 79; 3, 6, 26: superos, Luc. 7, 848.

trupci, Col. 4, 24, 12: pabuli

, plenty, abun. laeta, orum, v. 2. laetus. 4. Of circumstances: res laesae, disaster,

dance, Just. 44, 4, 14. - of a fruitful soil: misfortune, Sil. 11, 6, 5.-Esp., in the phrase gladsome (class.): quid habet ista res aut grace : laetitia et pulcritudo orationis, Tac.

laetābilis, o, adj. (lactor), joyful, glad, loci, Col. 4, 21, 2. — Of speech, sweetness, laedere majestatem, to commit treason (late laetabile, aut gloriosum? Cic. Tusc. 1, 21, Or. 20. Lat., v. also majestus): Jacsae majestatis 49: nibil laetabile, id. ib. 4, 17, 37: factum, arcessere maritum, Amm. 16, 8, 4: laesae Ov. M. 9, 255: sidus alicui, Val. Fl. 6, 606.

laetitūdo, inis, f. [id.), ante-clage. for crimina majestatis, id. 19, 12, 1; 21, 12, 19; Comp., Mamert. Genethl. 18.

laetitia, joy: me excitasti ex luctu in lae. 80, laedero majestatem populi Romani, Sen.

titudinem, Att. ap. Non. 132, 12: affecti lae. Contr. 4, 25, 13.

laetābandus, a, um, adj. [id.), greatly litudine, id. ib. 13 (Trag. Fragm. v. 61, 259
Laelaps, ñpis, m. (taidav, hurricane), rejoicing, full of joy, joyful (post-class.): Rib.).
name of a dog, Ov. M. 3, 211; 7,771.

laetabundus is dicitur, qui abunde laetus
est, Gell. 11, 15, 8: his dictis. Dart. Cap. 1, joyful, to delight, cheer, gladden. L. Lit.

laeto, ävi, ätum, 1, o. a. [id.], to make
Laelius, a, name of a Roman gens. - 8 23; Vulg. Isa. 35, 2.
So esp., 1. C. Lælius, a friend of Scipio

laetāmen, inis, n. [id.], dung, manure

(ante- and post-class ): oculos specie laetaAfricanus: in quo Laeliu' clamores, copos

visti optabili, Liv. Andron. ap. Non. 132. 32: ille, solebat Edere, Lucil. ap. Cic. de Fin... (post.

Aug.), Plin. 18, 16, 40, $ 141: anse

te ut triplici laetarem bono, Att. ib.: fronrum, 8, 24; cf.: nec dubitare illum (C. Laelium)

Pall. 1, 23.

tem alicujus serena venustate, App. M. 3, in omni sermone appellare sapientem, Cic.

laetans, antis, Parl, and P. A., from p. 134, 16.-II. In partic., of the soil, Lael 1, 1; id. Brut. 21, 82; cf. Hor. S. 2, 1, laetor.

to fertilize, render fertile, manure (post65; 72

Cicero's treatise on Friendship is laetanter, adv., v. laetor fin. class.): in laetandis arboribus, Pall. 1, 6, named after him.-2, D. Lælius, a wriler * laetātio, onis, f. [laetor), rejoicing, 18: loca sterilia, id. 1, 6, 13. of moderate abilities, Lucil. ap. Cic. de Or. 2, exultation, joy (for the usual laetitia): diu. laetor, ātus, 1, v. dep. n. [lit. pass. of 6, 25.-3. Anothor D. Lælius, perh. a contina, Caos. B. G. 6, 62 fin

laeto), to rejoice, feel joy, be joyful or glad

1029

ucr. 6, 746; Cic. Tusc

Div. 1, 14, 100: Fuci. $ 121; dicebar sicco 1.2, 14 (3, 6), 12: &d 5, 603. Poel, of a Opius se condidit alto 3,66; cf. v.

0.74; of the -8; 393.

III A large a basin, tank, cistern e a great number in

Liv. 39, 44; Plin. 36 10 redeuntes lacuque, ace called Lacus: gar. ra Lacum, at the pond

or Lacus Jaturnae), Prov.; siccus lacus, 3, Prop. 2, 11, 11 (3,6 hole in which lime u Vitr. 7, 22-b. One tacles for pulse in a bus distinguuntur graquaeque legumina po C A den or care for

m leonum, Prud. Cath. -do The

pit

, the place 7. supra): salvasti me lacum, Vulg. Pxe 29. a panel in a ceiling ot aedesque lacusque,

A. 1,726 2. dim. (lacus) 14 olumella), Col 4, & 2; A receplack or bin for 2.60, 3 89. Sc. canlis), m (lacusabbage, Plin. 19, 8, 11,

= lacudns, an Acade pupil of Arcesilas, Cic. 5,37, 107. m., the name of the port iliensium portas Mel , f., and sēdon, i, n.,

Cyprus from xotích 1


Page 17

at idem nunc sit
tua dexter, Lucr.
Ac. 2, 47, 145: ab

3,1: habeo equi.
- At laevom dico,
2. 01. 12,415: auris 12, 101: umerus,

to the left, id. P. 170: habena, Hor.

left bank, Tac. A. nillae, Juv. 7, 159.

E, ae, f. (a) (Sc.

opsecro te hanc nanc sororem lae.

Ilionea petit der Verg. A. 1, 611; id -vi clipegi laevae 1. 15, 163; id. ib. 4, 1 est ut usus ange, in laevam rele1; so, dextera lae3. (B) (Sc. pars) Dcta cohors remis

A. 3, 563: laevam -3, 612 -Esp. freq.

side, on the left: Tiberi ampe saep2: dextrâ laevâque

21, 43: so, a laeva: 7. Enn. ap. Cic. dc Vabl.); Vulg. Exod. , in laevam, to the

pone; ad laevam, iv. 13: si in laeram

$ 93.-2. In neutr.: oet): intonuit lae 9, 631: laevum ex 495: in laerum, ad degimus in laerom 7: dixit in laerum Jahn, in laevam).m, places lying on

Thetis et Melite, en et laeva Propos 57.-II. Trop. A. ish, silly: si mens . E. 1, 16; id. A 2

Lāgēns, a, um, v. Lagus, II.

slough, bog, fen: lacuna id est aquae col- lāmentor, atus, 1, o. dep. n. and a lago, inis, f., a plant, otherwise called lectio, quam alii lamam, alii lustrum, Paul (lamentum), to wail, moan, weep, lament echito; and scammonia tenuis, Plin. 24, clivos, flumina, lamas, Hor. Ep. 1, 13, 10.- Plaut. Mol. 4, 2, 40: quod nunc lamentari,

ex Fest. p. 117 Müll.: viribus uteris per class.). (a) Neutr. : lamentari, cruciari, 15, 89, 139.

II. A kind of mastic': Pistacia lentiscus, id. Pers. 1, 3, 94: praeter ceteras lamentari, lăgoena, v. lógēna init.

Linn.; Plin. 12, 17, 36, & 72 (al lainam). Ter. And. 1, 1, 94: lapides flere ac lamen: † lăgõis, idis, f., = daywis, a kind of

lambdăcismus, i, v. labdacismus. tari cogere, Cic. de Or. 1, 57, 245: flebiliter bird, perh. heath-cock, grouse (or the same

lambèro, äre, v.' a., to tear to pieces lamentari, id. Tusc. 2, 21, 49, id. Phil 12, 1, as lagopus, white grouse); peregrina, Hor. (ante-class.): lamberat scindit ac laniat, 2: ac plangere, Suet. Ner. 49: quid ego hio S. 2, 2, 22; Schol. Cruq. ad loc.

Paul. ex Fest. p. 118 Müll.-Prov.: lepide, animo lamentor, Enn. ap. Don. Ter. Phorm. Lāgon, cinis, m., name of a boy: nos Charine, meo me ludo lamberas, you beat 5, 4, 2 (Ann. v. 210 Vahl.): Thetis quoque facimus Bruti puerum, nos Lagona vivum, me at my own game, pay me in my own lamentando pausam fecit flio, Plaut. Truc. Mart. 9, 51, 5 (al. Langona). coin, Plaut. Ps. 2, 4, 53.

4, 2, 18.-(ß) Act., to weep over a person or lăgona, v. lagena init.

* lambito, áre, v. freq. a. ( lambo), to thing, to bewail, lament, bemoan : conqueri (t lågonóponos, false reading for ad- lick, lap up: Aegyptii canes e Nilo num- fortunam advorsam, non lamentari decet, ligato raphano, Plin. 20, 4, 13, & 24.)

quam nisi currentes lambitant, Sol. 15, 12. Id viri est officium; fletus muliebri ingelăgophthalmos, i, m., = dayw- * lambitus, is, m. [id.], a licking : lu. nio additus est, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 50 pbaruus (hare-eye), a person aflicted with pam primo lambitu pueros detersisse, Aur. (Trag. Rel. v. 268 Rib.): nam haec quidem

vita mors est, quam lamentari possem, Cic. a disease of the eye, in which the upper lid Vict. Orig. Gentis R. 20. does not cover the eye, Cels. 7, 7, 9, S 93 sqq. lambo, bi, bitum (perf. lambuerunt, Tusc. 1, 31, 75: caecitatem, id. ib. 5, 38, 112:

se ipsum, Plaut. Pers. 4,9,7: suam matrem lăgõpūs, dis, f., =layotovs, hare's Vulg. Jud.' 7, al.), 3, v. a. [root lap-; Gr.

mortuam, Ter. Phorm. 1, 2, 46: ut nemo ad foot. L. An Alpine bird, perh. while groupe, Germ. Löffel, spoon; Engl. lip), to lick, lap; relinquatur, Cic. Cat. 4, 2, 4-With object..

NÁTTW, dapuoow ;' Lat. labrum, labium; lamentandam tanti imperii calamitatem
Plin. 10, 48, 68, $ 133 (see also glaucopis, to touch (class ; ct

' : lingo, sugo, ligurio).
Mart. 7, 87).-II. The herb hare's-foot, Plin.
I. Lit.: bi canes, quos tribunal meum vi-

clause, Plaut. Ps. 1, 3, 79; so, cum lamenta- 26, 8, 34, 8 63.

Lagos, 1, f., a city in Great Phrygia, collum, Phaedr. 1, 25, 10': lambent cibos


des lambere, Cic. Verr. 2,3, 11, $ 28: lagonae mur, non apparere labores Nostros, Hor.

Ep. 2, 1, 224. II, Pass. (poet. and late Liv. 30, 15, 2.

Lat.; cf. lamento). (pisces), Col. 8, 17, 11: manum, Mart. 4, 30,

- Part. perf. in pass. lăguncăla, ae, f: dim. (lagena ), a 4: sanguinem, Plin. Pan. 48, 3: crustula, signif. (poet.), wept over, bewailed : fata smau flask, small bottle, Col. 12, 38, 6; 8; Juv.

9, 5: jucundasque puer' qui lamberat per urbem Lamentata, Sil. 13.711; 80, Din. Plin. Ep. 2, 6, 2; 1; 6; 3: novae, Vulg. Job, ore placentas, Lucil. ap. Prisc. 10, 3, 14: dyma, resounding with lamentations, Stat. 32, 19; id. Jer. 13, 12; 48, 12. lambent sanguinem, to lick up, to lap, Vulg.

Th. 12, 224.-2. Impers. pass.: maeretur, * lăguncălāris, e, adj. (laguncula], 3 Reg. 21, 9; cf. id. Judic. 7, 5 a1.: tegurgite ietur, lamentatur diebus plusculis, App. M. of or belonging to a small bottle : pix, Marc. mersum unda feret, piscesque inpasti vulne- |4, p. 167. Emp. 36. ra lambent, Verg. A. 10, 560.-II. Transf.,

lämentum, i, n. (perh. for clamentum, * lăguncàlus, i, m., a kind of pastry of a river, to flow by, to wash, batne : vel quae from clamo), a wailing, moaning, weeping, fal. lucunculus), Stat. S. 1, 6, 17.

loca fabulosus Lambit Hydaspes, washes, lamentation, lament (class., only in plur.): Hor. C.1, 22,7.—of fire, to lick, to reach, play

virum, Lucr. 6, 242 Lachm.: negat se velle Lāgus, i, m., the father of Ptolemy I. upon : flamma summum properabat lam

mortem suam dolore amicorum et lamen. king of Egypt: regia Lagi, Luc. 10, 627: bore tectum, Hor. S. 1,6, 73: innoxia mollis tis vacare, Cic. de Sen. 20, 73: se lamentis famosa moenia Lagi, Juv. 6, 83: Alumina Lambere flamma comas (luli), Verg. A. 2, lacrimisque dedere, id. Tusc. 2, 21, 48; la. Lagi, i. e. Nilus, Sil. 17, 592. Hence, II. 684: Aetna attollit globos tammarum et si

mentis lacrimisque extinctos prosequi, Liv. Lāgēns, a, um, adj., of or belonging to dera lambit, id. ib. 3, 574.-of the ivy: quo- 25, 38: lamenta ac lacrinas cito ponunt, Lagus, Lagian, poet. for Egyptian : Nilus, rum imagines lambunt hederae sequaces, Tac. G. 27: in sordibus, lamentis luctuqué Luc. 1, 684; cf. amnis, Sil. 1, 196: litora, to encircle, Pers. prol. 5: Tedia non lambil jacere, Cis. Pis. 36, 88: lamentis gemituque Mart. 10, 26, 4: ratis, Sil. 10, 322.

Cluviam, caress, fondle, Juv. 2, 49: tribunal et femineo ululatu Tecta fremunt, Verg. A. Lājădes, ae, v. Laius, 11.

unius legati

, to fawn upon, court, Amm. 15, 4, 667: per lamenta ... muliebriter ferre, tläicus, a, um, adj., =lackós, of or be 3, 3.-In mal. part., Aus. Ep. 120, 1 et saep. Tac. Agr. 28.-Transf., of hens, Plin. 10, longing to the people or laity, not priestly, Tarraconensis, Mel 3, 1.

Lambrica, ae, f., a town in Hispania 65, 76, § 155.-Sing.: assume super Syrum

lamentum, Vulg. Ezech. 27, 2; id Jer. 9, not consecrated : non habeo laicos panes,

20 al. loaves not consecrated, Vulg. 1 Reg. 21, 4.- Lambrus, i, m., a small river in northern Italy, a tributary of the Po, Plin. 3, 19, witch who was said to suck children's

† 1. lămša, ae, f., = : dauia. I. A Subst.: lāšcus, i, m., a layman, laic

, one
not belonging to the priesthood (eccl. Lat.), 23, § 131 al. "Tert. Exhort. ad Castit. 7; opp. clericus,

lamella, ae, f. dim. [lamina), a small blood, a sorceress, enchantress : neu pran.

plaie of metal, Vitr. 7, 3: paucae lamellae Hor. A. P. 340; App. M. 1, p. 110, 3 ; 6, Hier. adv. Lucif. 3 al.

sae lamiae vivum puerum extrahat alvo, Lāis, idis and idos, f., = sais, the name argenti, a few small silver coins, Sen. Vit.

p. 164, 6.—Transf.: lamiae turres, nurs. of two courtesans of Corinth celebrated

for Beat. 21, 3; id. Brev, Vit. 12, 2; stella e la- ery tales, Tert. adv. Val. 3.- IL. A sort of their beauty. I. Lais, who flourished dur.

aerea, Paul. ex Fest. p. 351.

flatfish, Plin.9, 24, 40, $ 78.—III. A species ing the Peloponnesian war: dicitur et mul.

* lāmellŭla, ae, f. dim. (lamella), a of owl, Vulg. Isa. 34, 14. tis Lais amata viris, Ov. Am. 1, 5, 12; Cic. small plate of metal : glebulas emi, lamel.

2. Lămia, ae, m., a surname in the Fam. 9, 26, 2 (acc. Laida); Prop. 2, 6, 1 (gen.lulas paravi, Petr. 57, 6. Laidos).-II. Lais, a contemporary of Demosthenes, Gell. 1, 8, 3 sqq.; Plin. 28, 7, 23, tum, q. v.): lamentas, fletus facere, Pac. 17, 2; Juv. 4, 154; 6, 386; Tac. A.' 6, 27;

lāmenta, ae, f. (collat. form of lamen. gens Aelia, Cic. Sest. 12, 29; id. Fam. 12,

29, 3; id. Att. 11, 7, 2; Hor. C. 1, 26, 8; 3, 8 81.-Acc. plur.: Laidas et Glyceras, lasci. ap. Non. 132, 28 (Trag. Fragm. v. 175 Rib.). vae nomina famae, Aus. Epigr. 18, 1. lāmentábilis, e, adj. (lamentor), a, um, adj., of or belonging to a Lamia,

Suet. Dom. 1. - Hence, II, Lămiānus, Lāžus or Lajus, i (voc. Lai, Stat. Th. mournful, lamentable (class.).. A. Full of Lamian : horti, Cic. Att. 12, 21, 2; Suet. 7,355), m., = scos, son of Labdacus, king sorrow, expressing sorrow : affictus et ja- Calig. 59. of Thebes, and father of Edipus, Cic. Tusc. cens, et lamentabili voce deplorans, Cic. 4, 33, 71; id. Fat. 13, 30; Stat. Th. 2, 7; 66. Tusc. 2, 13, 32: carmen, Stat. S. 5, 3, 1.-B. Phthiolis, now Zeilun, Liv. 27, 30, 1; 32,

3. Lămia, ae, f., = Aauia, a city in -Hence, Lāžădes, ae, m., a male descend - Causing sorrow, deplorable: funera sumpant of Laius, i.e. Edipus, Ov. M. 7, 759. tuosa et lamentabilia, Cic. Leg. 2, 25, 64: 4, 3; Plin. 4, 7, 14, § 28. Lălăgē, ēs, f., = malayń, the name of reguum, Verg. A. 2, 4. tributum, óv. M. 8, lāmīna orlammina, and sync.

263. a girl, Hor. C. 1, 22, 10; 23; 2, 5, 16; of

lamna (e. g. Hor. C. 2, 2, 2; id Ep. 1, 15, a woman : LIVIA LALAGE, Inscr, ap. Mur.

* lamentāržus, a, um, adj. (lamen. 36; Val. Fl. 1, 123;.Vitr. 7, 9; also, lamina, 1367, 1. tum ), mournful, causing tears : aedes, id. 5, 3), ae, f., a thin piece of metal, wood,

marble, etc., a plate, leaf,"layer, lamina Lălētānia, ae, f., a region in Hispa. Plaut. Capt. 1, 1, 28.

[root la, =έλα: of ελαύνω; cf. έλατος]. Ι. nia Tarraconensis, where the vine was culti

lāmentātio, onis, f. [lamentor), a

Lit. (class.): cum lamina esset inventa, vated, Ep. Pompei ad Senat. 5; Sall. Hist. wailing, moaning, weeping, lamenting, lam

Cic. Leg. 2, 23, 58: tigna laminis clavisque
Fragm. 2, 96, 5 Dietsch; Mart.'1, 50, 22. — entation (class. ; cf. : querela, questus, la-
Hence, Lălētānus, a, um, adj., of or be- mentum, plangor, planctus)? lamentatio religant, Caes. B. C. , 10, 3: cataphracta-

rum tegimen ferreis laminis consertum, longing to Laletania, Laletanian : vina, lest) aegritudo, cum ejulatu, Cic. Tusc. 4, 8,

Tac. H. 1, 79: plumbi, Plin. 34, 18, 50, $ 166: 18: aegritudo, lacrumae, lamentatio, Plaut. Plin. 14, 6, 8, § 71.- Plur.: Lălētāni, Merc. 5, 2, 29 lugubris fletusque maerens, $ 128; cf.: aes in laminas tenuare, id. 34, 8,

ex argento laminas ducere, id. 39, 9, 45, örum,'m., inhabitants of Laletania, Laleta- Cic. Tusc. 1, 13, 30: plavgore et lamentationians, Plin. 3, 3, 4, $ 21 (dub. ; al. Lacetani). ne complerimus forum, id. Or. 38, 131; id. 20, $ 94: ossa in laminas secare, id. 8, 3 a wild ass, Plin. 8, 44, 69, § 174; Mart. 13, Font. 17, 47: (funeris), id. Leg: 2, 23, 59; blade of a saw, Verg. G. 1, 143; of a knife, It lālīsio, onis, m. (African), the foal of Verr. 2, 4, 21, $ 47: cottidianae virginis id. 4, $ 7: tenuem nimium laminam ducere,

Quint. 2, 4, 7: argutae lamina serrae, the 97.

Plin. 8, 7, 7, $ 21: pox lamentationis, Vulg: Sen. Ben. 4, 6, 2; of a sword, Ov. M. 5, 173; lallo, ūvi, ätum, 1, v. N., to sing lalla or Jer. 9, 19. — II. Transf., plur. (in eccl. bullaby, to sing as a nurse to a child : ira: Lat.), Lamentationes, title of the book of 61

, $ 236 (Jahn, lanas) : laminae aéneae,

12488. staves. 18, 26 tus mammae,

lare recusas, will not let afflictions, written by the prophet Jeremiah, Vulg. Exod. 38, 6. – 01. Transf. A. La yourself be sung to sleep, Pers. 3, 17; Hier. Vulg. 2 Paral. 35, 25 al.

minae ardentes, red-hot plates, instruments Ep. 14, 3; lallare Basri Çelv, Gloss. Philox. #lāmentātor, Opnunths, Gloss. Philox.

of torture for slaves, Cic. Verr. 2, 5, 63, lallum, i, 9, or lallus, i, m. (lallo), a lāmentātris, icis, f: [lamentator), she $ 163; so,

candens, Hor. Ep. 1, 15, 36; with singing lalla or lullaby (post-class.), Aus. who bewails, Vulg. Jer. 9, 17.

out adj.: advorsum laminas, crucesque con. Ep. 16, 91.

lāmento, avi, 1, v. n. (collat. form of pedisque, Plaut. As. 3, 2, 4; Lucr. 3, 1017.lāma, ae, f. (cf. : lacus, lacer). I. a I lamentor), Vulg. Matt. 11, 17; id. Luc. 7,32 (B. Money coin : et levis argenti lamina cri

1031

i purgor bilem sub n, Hor. A. P. 301 orable, inconvenient; Dad, pernicious : Si. mine caelum, Verg

fateor, com te sic ellarim, Hor. & 2, 4, etat ire picug, idc pueros producit &F%. D, Val. FL 6, 70: igat Th. 1, 634; Claud. Rupert, so, numina ropitia), unfamrable erg. G. 4, 7 Jahn and Cappadocom tellas tibi, Mart. 6, 85, 3; Arn ads. Gent. 3; age of augurs. fortu. s (because the Ro rfaces to the south,

on their len band; spera existimantur, Jundi ortus est, Plin 1,18: omina, Phaedr. it omina laero Jup. [ Verg. A 2 693; 9, Jence, ado: laevē, poel), Hor. Ep. 1, 2,

lagena , = Máyavor, a kind and ou. Hor. S 1,6 al: lagana azym, Vum. 6, 15.

1 plur. (sc vina), a 6, 8, 8 69. gaena, lăgoena, 1 = dágnvor, a large neck and handles, a quasi tu lagenam di

Chium esse, Plaul 7. 16, 26, 2; Quin! 6, 81; id Ep 2, 2, 134; saep.-Also made of 16,31, 56, § 128: Syra Mart 4, 46, 9. Rágeros, a Greek gore Psithia utilior, tega2, 93, Isid. Orig. 11, , adj.: vitis

, Plin 14


Page 18

Agr. 2, 16, 41: clam, Ov. R. Am. 437: abdite, 1. lătěrārīns, a, um, adj. [later), of or lătibălor, āri, v. dep. n. [latibulum], ta Cia. Verr. 2, 2, 73, S181: in tenebris, id. Q. pertaining to bricks, brick-. I. Adj.: terra be concealed, to lie hid, to lurk (ante-class.): Fr. 1, 1, 2, $ 9: sub nomine pacis bellum la

nocte ut opertus amictu latibuletur,

Naev. tet, id. Phil . 12, 7, 17: scelus latet inter tot lateraria, brick-clay, Plin. 19, 8, 45, $ 156. —

Hence, II. Subst. A. lătěrāržus, ii, ap. Non. 133, 9; Att. ib. 10 (acc. to Perott. flagitia, id. Rosc. Am. 40, 118: non latuit scintilla ingenii, id. Rep. 2, 21, 37; 40,67: na

m., a brickmaker, Non. 445, 22. B. lătě Cornucop, also used by Varro in the act. ves latent portu, Hor. Epod.':, 19; cl.. tuta rārža, ae, f. (sc

. oficina), a brickkiin, form: vide, ne servus domino latibulet). arco, Verg. A. 10, 805.- Prov.: latet anPlin. 7, 56, 57, 8 194.

lătbŭlum, i, n. [lateo), a hiding-place, guis in herba, Verg. E. 3, 93.-B. In par.

2. lătěrárius, a, um, adj. [2. latus], lurking-hole, covert, den, of animals. I. iic. 1. To be hidden, to be in safety : sub of or belonging to'lhe sides ; only subst.: Lit: cum

etiam ferae latibulis se tegant; umbra amicitiae Romae, Liv. 34, 9, 10; látěrāria, ium, n. (sc. tigna), side-beams, Cic. Rab. Post. 15,

42: serpens o latibulis Phaedr. 4, 5, 13: sub illius umbra Philotas | Vitr. 10, 20.

id. Vatin. 2, 4; id. ofl. 1, 4, 11: furibunda feJatebam, lurked, Curt. 6, 10, 22.-2. Jurid., to lie hia, keep out of sight, in order not to who keeps the register of offices, a secretary, App. M. 8, p. 215, 26.-II. Trop, a hiding

lătercălensis, is, m. (laterculum), one rarum, Cat. 63, 54; of men: latibulis oc

cultorum locorum, Cic. FL. 13, 31: aedium, appear before court, Cic. Quint. 23, 74. - Cod. 12, 34, 5. II. Trop. A. In gon., to live in con- lătercúlum, i, n. [later), a register of tibulum ec 'perfugium doloris mei, Cic.

place, refuge, etc. (syn. receptaculum): làcealment, to live retired (rare): crede nibi, all tire offices and dignities in the Roman Att. 12, 13, 2: quaerere occepit ex disdenbene qui latuit, bene vixit, to lead a re- empire, Cod. 1, 27, 1, $ 7.--II. In gen., a tia latibulum aliquod temeritati, App. Mag. tired or quiet life, Ov. Tr. 3, 4, 25.-B. In register, list, Tert. adv. Val. 29. partic., analog. to the Gr. Aartáveiv, res

1, p. 274, 4. latot, to be concealed from, be unknown to C. 2, 9, 2), i, m. arm. [id.]. I. A small for laticlavius : TRIBVNVS, Inscr. Grut. lăterculus (lătěržcūlas, Caes. B.

#lāticlāviālis, e, adj. ( laticlavius), (a) With acc. (mostly poet. and in brick or tile : hanc contigoationem later- 180, 3. post-Aug. prose; not in Cic.; cf.: fugit me, culo astruxerunt, Caes. 1. I: sacellum facpraeterit me, etc.): latet plerosque, siderum tum crudis laterculis, Plin. 30, 7, 20, $ 63:

lāticlāvjam, ii, v. laticlavius, II. B. ignes esse, etc., Plin. 2, 20, 18, § 82: nec la: observationes siderum coctilibus laterculis

lāticlāvius, a, um, adj. (1. latus-clatuere doli fratrem Junonis, Verg. A. 1, 130: inscriptae, id. 7,56, 57, $ 193.-II. Transf. yus, II. 4.), having a broad purple stripe, pil illum latet, ov. P: 4,9 126: res, Eume A. A kind of pastry, so called because proad-striped. I: Adj.: mappa, Petr. 32: nem non latuít, Just. 13, 8, 6; 31, 2, 2: se shaped like a tile, Cato, R. R. 109 : nihil tunica (a mark of distinction borne by sen. men duplex, unum, quod latet nostrum

nisi laterculos, Plaut. Poen. 1, 2, 115.-B. ators, military tribunes of the equestrian sensum, alterum, quod apertum, Varr. R. R. 1, 40. (B) With dat: quae et oculis et au: piece of land, Sic. Fl. de Cond. Agr. p. 2 lies who were fitting themselves for offices

Among the agrimensores, a tile-shaped order, and the sons of distinguished fami. ribos latere soleant, Varr. L. L. 9, 892 Müll.: Goes.

of state; cf. clavus), Val. Max. 5, 1, n.7: tri. ubi nobis haec auctoritas tamdiu tanta la

1. lătěrensis, e, adj. (2. latus), of or bunus, Suet. Dom. 10; Inscr. Orell. 133. – tuit? Cic. Red, in Sen. 6, 13: hostique pro- belonging to the side. -Subst. : lăteren. / II. Subst. A. läticlāvius, ii, m., one pinquo Roma latet, Sil. 12, 614.-(7) Absol., to be concealed or obscure, to be unknown: sis, is, m., an attendant, body-guard, satel. entitled to wear the latus clavus, a senator,

patrician: a quodam laticlavio prope ad earum causarum aliae sunt perspicuae, lite (post-class. ), Tert. adv. Marc. 4, 43. allae latent, Cic. Top. 17, 63: cum laterent 2. Látěrensis, is, m., a Roman sur. B. lāticlāvíum, ii, n., fór laticlavus, a

necem caesus, Suet. Ner. 26; id. Aug. 38. hae partes (sc. Galliae), Amm. 15, 11, 1: name in the gens Juventia; , 8. M. Javen broad purple stripe on the tunic, worn as a quae tantum accenderit ignem. Causa latet, tius Laterensis, a legate of Lepidus, Cic. Verg. A. 5,6: id qua ratione consecutus sit Plans, 1 sq.; id. Fam. 10, 21; 23; id. Átt 2, datuonuov, Gloss. Philox. ; 'Dig. 24, 1, 42:

mark of distinction (v. supra): laticlavium latet, Nep. Lys. 1.—Hence, lătens, entis, 18; 24 saep. P. a., lying hid, hidden, concealed, secret,

per laticlavii honorem, Lampr. Commod. 4.

lătěržāna, v. lateritana. unlenonon : saxa latentia, Verg. A. 1, 108: junctura, Plin. 13, 15, 29, s. 93. rem laten. ter), made or consisting of bricks: turris, clavius;

late Lat.),

Cod. Th. 6, 4, 17. látěrīcíus or -tius, a, um, adj. [la- on the toga of senators (v. clavus and lati.

lāticlāvus, i, m. [id], a broad stripe iem explicare definiendo, Cic. Brut. 41, 152: Caes. B. C. 2, 10; 2, 14: muri, id. 1b. 2, 15: animus in aegro corpore, Juv.9, 18: causas opus, brickwork, Col. 9, 6, 4: urbs, built of

#lätifico, adatúvw, to make wide, to mandata latentia nati accipit, Ov, F. 2, 705, 73, $ 301. - Hence, subst.: låtěricium, tentare latentes, Verg. A. 3, 32: Tarquinius tricks, Suct. Aug. 28: "péries, Plin. 18, 36, widen, Gloss. Philox

latifolias, a, um, adj. [1. latus-folium), -Comp.: latentior origo, Aug. de Gen. ad Litt 12 18: caussa, id. Civ. Dei, 5, 19. -Ab-i1, 9., brickwork : no saxa ex catapultis la? | broad-leaved: laurus, Plin. 16, 7, 7, 8 27.

n SOL: in latenti, in secret, secretly, Dig. 1, 2,

tericíum discuterent, Caes. B. C. 2, 9, 4. lātifundžum, ii, n. (1. latus-fundus), a 2-Hence, adv.: lătenter, in secret, se

lătěrīna, ao, f. [id]
, a brickkiln (post- large landed property, large estate or farm

(not ante-Aug.), Plin. 18, 6, 7, 8 35: nisi lati. cretly, privately: efficere, Cic. Top. 17, 63: class.), Tert. adv. Marc. 4, 43. amare, Ov. P.3, 6, 59: intellegere ex aliqua

lătěritāna or lătěrītāna, örum, undiis vestris maria cinxistis, Sen. Ep. 89, re, Gell. 2, 18 fin. n. (pira), a good sort of pears, Col. 5, 10, 18; id. ib. 88, 10: possidere, Petr. 77.

20: metiri me geometres docet latifundia, lăter, čris, m. (Sanscr. root prath-, wid. 12, 10, 4; also, lătěržāna, Plin. 15, 16, 16,

#lātiloquens, adatvlóyos (qui magna en; prathas, breadth; Gr. Flatús, at dátos], $ 54; and lătěristāna, Macr. S. 2, 15.

loquitur), Gloss. Philox. a brick, tile. I. Lit.: nil mirum, vetus (Perhaps pears from Laterium, in árpi. est maceria, lateres si veteres ruunt, Plaut. num; v. Laterium.)

Lătinae, irum (sc. seriae); Lătīnē, Truc. 2, 2 49 sqq.: in latere aut in cae- lătěritius, v. latericius.

adv., and Låtīni, orum, v. Latium, II. B. mento, ex quibus urbs effecta est, Cic. Div. Lătěrsum, it, n., a villa of Q. Cicero Lătīniensis, é. I, Latin, v. Latium, 2, 47, 9o; cf.: paries crudo latere ac luto in Arpinum, Cic. Att. 4, 7, 3; 10, 1, 1.

II. C.-II. A Roman surname: Q. Caelius constructus, Col. 9, 1, 2: contabulationem summam lateribus lutoque constraverunt,

lāterna, v. lanterna

Latiniensis, Cic. de Imp. Pomp. 19, 58.

* 1. lătesco, ire, v. inch. N. [lateo), to Lătinigěna, ae, m. [Latium-gigno), Caes. B.C. 2, 9: lateres de terra ducere, to hide one's self, tie hid, be concealed : hic one born in Latium, Prisc. 1286 P. make, Vitr. 2, 3, 1: lateres coquere, to burn, Equus a capite et longa cervice latescit, id. 1,': sepimentum e lateribus coctilibus, Cic. Arat. 385.

lătinitas, ātis, f. [Latinus). I. Pure burnt bricks, Varr. R. R. 1, 14, 4.-Prov.:

Latin style, Latinity: latinitas est, quae laterem lavare, to wash a brick, =alivtov 2. lātesco, ére, v. inch. n. [2 latus], to sermonem purum conservat, ab omni vitio

Vitia in sermone, quominus is TRúverv, I. e. to wash the color out of a grow broad, to widen (not ante-Aug.): napi remotum. brick, to labor in vain, Ter. Phorm. 1,4, 8; non in ventrem latescunt, Col. 2, 1.0

, 24: latinus sit, duo

possunt esse : soloecismus et but cf. Lucil. Sat. 9, 19.-II. Transf.:'la ossa paulatim latescentia, Cels. 8,1: bis sex barbarismus, etc., Auct. Her. 4, 12, 17: seteres aurei, argentei, bars, ingots, or wedges latescit fascia partes, Manil

. 1, 680.

cutus sum non dico Caecilium (malus enim of gold, of silver, Plin. 33, 3, 17, 6 56; Varr. lătet, v. laieo, II. B.

auctor latinitatis est), scd Terentium, Cic. ap. Non. 131, 16; 520, 17.

lătex, cis, m. (f., Att. ap. Prisc. p. 658 Att. 7, 3, 10.-II. The Latin law, also called lătěrālis, e, adj. (2. latus], of or belong. P.), a liquid, fluid (mostly poet.): --So esp.

jus Latii (v. Latium), Cic. Att. 14, 12: urbi. ing to the side, lateral. I. Adj. (ante- and of water: latices simulatos fontis Averni, tate donavit, Suet. Aug. 47.

um quasdam foederatas, latinitate vel civi. post-class.): lateralis dolor, Enn. ap. Victor. Verg. A. 4, 512: Lethaei ad fluminis undam p. 1963 P. (Ann. V. 601 Vahl.; for which: Securos latices et longa oblivia potant, id. ib.

Lătinius, ii, m., a Roman proper lateris dolor, Plin. 21. 21, 89, $ 155): cingula, 6, 715: desilit in latices, Ov. M. 4, 353: fon name : Latinius Latiaris, Tac. A. 4, 68: LaCalp. Eol. 6, 40.- II. Subst.: látěrālia, tes laticis, id. P. 3, 1, 17: occulti latices, tinius Pandus, id. ib. 2, 66. saddle-bags, Dig. 32, 1, 102. hidden springs, Liv. 44, 33, 2: latex aquae,

lătinizo, 1, v. a. (1. Latinus), to trans* lătěrāmen, inis, n. [later), any thing Sol. 5, 10: laticum frugumque cupido, thirst late into Latin (late Lat.), Cael. Aur. Acut. made like bricks : lateramina vasi, the

earth and hunger, Lucr. 4, 1093. -Uf wine: 'liquo. 2, 1, 8; id. Tard. 5, 4. en-ware, Lucr. 6, 233.

ris vitigeni, Lucr. 5, 15: Lyaeus, Verg. A. * låtino, ure, v. a. [id.], to express in 1. Låtěrānus, a, a family name in 1,686; meri, ov: M. 13, 653. vineus, Sol

. 6, Latin, translate into Latin, Cael. Aur. Tard. the gens Claudia, Séztia, and Plautia. So, wormwood, Lucr. 4, 16: Palladii, oil, Ov. M

16.- or other liquids: absinthi, juice of 5, 4, 77 (dub.; al. latinizavimus). Plautius Lateranus, Tac. A. 15, 49; 60; Juv.

1. Lătinus, a, um, v. Latium, II. B. 8, 148.—The splendid mansion of these la: 8, 274: nivei, milk, Prud. Cath. 3, 67. terani on Mous Caelius (egregiae Laterano

'+ lathịris, idis
, f. (collat. form, la- rentians, who favorably received Eneas and

2. Lătinus, i, m., a king of the Laurum aedes, Juv. 10, 17; and: Lateranae thyr, Ser. Samm, 1099), datupis, a gave him his daughter Lavinia in marriage, aedes, Prud. adv. Symm.'1,

587) was given plant, a kind of wolf's-milk, Plin. 27, 11, 71, Liv. 1, 2; Just. 43, 1; Verg. A. 7, 45 sq.? by the emperor Constantine to the bishop S 95.

urbs Latini, i. e. Laurentum, id. ib. 6, 891. of Rome; afterwards the seat of the popes; | lathờros, i, f., = dálupos, a plant,

lātio, onis, f. [fero], a bearing, bringing pow the Lateran. also called leontopodion, App. Herb. 7.

(only in the trop. signif.). * I. In gen. : 2. Lătěrānus, i, m. (later ]; the god Lătiālis, e; Lătialiter, Lătiar, auxilii, a rendering of assistance, Liv. 2, 33. of the hearth (because hearths were made aris; Lătiāris, e; Lătiārīter, v. La 1.- II. In partic. (cf. fero): A Suliragii of bricks), Arn. 4, 130. tium, II. D.

latio, a voting or right of voting, Liv. 9, 43,


Page 19

LATR LATR

LATU
lātrātorius, s, um, adj. [latrator], 75: collecti ex praedonibus latronibusque | I.), one who tries cases of robbery, a iarceny
brawling, noisy: lingua, Isid. Orig. 19, 23, 6. Syrine, Caes. B. C. 3, 110; 3, 109 fin.; id. B. judge, Dig. 5, 1, 61 fin.; Jul. Ep. Nov. C. 16,

lātrātus, is, m. (1. latro), a barking (not G. 3, 17: erat ei vivendum latronum ritu, 60. antc-Aug.), Plin. 8, 40, 61, § 142: apros La

ut tantum haberet, quantum rapero potu- lätruncŭlas, i, m. dim. 2. latro). I tratu turbabis agens, Verg. G. 3, 411. – in isset, Cic. Phil. 2, 25, 62: non seinper via

A highwayman, robber, freebooter, brig. plur.: venator cursu canis et latratibus in.

tor a latrono, non numquam etiam latro a and : mastrucati latrúnculi, Cic. Prov. stat, Verg. A. 12, 751: latratus edore, Ov. M.

viatore occiditur, Cic. Mil. 21, 55; cf.: can. Cons. 7, 15: hostes sunt, quibus bollum 4, 450: latratibus rumpuntur somni, Juv.

tabit vacuus coram latrone viator, Juv. 10, publice populus Romanus decrevit, vel ipsi 6, 415: vasti canis, Col. 7, 12, 3.

22; 13, 145: no quis sur esset, peu lutro, populo Romano, ceteri latrunculi vel praelatria, ae,f., =latpeia, service, worship, Hgr. S. 1,3,100: quin etiam Jogos latronum dones appellantur, Dig. 49, 15, 24 (cf. the

esse dicuntur, etc., Cic. 01. 2, 11, 40: Cassio de amic. 36. quaestio latronum, Paul. Sent. 5, 16, 13: word latrones is used; v. 2. latro, II.): a la.

passage from Dig. 60, 16, 118, where the Jātrina, ae (collat. forms lăvātrīna, qui latronem caedem sibi inferentem, oc- trunculis vel hostibus, ib. 39, 5, 34. —or the f., and lātrīnum, i, n., Lucil. and Laber. ciderit, id. ib. 5, 23, 8. — of an assassin,

usurper of a throne, Vop. Firm. 2, 1.-II. A ap. Non. 212, 20 sq.; cf. Lachm. ad Lucr. Val. Max. 5, 9, 4.- Poet. of a hunter, Verg. man, pawn, in draughts or chess. latrun. 2, p. 393), f. [contr. from lavatrina, Varr. L. A. 12, 7.-of a wolf, Phaedr. 1, 1, 4.-B. culis ludimus, Sen. Šp. 106, 11; Varr. L. L. L. 5, § 118 Müll ; 9, S 68 lb.). I, A bath : For latrunculus, a chessman, a piece in the 10, $ 22 Müll. ; Plin. 8, 54, 80, $ 215. qui in latrina languet, Lucil ap. Non. 212, game of draughts or chess which represents 9.-II. A water-closet, privy, Laber. ap. Non. a soldier ; a man, pawn (poet.): latronum

lātămiae, īrum, v. lautumlae init.

lātūra, ae, f. [fero], a bearing, carry. 212, 10; Plaut. Curc. 4, 4, 24; Suet. Tib. 58; proelia, Ov. A. A. 3, 357: ludere bella latro. Col. poct. 10, 85.-Form lavatrina, Varr. L. num, Mart. 14, 20, 1; cf. vitreo latrone, id. ing of burdens (late Lat.), Aug. Serm. 345, L. 5, § 118 Müll.-B, A brothel: latrinarum 7, 72, 8.

3; Sen. Apoc. 14, 3: latura, póperpov, Gloss.

Pbilox.
antistes, Tert. Pall. 4.

3. Låtro, onis, m., a Roman surname.
lātrīnum, i, v. latrina inil
So M. Porcius Latro, a famous orator from

lātūrāržus, ii, m. (latura), a carrier, Lātris, idis, f. [Actpos, a maid-servant, Spain, a friend of the elder Seneca, Sen. porter (late Lat.), Aug. Serm. 18, 4; 38, 9; handmaid), a female proper name : deli.

Contr. 1 praef.; Quint. 10, 5, 18; 9, 2, 91; 60, 8. ciacque meae Latris, Prop. 4 (5), 7, 75.

Plin. 20, 14,57, $ 160.-Hence, II. Lătrā. 1. lātus, a, um, adj. (old Lat. stlātus, 1. lātro, iivi, ätum, 1, v. n. and a. (cf. nžānus, a, um, adj., of or veronging to Paul. ex Fest. p. 313 ; Sanscr. root starGr. durdopew and autpriserv=Bapßapitav, Latro, Latronian: color, Sen. Contr. 1, 7, strnām=sterno; Gr. otop- in otópvuur, Hesych.], to bark (cf. baubor). I. Lit: si 16; 1 praef. $ 13.

otpatós; Lat. sterno, stratus, torus; cf. canes latrent, Cic. Rosc. Am. 20, 56; Lucr. lătrācīnālis, e, adj. [2. latro, II.], of strāges, struo; not connected with a natús,

nor with 3. látus = 5, 1066: ne latret canis, Hor. S. 1, 2, 128: or belonging to robbers, robber- (post-class.): 1. Lit: fossa, Cic. Tusc. 5, 20, 59: mare,

Tintos ), broad, wide. quasi feta canes sine dentibus latrat, Enn. manus, a band of robbers, App. 11. 2, p. 125, id. Verr. 2, 4, 46, § 103: via, id. ib. 2, 4, 53, ap. Varr. L. L. 7, § 32 Miill. (Ann. v. 518 5: castra, Amm. 27, 2. - Hence, adv.: lă- 9 119: agri, 'id. Rep. 5, 2, 3: clavus, Quint. Vabl.): canis timidus vehementius latrat trēcināliter, after the manner of a rob-i1, 3, 138 (v. clavus) umeri, Verg. A. 9, quam mordet, Curt. 7, 4, 13: canino rictu, ber, like a robber : aliquem interimere, 725; cf.: artus barbarorum, Tac. A. 2, 21: Juv. 10, 272. Impers. pass.: scit cui latre- Mart. Cap. 6, § 642.

lati et lacertosi viri, broad-shouldered, Col. tur cum solus obambulet ipse, Ov. Tr. 2,

* lătrācīnātio, onis, f. [latrocinor), 1, 9, 4; Cic. Rep. 6. 20, 21: rana bove la459.-(1) Act. for allatrare, to bark at, bay: senem adulterum Latrent Suburanae canes, saeva, Plin. 19, 4, 19, 8 59.

a robbing, highway-robbery: multitudinis tior, Phaedr. 1, 24,5: palus non latior pediHor. Epod. 5, 57: cervinam pellem, id. Ep.

bus quinquaginta, Caes. B. G. 7, 19: latissi. 1, 2, 66: nubila, Stat. Th. 1, 551. — Also in

låtrocinium, îi, n. [id.). * I. Mili- mun flumen, id. ib. 2, 27: latissimae solipass.: latrari a canibus, Plin. 25, 10, 78, tary service for pay: apud regem in latro. tudines, id. ib. 6, 22: comesse panem tris § 126.-(Y) Part. pres. as subst.: lātrans, Transt. A. Freebooting, robbery, high-quindecim pedes latao, Caes. B. G. 7; 72:

cinio fuisti, Plaut. ap. Non. 134, 28. - II. pedes latum, Plaut. Bacch. 4, 1, 8: fossae antis, m., a barler, i. e. a dog (poet.): inme

arcas latas pedum denum facito, Col. 2, 10, riti fatum latrantis, Ov. M. 8, 412; plur., id. way-robbery, piracy (class.): cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium con

26: populi, Verg. A. 1, 225: moenia lata viib. 8, 314.-B. Transf. 1. To resound, jecimus, Cic. Cat. 2, 1, 1: fines suos ab la det, id. ib. 6, 549: latis otia suodis, id. G. 2, roar, of water (poet.): latrantes undae, Sil.

468: ne latos Opes parare studeant. Caes. 5, 396: (amnis) Alpibus ortus sertur latran.

trociniis tueri, id. Deiot. 8, 22: pugna latro. tibus undis, id. 3, 470; Stat. Ach. 1, 451.

cinio magis, quam proelio similis, a contest B. G. 6, 21: ager, Liv. 23, 46: orbis, Hor. C. 2. In speaking, to rant, roar, bluster : la

with robbers, Sall. J. 97: latrociniis magis 1, 12, 57: terrae, Ov. M. 2, 307: lata Polytrant jam quidam oratores, non loquuntur, quam justo bello gerebantur res, Liv. 29, 6: phemi acies, wide eye, Juv. 9, 64. —Neuir.

latrocinium potius quam bellum, Cic. Cat. absol.: crescere in latum, to increase in Cic. Brut, 15, 58: rumperis et latras, Hor. 1, 10, 26: latrociniis ac praedationibus in width, widen, Ov. D. 1, 336.- Absol.: per S. 1, 3, 136. -(B) Act., to bark at: si quis festatum mare, piracies, Vell. 2, 73, 3; Just

. latum, Vulg. Ezech. 46, 22: in lato pedum Obprobriis dignum latraverit, Hor. S. 2, 1, 43, 3: latrocinia nullam habent infamiam centum, Lampr. Alex. Sev, 26, 7:— B. 85.- II. Trop., to bark at, rage, etc. A apud Germanos), Caes. B.G. 6, 23, 6: qui Transf., poet.,.for proud, swelling (cf. ingen.: multa ab animalium vocibus tralata in homines, partim quae sunt aperta, comprehensi, in robbery, id. ib. 6, 16 fin. spaliere, that you may slalle along largely,

in furto aut in latrocinio aut aliqua noxa Engl. vulg. spreading): latiis ut in circo partim obscura Perspicua, ut Ennil: Ani. mus cum pectore latrat, Varr. L. L. 7, § 103 B, In gon., villany, roguery, fraud : fur- proudly, Hor: S. 2, 3, 103: lati incesseruni

et cothurnati (bistriones), Sen. Ep. 76, 31. tim et per latrocinia potius, quam bonis Müll

. (cf. Ann. v. 570 Vahl.): admoto la artibus, ad imperia ot honores nituntur, - II. Tror. A. In gen., broad, wide, trant praecordia tactu, rage, Stat. S. 2,1: Sall. J.'4, 7; cf. Cic. Rosc. Am. 22,

61.-2. wide-spread, extended (inostly post-Aug.); 13; curae latrantes, Petr. 119.- (B) Act. : maguas latrantia pectora curas, Stat. Th. Abstr. pro concreto, a band of robbers : si

vox, Quint. 11, 3, 82; cf.: verba, pronounced 2,338.-B: In partic1. To demand 1, 13, 31. - C. Latrocinii imago, the sem- spread, Plin. Ep: 4, 12, 7: lato Murrus cali.

ex tanto latrocinio'unus tolletur, Cic. Cat. broadly, Cic. de Or. 3, 12, 46: gloria, widevehemently latrare. Eonius pro poscere Dlance of freebooting, I. e. the game of gat in hoste, Sil. 1.499: interpretatio, broad, posuit, Paul. ex Fest. 121. Müll.; cf. Enn. draughts or chess, which imitates Freebool not strict, lenient, Dig. 22, 1, 1: culpa, great, 1. I. : cum sale panis Latrantem stoma. chum bene leniot, Hor. S. 2, 2, 17: nil aliud ing: sive latrocinii sub imagino calculus ib. 50, 16, 213; 11, 6, 1 fin. fuga, a kind of sibi naturam latrare, nisi ut, etc., Lucr. 2, ibit, Ov. A. A. 2, 207.

banishment, whereby all places are forbid. 17. - 2. Opening the mouth wide, pro.

là trocínor, ūtus, 1, v. dep. (2. latro). den to the exile but one, Ib. 48, 22, 5.-B. nounced with a wide mouth : hanc scrípsit I: To perform military service for pay pious, prolix': oratio Academicorum libe

In partic., of style, diffuse, detailed, co-
Latine Plautus cum latranti nomine, Plaut.

to be a hired soldier (ante-class.): ibit ali-
Cas. prol. 34.
quo Latrocinatum, Plaut. Trin. 2, 4, 198; id.

rior et latior (opp. Stoicorum oratio astric

tior et contractior), Cic. Brut, 31, 120: latum 2. lătro, onis, m. (Gr. Aútpis, root da., Mil. 2, 6, 19: qui regi latrocinatus decem λαF-, in λάω, λεία;

atque fusum, Quint. 11, 3, 50: latiore variannos Demetrio, id. Fragm. ap. Varr. L. L.

lucrum), a hired servant, hireling, mercenary, satellite, body: robbery, or highway-robbery, to rob on the comprehensione, id. 2, 6, 14: genus orandi

7, 8,52 Müll, - II. To practise freebooting, que tractatu, id. 7, 3, 16; latiore quadam quard, etc. (only ante.class.): haec effatus highway: Catilina Tatrocinantem se inter- Jatum et sonans, Tac. 1.1; 90: Aeschines ibi, latrones dicta facessunt, Enn. ap. Non. fici mallet, quam exsulem vivere, Cic. Cat.

his latior et audentior, Quint. 12, 10, 23.306, 23. (Ann. v. 60. Vabl. of mercenary 2,7 fin : ubi impune sui posteri latrocina: Hence, adv.: lātē, broadly, widely, ezten; soldiers: latrones, quos conduxi, Plaut. Mil. 4, 1, 3: nam hic latro in Sparta fuit, id.

rentur, id. Mil. 7, 17: vitae instituta sic sively; with longe, on all sides, far and Poen. 3, 3, 50: latronem suam qui auro

distant, ut Cretes et Actoli latrocinari ho wide, everywhere. 1. Lit: late longeque nestum putont, id. Rep. 3, 9, 15.- To com.

difl'usus, Cic. Leg. 1, 12, 34: omnibus longe vitam venditat, id. Bacch. 1; 1, 20 Fleck.; mit piracy: maritimi, alteri mercandi cau lateque aedificiis incensis

, Caes. B. G. 4,35: cf.: fortunas suas coepere latrones Inter se memorare, Enn. ap. Non. 134, 29 (Ann; Transf. * 1. of a fish preying upon diu Lateque victris, Hor. C 4, 4. 23: cla. sa, alteri latrocinandi, Cic. Rep. 2, 4, 9.-B.

minus late vagari, id. ib. 1,2: regnare, Just.

13, 7: populus late rex, Verg. A. 1, 21; cf.: v. 528 Vahl.) ; cf. Varr. L. I. 7, p. 141 others, to hunt, seize : pastinaca latrocinaMüll., and the passage from Paul. ex Fest. infra. - II. Tra v sf. A. A freebooter, of a physician who dissects a body: mortui tur ex occulto, Plin. 9, 42, 67, 8 144.—*2; demum operaest pretium ivisse. Plaut.

dem inferre, Tac. H. 3, 23. —Comp.: latius highwayman, robber, bandit, irregular sol

Most. 3, 2, 156: itaque latius quam caededier, brigand (opp. justi hostes), Liv. 40. praecordia et viscus omne in conspectum, batur ruebat (murus), Liv. 21, 11: possidere 27, 10: latrones eos antiqui dicebant. qui Cels. 1 praef.- Hence, lătrocinanter, (agros),

Ov. M. 5, 131 metui. Tac. A. 12.

43. conducti militabant, úto this lurpeius. At adv., like a robber, Aug. Ep. 35, 3.

- Sup.: ager latissime continuatus, Cic. nunc viarnm obsessores dicuntur, Paul. ex Låtroniānus, a, um, v. 3. Latro.

Agr. 2, 26, 70: quam latissime possint, ignes Fest. p. 118 Müll.: hostes hi sunt, qui no- lătruncūlāršas, a, um, adj. [la- faciant, Nep. Eum. 9, 8.-2. Trop.: ars late bis, aut quibus nos publice bellum decre- trunculus). of or belonging to draughts or patet, widely. Cic. de Or. 1, 55, 235: Phry. vimus; ceteri latrones aut praedones sunt, chess : tabula, a chess-board, Sen. Ep. 117, giae late refer primordia gentis, Ov. H. 17, Dig. F0, 16, 118: vos latrones et mendicos 30.

57.- Comp. : latius loquuntur rhetores, diabomincs magni penditis ? Plaut. Stich. 1, 2, lătruncălātor, oris, m. (latrunculus, lectici compressius, Cic. Fin. 2, 6, 17: quod


Page 20

leno accipiat moochi bona, Juv. 1, 55. —II. slowly: lentet opus, Lucil. ap. Prisc. 22, § 53: usque ad lentorem aliquid subl. Transf. A, A seducer, allurer : leno. p. 800 P.

gere, id. 17, 14, 24, $ 111. nem quendam Lentuli concursare circum lentesco, ére, v. inch. n. [lentus), to be- Lentūlištas, v. 2. Lentulus. tabernas, Cic. Cat. 4, 8, 17: (puella) me le

come viscous or sticky; to become pliant, soft * 1. lentulús, a, um, adj. dim. (len. none placet, i. e. through my intervention, (perh. not ante-Aug. ). I. Lit: salix, si tus), rather slow : 'lentulus aut restrictus, Ov. Am. 3, 12, 10.--B, A go-between, Just.

minus lenta est, in stercore obruenda, ut Cic. Att. 10, 11, 2. 2, 3, 8. - Adj.: se Narcissus amat captus lentescat, Col. 11, 2, 92: sed picis in morem lenonibus undis, alluring, seductive, Anth. ad digitos lentescit habendo, becomes vis distinguished family in the gens Cornelia.

2. Lentulus, i, m., a surname of a Lat. T. 1, p. 102 Burm.

cous, adheres, Verg. G. 2, 250: ut in picem A. Cn. Cornelius Lentulus Clodianus, con. lēnācināmentum, i, n. [lenocinor), resinamve lentescit, Tac. G. 45: gemma sul 682 A. U.C., Cic. Balb. 8, 19; 14, 33; id. an allurement (late Lat.), Sid. Ep. 7, 9. cerae modo lentescit, Plin. 37, 10, 70, $ 185: Verr. 2, 2, 39, $ '95.-B. Cn. Cornelius Len

lēnācīnātio, onis, f. [id.), flatlery (late metallum in virgulas lentescens, Hier. Ep. tulus Marcellinus, consul 698 A.U.C., Cic. Lat.), Cassiod. in Ps. 15.

24, n. 3.- II. Trop., to slacken, relax : Q. Fr. 2, 1, 2; 2, 6, 5; id. Brut. 70, 247.-C. * lēnācīnātor, oris, m. [id:], one who lentescunt tempore curae, Ov. A. A. 2, 357. L. Cornelius Lentulus Crus, consul 705 obtains any thing by flattery: gratiae leno

-Of persons: non torpenti lentescit affec. A.U.C., Cic. Phil. 2, 21, 51; Hirt. B. G. 8, cinator, Tert, adv. Marc. 1, 22 fin. tu, Ambros. in Luc. 8, 1.

50.-D. P. Cornelius Lentulus Sura, one lēnācũniam, ii, n. [leno), the trade of a lenticŭla, ae, f. dim. [2. lens), a lentil

. of. Catiline's fellow-conspirators, Cic. Cat. pander, pimping, pandering. I. Lit.: ait I. Lit.: faba vel lenticula, Cels. 2, 18: hoc 3, 3 sq.; Sall. C. 46.-E. P. Cornelius Len. praetor: Qui lenocinium fecerit. Leno- mense lenticulam seres, 'Pall. 3, 4.-II. tulus Spinther, the elder, a friend of Cicecinium facit, qui quaestuaria mancipia ha- Transf. A. The shape of a lentil, lentil ro, Cio. Fam. 13, 48; id. Brut. 77, 268; Juv. bet. Sed et qui in liberis hunc quaestum shape, Plin. 37, 12, 75, . 196.-B. Á vessel | 7, 95.-F. P. Cornelius Lentulus Spinther,

exercet, in eadem causa est, etc., Dig. 3, 2, shaped like a lentil: vasa Ictilia (quas a son of the preceding, Cic. Fam. 1, 7, 11; 7, ,4: quid'? ego lenocinium facio? Plaut. Ep. similitudine lenticulas vocant), Cels. 2, 17, 26, 2; id. Att. 14, 11, 2-Hence, II. Len4, 2, 11: uxori mcae Mihique objectent le- $ 25; cf. Isid. Orig. 20, 7, 4; Vulg, 1 Reg. tülitas, ātis, f., the name or nobility of a n'ocinium facere, id. Merc. 2, 3, 76: profito- io, 1.-C. A freckly eruption, freckles, Plin. Lentulus, qs. Lentulity (a comically formed ri, to profess to be a bawd, Suet. Tib. 35: 26, 1, 5, $ 7: lenticulam tollunt galbanum word of Cicero): Appietas (the nobility of praebere uxori, to be a pander to, Dig. 24, 3, et nitrum, Cels. 6,5; cf. lentigo.

an Appius) aut Lentulitas, Cic. Fam. 3, 7,5. eum qui in adulterio deprehensam * lenticŭlāris, e, adj. (lenticula], like

lentus, a, um, adj. [cf. lenis), pliant, uxorem non statim dimiserit, reum lenoci- a lentil: ampulla lenticulari formå, lentil- flexible, tough, tenacious, sticky, viscous nii postulari placuit, Paul. Sent. 2, 20, 8; shaped, App. Flor. n. 9, p. 346, 26.

(syn.: flexilis, tardus, serus). I. Lit: vi. Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 12, 4. - - II. lentīgìnõsus, a, um, adj. (lentigo), burna, Verg. É. 1,26: vitis, id. ib. 3, 38: geTransf. A. An allurement, enticement, full of freckles, freckled : vir lentiginosi Distae, id. G. 2, 12: rami, id. ib. 4, 658: 'flow Cic. Mur. 35, 74: cupiditatum, id. Sest. 66, oris, Val. Max. 1, 7, 6 ext.

gellum, Phaedr. 3, 6, 6: verbera, i. 8. pro138.-B. Excessive or artificial ornament,

lentigo, inis, f. [2. lens), a lentil-shaped duced with the limber whip, Verg. G. 3, 208: finery or nicety in dress corporum leno- spot. I. In gen.: stellio plenus lentigine, argentum, id. A. 7, 634; Cat

. 61, 106; T'ib. cinia, Cic. N. D., 2, 58, 146..omnis lepo. Plin. 29; 4, 28, 8 90: chartae, id. 13, 13, 25, 1, 171: lentior salícis virgis, Ov. M. 13, 800: cinii negligens, Suet. Aug. 79: lenocinium est muneris antecedens metus, adds a charm $ 81... II, In partic., a freckly eruption gluten visco et pice lentius,

tougher, more to the benefit, Sen. Ben. 1, 11, 3; CE: in leno- freckles, lentigo : lentiginem babere, Plin. tenacious, Verg. G. 4, 41: ità istaoc 'nimis 30, 2, 6, 8 16: faciem lentigine obducit, id.

lenta vincla sunt escaria, adhesive, tenacipio commendationis dolor est, Plin. 35, 294, 22, $ 73: lentiginem corrigere, id. 22, cious, Plaut. Men. 1; 1,18; cf.; lentis adhae11, 40, $ 145.-2. In partic., of speech, 25, 74, 5 156: emendare, id. 28, 1, 16, $ 23:

rens brachiis, Hor. Épod. 15, 6 : quoniam méretricious ornament or allurement (post

mas (aron) esset in coquendo lentior, Plin. Aug.), Tac. H. 1, 18: nos quibus sordent sapare, id. 24, 9, 38, 8 63: lentigines é facie

24, 16, 92, § 143.-B. Transf., slovo, slug. omnia, quae natura dictavit: qui non orna- tollere, id. 20, 2, 4, § 9. menta quaerimus, sed lenocinia, Quint. 8

Lentinus, i, m., the name of a man, gish, immovable : tellus lenta gelu, Prop. 4 Mart. 3, 43.

(5), 3, 39: amnis, Plin. 36, 26, 65, $ 190: in prooem. & 26; cf. id. 12, 1, 30: caret lenoci. niis expositio, id. 4, 2, 118; Suet. Calig. 38. * lentipēs, čdis, adj. [lentus-pes), slow. lento luctantur marmoré tonsne, sluggish, lēnācỉnor, ūtus, 1, v. dep. (1. leno; lit, footed, slow-paced: comes, Aus. Ep. 21, 40. motionless, Verg. A. 7, 28: lento'pllo, Tib?

4,1.90: asinus, Phaedr. 1, 15, 7: uteri pon.

* lentiscifer, föra, fěrum, adj. (lentis. Lera lenta, immovable, heavy, Prop. 4 (6), 1, to pander; hence, transf.). 1. To flatter, entice, allure, wheedle, cajole (syn.: blandior, cus-fero), bearing mastic-trees : Linter- 96 (100): herba durior et in coquendo len adulor): tibi serviet, tibi lenocinabitur, Cic. pum, Ov. M. 15, 713.

tior, slower, longer, Plin. 24, 16, 92, § 143: Div. in Caecil. 15, 48: gloriae alicujus, Sen. lentiscũnus, a, um, adj. [lentiscus), venenum, Tac. A. 6, 32: remedia, Curt. 3, 5, Contr. 1: alicui captatione testamenti, Plin. of or from the mastic-tree : oleum, Plin. 13; Suet. Tib. 73: miserum populum Ro 20, 14, 57, § 160. — II, To forward, 'serve, 23, 2, 32, $ 65: resina, id. 24, 6, 22, § 36; manum, qui sub tam lentis maxillis erit, promote, advance (post-Aug.): ut libro isti Cael. Aur. Acut. 2, 37, 197 al.

id. ib. 21: lentaque fori pugnamus harena, novitas lenocinetur, Plin. Ep. 2, 19, 7: an- lentiscus, ', f., lentiscum, i, n., the Juv. 7, 47: funus matris

, slow in coming, ceps hic ot lubricus locus est, etiam cum mastic-tree, Pistacia. lentiscus, Linn.

id. 6, 565.—II. Trop. A, Lasting or conilli necessitas lenocinatur, id. ib. 1, 8, 6: quo Lit: viridis semperque gravata Lentiscus, tinuing long : militiae, Tib. 1, 3, 82: amor, vitio mancipiorum negotiatores formae Cic. poët. Div. 1, 9, 16. - II. Transf. Ad. 1, 4, 81: spes, Ov. H. 2,9: tranquillitatis puororum lenocinantur, Quint. 5, 12, 17: Mastic-oil, Cato, R. R. 7, 4; Varr. R. R. 1,60; lentissimae taedium, Sen. Ep. 70: lentus Harii insitae feritati arte ac tempore leno- Plin. 15, 6, 6, 8 21.-B. A toothpick of mas abesto, remain long away, 0v. R. Am. 243: cinantur, i. e. increase, add lo, Tac. G. 43 tic-wood, Mart. 14, 22, 1; 3, 82,9; 6, 14, 3.

vivacitas adeo lenta, persistent, Plin. 8, 27, fin.

lentitia, ae (lentities, éi, Auct. Aetn. 41, $ 100.-B. Slow, lingering, lazy: len* lēnonicē, adv. (íd.], like a pimp: 540), F. (lentus), pliancy, flexibility, tough- tus in dicendo, drawling, Cic

. Brut. 48: quae lenonice faceret, Lampr. Commod. 15 ness, viscosity, stickiness: virgas sequació mortis genus, Suet. Caes. 87: lentus pi(al. lenonie).

ad vincturas lentitiae, Plin. 16, 37, 68, § 174; grå muniret castra dolabra, Juv. 8, 248: ira lēnānius, a, um, adj. [id.], of or per. 16, 40, 77, $ 210: lactucae lentitiam pituitae deorum, id. 13, 100.-(8) With gen.:

lentus taining to pimping or pandering : pon pe- digerunt, id. 20, 7, 26, 8 64; cf. lentor.

coepti, Sil. 3, 176.—(2) With inf.: nec Idalia riclumst nequid recte monstres. Ba. Non lentitūdo, inis, f. [id.), slowness, slug- bad payers, slow, backward ! initiatores,

lenta incaluisse sagitta, Sil. 5, 19.-2, of lenoniumst isc. recte mopstrare), Plaut. På gishness, inactivity. I. Lit: conjurato. Cic. Cat. 2, 10: negotium, tedious, id. Att. 1, 1, 3, 53: aedes, id. Truc. 1, 1, 30; id. Men. 3, rum, Tac. A. 15, 51; Vell. 2, 11,,2.- II. 12; 1,13 fin.-C. of character, easy, calm, 3, 29 : servitus, id. Pers. 3, 1, 1: fides, ia Trop.: dulness, apathy, insensibility, Cic indifferent, unconcerned, phlegmatic, slug Rud. 5, 3, 30: genus, id. Curc. 4, 2, 13; id. Tusc. 4, 19, 43: omnino non irasci est non Pers. 4, 4, 33: quoi servitutem 'di danunt solum gravitatis, sed nonnumquam etiam gish, obstinate : ut multa verba feci, ut lenta lenoniam Puoro, id. Ps. 3, 1, 1: pueri, Verr. lentitudinis, id. Q. Fr. 1, 1, 13, $. 38.- of ridiculi patientis

ac lenti, Cic. de or. 2,

materies fuit, Plaut. Mil. 4, 5, 4 : genus Fl. Fragm. Fast. Praenest. ad VII. K, Maias speech : libros ejusdem lentitudinis ac te- 69: nimium patiens et lentus existimor, (in Inscr. Orell. T. 2, p. 410): latum lenoni. poris, dulness, heaviness, Tac. Or. 21, 6. um, as a term of reproach, filthy pander,

id. ib. 2, 75: Hannibalem lenti spectamus, Plaut. Pers. 3,3, 2: jam ego hoc ipsum op

1. lento, ävi, ätum, 1, v. a. (id.], to Liv. 22, 14: lentus in suo dolore, Tac. A. 3, pidum expugnatum faxo erit lenonium class. prose). I. Lit. arcus lentare et Verg. E. 1, 4: lentissima pectora, insensible,

make flexible, to bend (poet, and in post. 70: tu, Tityre, lentus in umbra, at ease, 1. e. will outwit this pander, id. Ps. 2, 4, 76: rundere glandes, i. e. to draw a bow, Stat. Juppiter lenonius, id. ib. 1, 3, 99. Adv::

cold (to love), Ov. H. 15, 169.--* D. (Pliant, Achill. 1, 436; so, arcus, id. Th. 1, 703: Gor- hence) Ready, willing, Lucil ap. Non. 22, lēnāniē, v. lenonice.

tynia cornua, id. ib. 3, 587.-B. Transf., 32, and 338, 13. - Hence, adv.: lentē, 1. lens, dis, f., a louse's egg, a nit : len.

to bend, i. e. ply the par: Trinacria lentan slowly, without haste, leisurely. 1. Lite des tolluntur adipe canino, Plin. 29, 6, 35, dus remus in undi, Verg. A. 3, 884: remos, lente ac paulatim proceditur, Caes B. C. 1, $ 111; Ser. Samm, 5, 72.

Sen. Agm. 437.- [Í, Trop., A. of time, 80: currere, Ov. Am. 1, 13, 40: corpora 2. lens, tis (nom. lentis, acc. to Prisc. to draw out, prolong, lengthen, protract: lente augescunt, cito exstinguuntur, Tac. p. 764 P. Acc. lentim, Cato, R. R. 35; 116; lentare fervida bella. Sil. 8, 11: fata Roma. Agr. 3: Nilus evagari incipit, lente primo, Carr. ap. Charis. p. 101 P.: 'lentem, col. 2, na lentata, Treb. Claud. 6.-B. To moder- deinde vehementius, Plin. 18, 18, 47, 8 167. 10, 15. — Abl. lenti, Titin. ap. Non. 210, 5. - ate : lentatus vapor, Sid. Carm. 22, 191. Plur. lentes, Scrib. Comp. 114),.f. (masc.,

-Comp.: ipse cum reliquis copiis lentius

2. Lento, onis, m. (lentus, sluggard), a Töfum al Non, 210, ha a lentil: lens amat Roman surname : Caesennius Lento, Cic. subseanligtinCaes. Baci 240.- Sup.: asi.

, Col. , 15. — * solum conue, Plin. 18, 12, 31, § 123: Pelu. Phil. 11, 6, 3; 12, 9, 23.

Transf., pliantly, readily: arida ligna siaca (Egyptian lentils were considered the best), Verg. G. 1, 228; cf. Mart. 13,9, 1; Gell. bility; toughness, stickiness, viscosity (Plini

lentor, oris, m. (lentus), pliancy, flexi- lentius serrae cedunt, Plin. 16, 43, 83, 8 227.

-2. Trop. a. Calmly, dispassionately, 17,8,2

an; cf. lentitia): ad rotarum axes lentore indifferently: aliquid lente ferre, Cic. de Or. lentē, adv., v. lentus fin.

fraxinus utilis, Plin, 16, 43, 84, 8 229: leptor 2, 45, 190; cf. id. Fragm. ap. Non. 338, 9: * lentěo, Tre, v. n. [lentus), to proceed | resinosus, id. 13, 6, 2, $ 64: picis, id. 16, 11, agere, Liv. 1, 10: respondere, to answer


Page 21

other wild animals are kept ; a preserve, 13, $ 8.-B. The constellation Lepus, Cic. pens, Stat. Th. 6, 40: dapes, Val Fl. 2, 155: warren, cover, Varr. R. R. 3, 3; 3, 12; Gell. Arat. 365; id. N. D. 2, 44, 114; Hyg. Astr. 3, hiems, Ov. M. 2, 827: venenum, Plin. 11 22; Manil. 5, 159.

35, 41, $ 118: lac gustasse letale est, id. 11. lěporīnus, , um, adj. [lepus), of a hare, lépuscălus (contr. acc. plur. lepusclos, 41, 96, s 236; Aug. Serm. 361, 6: ferrum, hare- : coagulum, Varr. R. R. 2, 11, 4; Cels. Poët. ap. Lampr. Alex. Sev. 38), m. dim.

Juv. 15, 165.—neutr., adverbially, in a 5,5: cinis, Plin. 28, 11, 46, § 166: lana, Dig. [lepus), a young or little hare, leveret, a deadly manner : letalo 'minari, Stat. s. 4, 32, 70, 9.

hare. I. Lit.: in qua (insula) lepusculos 4, 84: letale furens, id. Th. 12, 760.- Plur. lepos, v. lepor.

vulpeculasque saepe vidisses, Cic. N. D. 1, subst.: lētālia, ium, means of death, Liv. lõpra, ae, f., = dépa, the leprosy. I. 31, 88; Col. 9, 9 fin.-II. Transf.,Cic. Verr. 8, 18, 7. — Hencé, adv.: lētaliter, in a Sing. (lato Lat.): plaga leprae, Vulg. Lev. | 2, 4, 21, $ 47.

deadly manner, mortally, Plin. 11, 37, 81, 13, 9 al.; Scrib. Comp. 250; Juvenc. 1.-II.

leria, ornamenta tunicarum aurea, $ 206: vulneratus, Mos et Rom. Leg. Coll. Plur.: leprae, arum (class.): lepras sePaul. ex Fest. p. 115 Müll.

2,7 prooem. dare, Plin. 24,8, 33, $ 48: curaro, id. 20, 21, 86,

Lerna, ae, and Lernē, ēs, f.,=népvni, Lēthaea, ae, f., the wife of Olēnus, who, $ 234: emendare, id. 22, 25, 74, $ 156: sanare,

a forest and marsh near Argos, through on account of her pride, was turned into id. 32, 9, 31, $ 97: tollere, id. 20, 17, 70, $ 181 which flowed a stream of the same name; stone, Ov. M. 10, 70. Lepréum or Lepréon (Leprion Hercules siew with

the help of loläus, and

of , which Lēthaeus, a, um, v. Lethe, II. or Leprium), i, n., and Lepréos (-us) , then drained the marsh : belua Lernae,

lēthālis, v. létalis. 1, f., = Arapcov, a sea-coast town in Elis: Verg. A. 6, 287: anguifera, Stat. S. 2, 181: siness, lethargy, Cael. Aur. Acut. 1, 6, 49; 2

f lethargia, ac, f., =lnoapyía, drowosouth of Pylos ; its ruins are near the mod

fecunda veneno, id. Theb. 9, 340: haec dexern town Strobitza, Cic. Att. 6, 2, 3; Plin. 4, tra Lernam Placayit, Cic. poët. Tusc. 2, 9,

9, 45. 6,6, $ 14; cf. Mann. Griechenland, p. 525 sq. 22: et Lerne pulsa tridente palus, Prop. 2,

tlēthargặcus, a, um, adj., =anbapgo. leprõsus, a, um, adj. [lepra), leprous 26, 48 (3, 22, 20), where Müll. Lernac: Lerne, kos, drowsy, lethargic: morbus, Plin. 23, 1, (lato Lat.). 1. Lit.: viri, Sedul. 4, 191. - also a town situated there, acc. to MeL 2, 3,

6, $ 10: somnus, Aug. Ep. 48 ad Vincent.; II. Trop.: nil tam leprosum aut putri. 9. — Hence, II. Lernaeus, a, um, adj. Cael. Aur. Acut. 1, 3, 38 al.- II. Subst. : lēm dum, Prud. otep. 2, 285.

Lernæan: pestis, Lucr. 6, 20:'anguis, Verg. thargicus, i, m., one affected with lelhar. Lcpta, ae, in. [1ettós, weak), a Roman

A. 8, 300: hydra, Prop. 2, '19,9: mixtus Ler gy, a lethargic person : ut lethargicus hic surname : Q. Lepta, praefectus fabrûm, Cic. naei labo veneni, Ov. M. 9, 130: sagittae,

cum fit pugil et medicum urget, Hor. S. 2 Fam. 3, 7, 4; cf. id. ib.5, 20, 4. To him are will which Hercules killed the Hydra, Luc. 3, 30; Plin. 24, 6, 16, $ 25: lethargicos exciaddressed the letters, Cic. Fam. 6, 18 and 6, 392: cancer, lilled by Hercules at the

tare labor est, id. 26, 11, 72, 8 118. 19.

same time with the Hydra, Col. poët. 10, 313. tlēthargus, a, um, adj., Gr. Nýdapyos, Leptis, is (abl. Lepte, Cod. Just. 1, 27, -B. Poet., transf., Argive, Grecian: Ler- drowsy, lethargic: morbus, Plin. 23, 1, 6, 2, § 1), f.,=AÉTTIS, the name of two cities naei reges, Stat. Th. 5, 499: alumni, id. ib. $ 10; Schol. Juv. 6, 613.—'Esp. as subst. on the coast of Africa. I, Leptis Magna, 4, 638: coloni, id. ib. 3, 461.

A, lēthargus, i, m. (sc. morbus), drowsituated on the Great Syrtis, now Lebdah,

Lesbia, ae, f., the name of a woman, siness, lethargy (in Cels. 3, 20, written us Mel 1, 7, 5; Plin. 5, 4, 3, $ 25; Sall. J. 19, 3; one of the dramatis personae in Ter. And. Greek): lethargo grandi est oppressus, Hor. 77,1; Dig. 50, 15, 8, § 11.-Hence, B.Lep- Lesbos (-us), i (acc. Lesbum, Tac. A. 2, S. 2, 3, 145; cf.: gravi lethargo oppressis, timagnensis, e, adj., of Leptis Magna: 54),f.,=déoßos, a celebrated island in the Serv. Sulp. ap. Quint. 4, 2, 106: Oliacioriis civitas, Cod. Just. 1, 27, 2.- II. Leptis Mi. Ægean Sea, off the coast of Troy and Mysia, excitatur, Plin. 30, 11, 29,'$ 97: in letbar. nor, near Hadrumétum, the birthplace of the birthplace of Pillacus, Alcreus, Arion gum vergere, id. 32, 10,38, 8 116.—(8) Plur.: the emperor Septimius Severus, near the Sappho, and Theophrastus, and famous for ocimum facit lethargos, Plin. 20, 12, 48, modern Lamta, Mel

. 1, 7, 2; Sall. J. 19, 1; its wine; now Mityleni : sed quam capiam $ 119; 28, 8, 29, 8 116. – B. (Sc. homo.) A Cic. Verr. 2, 5, 59, $ 155, Liv. 30, 25 fin. civitatem cogito, Lesbumne, Plaut. Merc. lethargic person, Cael. Aur. Acut. 2, 9, 37 34,62. Hence, Leptitānus, a, um, adj., Cic. Atł. 9, 9, 2;"0v. M. 11, 65: vota, Hor.

3, 4, 62; Mel. 2, 7, 4; Plin. 5, 31, 39, $ 139; 599. of or belonging to Leptis, Leptitan.. Absol.: Ep. 1, 11, '1.-Hence, A. Lesbíăcas, a river Lethe, in the infernal regions, from

Lēthē, ēs, f.,=anon (forgetfulness), the Leptītāni, orum, m., the inhabitants of um, adj., Lesbian: Lesbiaci libri, a work which the Shades drank and ovtained forLeplis, Caes. B. C. 2, 38; Sall. J. 77; 79; of Dicæarchus on the immortality of the getfulness of the

past: pocula Lethes, Ov, P. Tac. H. 4, 50.

soul (80 called because the dialogues con. 2, 4, 23: da mihi hebetantem pectora Le† leptoměres, is, rh, = dertomepés, tained in it were held at Mitylene, in Les- then, id. ib. 4, 1, 17: soporifera, id. Tr. 4, consisting of fine particles, Theod. Prisc. de bos), Cic. Tusc. 1, 31, 77: metrum, i. e. the 1, 47: immittere Lethen Stygiam alicui in Diaeta, 10.

Sapphic metre (because Sappho was a na. viscera, i. e. forgetfulness, Luc. 5, 221: aqua † leptoměricus, a, um, adj., = den- tive of Lesbos), Sid. Ep. 9, 13 in carm. 1. Lethes, i. q. soporifera, 'ov. M.'11, 603. Tou epokús, consisting of fine particles : vir. - B. Lesbìus, a, um, adj., néo Bros, Hence, II. Lēthaeus, a, um, adj., of or tus, Theod. Prisc. de Diaeta, 10.

Lesbian : civis, i. e. Alcæus, Hor. C. 1, 32, belonging to Lethe, Lethean. A. Lit: ra† lepton centaurium (-ion), n.,= 5: plectrum, i. c. Alcaic, id. ib. 1, 26, 11: tis, Tib. 3, 6, 24 : amnis, Verg. A. 6, 705: LETTÓV Kevtauplov, the lesser centaury: con- pes, i. e. a lyric poem, id. ib. 4, 6, 36: "Les- stagna. Prop. 4 (5), 7, 91.-B, Transf. 1. taureum minus, Plin. 25, 6, 31, 8 68.

bla'vates, i. e. Sappho, Ov. Tr. 3, 7, 20: vi. Of or belonging to the infernal regions: Le. † leptophyllon, i, n.;=iettopullov, num, Plin. 14, 7, 9, $ 73 ; Gell. 18, /; Prop. thaei dii, Luc. 6,685: tyrannus, i. e. Pluto, 1, 14, 2; Hor. Epod. 9, 34: marmor, Plin.

Col. 10, 271: Lethaea vincula abrumpero a species of the herb tithymalus, Plin. 26, 8, 36, 6, 5,'s 44.— Also absol.: Lesbium, i, alicut, to bring one from the Lower World ,

back to life, Hor. C. 4, 7, 27: janitor, i. e.

Lesbian wine, Hor. C. 1, 17, 21: Lesbiúm t leptopsephos, 1, m., = λεπτόψηφος,

a kind of porphyry with white spots, Plin.


genus vasis caelati a Lesbis inventum, Paul. Anubis, Siat. S. 3, 2, 112.-2. That produces
ex Fest. p. 115 Müll. — * C. Lesbõus, thaeo perfusa papavera somno, Verg. G. 1,

sleepiness or forgetfulness, Lethean : LC36, 7, 11, $ 57.

+ leptorax, ūgis, f.,=lentópat, a kind , um, adj., Lesbian: nec Polyhymnia Les 78: ros, id. A. 6, 864: papavera, id. G. 4, 545 of grape-vine with very small berries (like tyre, i. e. lyric songs (like those of Alcæus R. Am. 551: nox, id. A. A. 3, 648.

boum refugit tendere barbiton, the

Lesbian sucus, Ov. M. 7, 162: amor, faithless love, id. our Levant currants), Plin. 14, 1, 3, § 15.

and Sappbo), Hor. C. i, 1, 34.-D. Lesbi

adj., = ET TUVTI #leptynticus, a, um,

t lēthūsa, aé, f., the white poppy, App. kós, making thin or meagré : caeparum vir. as, ădis, f.,= Acoßiás, a Lesbian woman:

Herb. 35. tus leptyntica, Theod. Prisc. de Diaeta, 10.

Lesbiadum turba, Ov. H. 15, 16: Lesbias, a lētifer (lēth-), fera, ferum, adj. (letum), lepus, iris, m. (com., Varr. R. R 3, 12;

precious stone found in Lesbos, Plin. 37, 10, death-bringing, death-dealing, deadly, fatal Plin. 8, 56, 81, § 217; v. infra) [cf. Aeol. and 62,8 171 (al. Lesbia). - E. Lesbis, idis, (poet.): arcus. 'Verg. A. 10, 169: ictus, Ov. Sicil. Aéropes, collat. form of Nayús, Varr.

adj. f., = Aeoßis, Lesbian : Lesbida cum M. 8, 362: dextra, id. ib. 12, 606: vestis, id. L. L 5, 8 101 Miill; id. R. R. 3, 12; but domino seu tulit ille lyram, i. e. of Arion ib. 9, 166: anguis, Stat. Th.5,628: certamen, Curt. compares lepor, lepidus, root in Gr.

the Lesbian poet, Ov, F. 2, 82: Lesbi puella, Cat. 64, 390: annus, Verg. A. 3, 139: autumdátw), a hare, Varr. R. R. 3, 12; Plin. 8, 55,

vale, id. H. 15, 100. - Subst. : A Lesbian nus, Juv. 4, 57. — In prose: rabies letifer 81, 8 217: lepus multum somni affert, qui 112 woman : Lesbides, Op. H. 15, 199.

morbus canibus, Col. 7, 12 fin.--Transf.: lum edit, Cato ap. Diomed. p. 358 !'.; Plaut. Lesbus, i, v. Lesbos.

locus, a place in the body where a wound is Pers. 3, 3, 31: auritosque sequi lepores, lessus, acc. um (only in acc. sing.), m., a fatal, a mortal part, Ov. M. 6, 133. Verg. G. 1, 308: pavidus, Hor. Epod. 2, 35; wailing, cry, funeral lamentation: mulieres

lēto (lētho), ivi, ätum, 1, v. a. [id.], to id. C. 1, 37, 18: dare semesum leporem genas ne radunto, neve lessum funeris ergo kil, slay: Lycurgiden letavit, Ov. Ib. 505: Juv. 5, 167.--of the

she-hare : lepuis cum habento, Cic. Leg. 2, 23, 59; but a false read. Paris hunc letat, Verg. Cul. 323: letata corpraegnans sit, Varr. R. R. 3, 12; Plin. 8, 55, ing for pausam, Plaut. Truc. 4, 2, 18.

pora, Ov. M. 3, 56 (the conjectural reading 81, 8 219; cf.: fecundae leporis, Hor. S. 2, 4, Lestrýgõnes, v. Laestrygones.

Ietatus, Cic. Leg. 3, 8, 19, is very dub. ; v. 44 (fecundi, Keller).- Prov.: aliis lepo.

Orell. ad loc., where leto datus is proposed;

Lěsūra (Lěsóra, Sid. Carm. 24, 44), B. and K., necatus). rem exagitare, to hunt the hare for others, ae, m. 1. A mountain in Gaul that proi.e, to do something of which others reap the duced excellent cheese, now La Lozère, Plin.

Lētõis and Létojas, v. Lat. advantage, Petr. 131; cf. Ov. A. A. 3, 661: 11, 42, 97, 8 240. —

lētum (sometimes written lētham,

II. Lěsóra, a small lepus tute es et púlpamentum quaeris?

from a supposed connection with don), i, What ! you a hare, and hunting for game river in Belgium, that runs into the Moselle,

n. (acc. to Var L. L. 7, § 42 Müll., and Paul Aus. Mosell. 365. - In mal part, Liv. Andron. ap. Ter. Eun.

ex Fest. p. 115 Müll., from anoni; more prob. 3, 1, 36; cf. Don. ad h. 1. and Vop. Num. 13.

* lētābilis, e, adj. [letum), deadly, fa- acc. to Prisc. p. 665 and 898 P., from loo, -As a term of endearment: meus pullus tal: lues, Amm. 19, 4, 7.

whence also deleo; root li-; cf. Sanscr. vi-li passer, mea columba, mi lepus, Plaui. Cas. lētālis (lēthäl-), e, adj. [1d.), deadly, to dissolve; Gr. Níuvn, dennu, dowós), death 1, 50.-01. Transf.' A. A poisonous sea- fatal, mortal (mostly poet, and late Lat.): (ante-class., and in the class. period mostly fish, of the color of a hare, the Aplysia de vulnus, Verg. À. 9,580; Suet. Caes. 82: harun. poet.): ollus apparet in funeribus ipdicti. pilans, Linn. ; Plin. 9. 48, 72, 165; 32, 1, I do, Verg. A. 4, 73: ensis, Ov. M. 13, 392: ser- vis, cum dicitur: ollus leto datns est (98 was


Page 22

bus habcas licet, id. Ep. 3, 4, 39: bac lege | Transf.: lībănus, i, C., frankincense | 7, 31; 11, 3, 142; 6, 2, 5.-2, 4 memorial: tibi adstringo meam fidem, Ter. Eun. 1, 2, (pure Lat. tus), Vulg. Sirach, 24, 21; 39, 18.

non ili in libellís laudationum decreta ini 22: legibus dictis, Liv. 9, 6, 3: dicta tibi

2. Lībănas, i, m., the name of a slave, serunt, Cic. Clu. 69, 197.-3. A petition: Al cst lex, Hor. Ep. 2, 2, 18: sed ros saevas Plaut. As. 1, 1, 37.

ticus libellum composait; eum mibi dedit, imponite leges, Juv. 7, 229.-2. Hence of

lībārius, i, m. (libum), a pastry-cook, bellum alicui porrigere, Suet. Aug. 53: sup

ut darem Caesari, Cic. Att. 16, 16, A, 4: liconditions or terms of peace : pas data Philippo in has leges est, Liv. 33, 30: qui confectioner, Sen. Ep. 56, 3.

plices libelli, Mart. 8, 31, 3: vitem posco bus ante dictum cst legibus, pacem fece

líbātio, onis, f. [libo)

, a drink-offering, libello, Juv. 14, 193: libellos sigpare, subrunt, id. 30, 43: pacemquo his legibus con- libation, Cic. Harusp. Resp. 10, 21: mensa, notare, to answer petitions : libellos sigva. stituerunt, Nep. Tim. 2: so sub leges pacis in qua epulae, libationesque reponuntur, re, Suet. Aug. 50: subnotare libellos, Plin. iniquae Tradero, Verg. A. 4, 618 : leges et Macr. 8.3. 11, 5.-II. A Mosaic drink-offer: Ep. 1, 10,9; so, ad libellum rescribere, Mos. foedera jungere, id. ib. 12, 822: in leges ire, ing (= libamentum), Vulg. Num. 28, 24 al. et Rom. Leg. Coll. 3, 3, 5: libellos agere, to Slat. S. 1, 1, 27.-F. In eccl. Lat. esp., the *lībātor, oris, m. [id.), one who makes have the charge of answering petitions, Dig. law of Moses : nolite putare quoniam veni a libation : cenarum libator, Front. de Fer. 295, 12: a libellis, the officer charged with solvere legem, Vulg. Matt. 5, 17; 11, 13; Als. ep. 3 Mai.

receiving petitions : Epaphroditum a libeloften called. lex Moysi, id. Luc. 2, 22; id. lībātorium, ii, n. [id.], the vessel in lis capitali poena condemnavit, Suet. Dom. Act. 15, 5; but more freq. lex Domini, id. Luc. 2, 23; id. Psa. 4, 2: lex Dei, id, 2 Esdr. 1, 23; id. Esr. 2, 13. which a vibation was offered, Vulg. 1 Macc. 14; Inscr. Grut. 587, 9: A LIBELLIS ADIVTOR,

ib. 587, 7.-4. A note of' invitation, to hear 10, 28 sq., also cf.: lex Altissimi, id. Eccl. 19, 21: lex tua, id. Psa. 39, 8; 118, 18: lex

lībella, ao, f. dim. [libra). I. An as, a

a lecture, seo a play, etc., a notice, proméa, id. Prov. 3, 1.- Also of'a precept of small silver coin, the tenth part of a dena gramme; gladiatorum libellos venditare,

Cic. Phil. 2, 38, 97: domum mutuatur et the "Mosaic law:' ista est lex animantium, rius: pummi denarii decuma libella, quod subsellia conducit et libellos dispergit, Tac.

libram pondo aeris valebat, et erat ex Or. 9: munerarius, the programme of a fesVulg. Lev. 11,46: istae sunt leges quas con. stituit Dominus, id. Num. 30, 17. argento parva. Varr. L. L 5, $ 174 Müll.: tival, Treb. Claud. 5.-5. A public notifi

. Lexãnor, oris, m., name of a warrior, dupondius, appendebantur asses, Plin.

33, edere" per libellos, Suet. Caes. 41: libellos

librales, unde etiam nunc libella dicitur et calion, announcement, placard, handbiil: Val. Fl. 6, 606. flexãdium, i, n., = defidcov, a little 3,213,8 12; Cato, 1, R. 15, 1: sunt enim in Sex. Alfenus,

procurator P. Quincti, deicit, sestertio libellae decom, singulae viginti, lears down the auction handbills, Cic. Quiut. word : lexidia

colligere, Gell. 18, 7, 3. teruncii quadraginta, Volus. Maec. 66,-B. 6, 27: suspensum amici bonis libellum, t lexipõrētos (-us), on and a, um, In gen.' 1. Prov. for a very small sum adj., =Xnsen upetos, that allays fever, anti- of money, as with us a farthing; groat, ticus, Juv. 12, 100.-6. A letter : (lactitins)

Sen. Ben. 4, 12: vestitur tota libellis porfebrile, Plin. 20, 18, 76, 8 201; Marc. Emp. 16. cent: una libella liber possum feri, Plaut.

in libello hoc opsignato quas tuli pausilflexặpýrexia, ae, f., = Angerupefia, Cas. 2, 5, 8; cf. id. Capt. 5, 1, 27: tibi pilulo, Plaut.

Ps. 2, 4, 16 (cl. epistulam, id. a cessation of sever, Marc. Emp. 20. bellam argonti numquam credam, id. Ps.

ib. v. 26): libellum ipsius habeo in quo, flexis, čos (acc. plur. -eis), f., = néps, 2, 2, 34: quoi ncque libellai spes' sit us

etc., Cic. Att. 6, 1, 5: ut ex libellis ejus adi. a word (ante-class. and post-Aug.): quam quam gentium, id. ib. 1, 1, 96: quom i madverti, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11, 1. – lepido loxeis compostael Lucil. ap. Cic. de bella nusquamst, nisi, etc., id. ib. 47, 47:17. A libel, lampoon, pasquinade (post-Aug.): Or. 3, 43, 171; Charis. 249; 251 P.

quis Volcatio unam libellam dedisset? Cic. libellos ant carmina ad infamiam cujuspiam Lexobü'Lexovi),'orum, m., a peo Verr. 2, 2, 10, $ 26...

Hence, ad libellam, 1,9 edere, Suet. Aug. 55; id. Caes. 80; id. Vil ple in Gallia Lugdunensis, at the mouth of ad assem, to a farthing, to a cent, exactly, 14: sparsos de se in curia famosos libellos, the Sequana, whence the name of the mod.

Cic. Rosc. Com. 4, 11.-2. In inheritances: id. Aug. 55: sive quis ad ipfamiam alicujus ern Lisieur, Départ. du Calvados, Cacs. B.

ex libella, i.q. ex asse, sole heir : Curius fe- libellum aut carmen scripserit, Gai. Inst. 3, G. 3, 9 sq.; Plin. 4, 18, 32, $ 107. cit palam te ex libella, me ex teruncio, Cic.

220: injuriam patimur... famosis libellis, liācólum, deruvtip (a polishing in Alt. 7, 2, 3.-II. An instrument for detect.

Paul. Sent. 5, 4, 1.-8. A written accusation strument), Gloss. Philox. ing any variation from a perfectly horizon.

or complaint (post-Aug.): componunt ipsao tal surface, a level, water-level, plummet. * lībācuncălus, i, m. dim. (libum), a little cake : de libacunculo, Tert. Spect. 27 hilum, Lucr. 4, 515: collocare et expolire dicis praestent magno comites in fasce llline : libella aliqua si ex parti claudicat per se formantque libellos, Juv. 6, 244; Dig.

48, 2, 3.-9. A lawyer's brief: quid causi. (al. lucunculo).

aliquid ad regulam et libellam, Vitr. 1, 6, 6; belli ? Juv. 7, 107. + libădion, li, n., = Meßeidrov, the herb cf. Plin. 36, 28, 63, $ 188 : structuram (parie: certificate : siguilicent id libello manu sua

- 10. An attestation, centaury, Plin. 25, 6, 31, $ 68.

tis) ad normam et libellan flori. et ad per subscripto. Dig. 39, 4, 4. lībāmen, inis, n. [libo), that which is pendiculum respondere oportet, id. 36, 22,

libens (lůb-), eptis, P. a., v. libet. poured out in offerings to the gods, a drink 51, $ 172: locus qui cst ad libellam aequus,

libenter (lüb-), adv., v. libet fin. offering, libation (poet. for libamentum), quite, perfectly level, l'arr. R. R. 1, 6 fin. Ov. F. 3, 733 : pingui cuinulat libamine libelláris, c, adj. (libellus), of or be

libentia (lüb-), ae, f. [libens), delight, flammam, Val. Fl. 1, 20t: setas Ignibus longing to books, Look- (late Lat.): opus, a pleasure, joy (ante- and post-class.): opusimponit, libamina prima, the hairs offered written work, writing, Sid. Ep. 9, 11.

tum pectus porto laetitia lubentiaque, Plaut. as a beginning of the sacrifice, Verg. A. 6,

Stich. 2, 1, 3: postquam erili filio Largitu's

libellătici, vrum, m. (id.], a term ap. dictis dapsilis lubentius, id. Ps. 14, 3: li246.-SO (eccl. Lat.) of the Mosaic drink. plied to Christians who, during the persecuofferings: vinum libaminum bibere, Vulg. tions, purchased false certificates of a mag. 7.-II. Personified: Libentia (Lüb-),

bentiae gratiaeque conviviorum. Gell. 15, 2, Deut. 32, 38; id. 1 Par. 29, 21.-B. Transf., istrate that they had sacrificed in the hea ac, F., the goddess of delight, Plaut. As. 2, 2, that which is thrown upon a funeral pile, then manner, Cypr. Ep. 55. an offering, Stat. Th. 6, 224. – II. Trop., the first enjoyment of a thing: tu nova serlibellensis, is, m. [id.), an officer who 2; cf. the foll

. art.

Lībentina (Lūb-), ao, f. [id. ), usually vatne capies: libamina famae, Ov. H.4, 27. presented pelitions to the emperor and reg: connected with Venus, the goduless of sen

istered them, Cod. 7, 62, 32; 12, 19, 14; 3, sual pleasure, Venus : a lubendo libido, lībāmentum, i, n. [id. ), that which is 24, 3.

libidinosus ac Venus Libentina et Libi. poured out in offerings to the gods, a drinkoffering, libation (class.). I. Lit.: ut sa

libellio, onis, m. [1d.). *I. A notary, tina, Varr. L. L. 6, $ 47 Mull.; id. ap. Non. crificiorum libamenta serventur, Cic. Leg. Varr. ap. Non. 133, 28. - * II, A poor book- 64, 14; Cic.

N. D. 2, 23, 61: lucus Veneris 2, 12, 29: libamenta Veneri solvere, Just.

seller : de capsa miseri libellionis, Stat. S. Lubentinae, Varr. ap. Non. 64, 14; Aug. Civ. 12, 10, 4: haec ego nasceptes laetus bac.

Dei, 4, 8. chatus ad aras libamenta tuli, offerings,

libellălus, i, m. dim. [1d.), a very litlle liběo, v. libet. Stat. S. 3, 1, 163: dona magnifica, quasi 11. boole (post-class.), Mart. Cap. 3, 8 289. 1. Līber, èra, ērum (old form, locbebamenta praedarum, first-fruits, Cic. Rep. libellus, i, m. dim. (3. liber). *I. The sum et loebertatem antiqui dicebant libe2, 24. 44: haec est lex sacriticii et liba- inner bark of a tree, used for writing-tab- rum et libertatem. Ιta Graeci λοιβήν et mentorum, Vulg. Lev. 6, 14 (cf. libamen, lets : levis in aridulo malvae descripta li. Leißerv, Paul. ex Fest. p. 121 Müll. ; cf. 2. 1. A.). – II. Trop. A. That which is bello (carmina), Cinna ap. Isid. Orig. 6, 12. Liber), adj. (Gr. root 110-, littw, to desiro; tasted: varia illa libamenta, Sen. Ep. 84,5.— -II, Transf., a little book, pamphlet, esp. cf. Sanscr. lub-dhas, desirous; Lat. Jibet, liB. A trial, first attempt, a sample, specimen a book written'in pages, and not in long bido), that acts according to his own will and (post-class. and very raro): primitias quas- rolls : epistulae, quas primus videtur ad pleasure, is his own master; free, unrestrictdam et quasi libamenta ingenuarum arti. paginas et formam memorialis libelli con- ed, unrestrained, unimpeded, unshackled; um dedimus, Gell. N. A. pracf. § 13; id. 16, vertisse (opp. transversa charta), Suet. Caes. independent, frank, open, bold (opp. servus,

56. A. In ge n.: scripsi etiam illud quo- servilis). I. in gen.; constr. absol., with * libănios, 11, f., = deßevios, a kind of dam in libello, Cic. de Or. 1, 21, 94: in quo- ab, the abl., and poet. also with gen. (u) dine, with the odor of frankincense, growing dam joculari libello, Quint. 8, 6, 73; 2, 13, Absol.: dictum est ab eruditissimis viin the island of Thasos, Plin. 14, 18, 22, § 117.

15: quoi dono lepidum novum libellum, ris, nisi sapientem liberum esse nem!pem. t libănītis, idis, f., =Buvitis,a plant, Cat. 1, 1: horribilis et sacer, id. 14, 12: Quid est enim libertas? Potestus vivendi ut called also polion, App. Herb. 57.

quicquid hoc libelli est, id. 1, 8: libellis velis, Cic. Par. 5, 1,33: an ille mibi liber, cui | libănochrūs, i, F., = Aspavoxpous dare, to books, Liv. 29, 19 fin.: nostri far. bit

, jubet, vetat? etc.. id. ib. 6. 2, 36: ad scri; eum (Scipionem) palaestraeque operam mulier imperat, cui leges imponit, praescri. (frankincense-colored), a precious stone, otherwise unknown, Plin. 37, 10, 62, $ 171.

rago libelli, Juv. 1, 86. - or a single sat. bendi licentiam liber, id. N. D. 1,44,123: agri

ire, Hor. S. 1, 10, 92.-2. In plur., poot., libănõtis, idis, f.: = dißuvwris, rose

immunes ac liberi, Cic. Verr. 2, 2, 69, 8 166: a bookseller's shop: te (quaesivimus) in integro animo ac libero cansam defendere, mary, Plin. 19, 12, 62, § 187; 20, 16, 64,8 172. omnibus libellis, Cat. 55, 4 (dub.; al. label. unprejudiced, unbiased, id. Sull. 31, 86: libe

1. Libănus (scanned Lībănus, Sedul. lis); Mart. 5, 20, 8-B. In partic., a ri ad causas solutique veniebant, not under 4, 55), i, m., = A: Bavos. (Hebr. Löbanon), wriling of any kind. 1. A memorandum obligations, not bribel, id. Verr. 2, 2, 78 g 192; Mount Lebanon, in Syria, Plin. 5, 20, 17, book, journai, diary: si quid memorine cf: libera lingua, Plaut. Cist. 1, 2, 9: cor li$ 77; Ans. Techn. Idyll. 12, 5; Vulg. 3 Reg. causâ retulit in libellum, Cic. Phil. 1, 8, 19: borum, id. Ep. 1, 2, 43: vocem liberam mit. 4, 33.-B. Lībănus, a, um, aulj., of Leb. in commentariolis et chirographis et libel. tero adversus aliquem, Liv. 35, 32, 6: libera anon : Libana cedrus, Sedul. 4. 55. – II. | lis, id. ib. 1, 7, 16; Quint. 12, 8, 6; cL id. 10, I vorba animi proferre, Juv. 4, 00: judicium


Page 23

autem dioptris aut libris aquariis aut cho- | braria, ego et Julius Paulus poëta consede | libratur artifici temperamento, Plin. 12, 25, robate, Vitr. 8, 6, 1.-Hence, ad librám: al. ramus, Gell. 5, 4, 1: quispiam in libraria 54, $ 115: livrare iter, to take one's way, teram pavem pluribus aggressus navibus sedens, id. 13, 30, 1.-C. Librārīum, ii, Sen. Oed. 899.-- III. Trop. A. To make in quibus ad libram fecerat turres, of equal n., a place to keep books in, a bookcase, bool- of even weight, to balance, make equal height or of equal weight, Cace. B. Č. 3, 40, chest : exhibe librarium illud legum vestra- (poet.): orbem boris, Col. 10, 42; crimina 1.-3. Counter poise, balance : contra flatus rum, Cic. Mil. 12, 33: libraria omnia exure

in antithetis. Pers. 1, 85. B, To weigh, quoque pervicax libra Bononiensibus calarent, Amm. 29, 2, 4.

ponder, consider (poet. and in post-class. mis, Plin. 16, 36, 65, S 161 : aes et libra, v.

lībrātē, adv., v. libro, P. a. fin. prose) : librabat metus, Stat. Th. 9, 165 : aes.-4. The constellation Libra, The Balance, Verg. G. 1, 208; Ov. F. 4, 386; Plin.

lõbrātio, onis, f. [libro). I. A making quao omnia meritorum momenta perpen18, 25, 59, $ 221: felix aequato genitus sub level, levelling : fortasse qui Archimedis 11 dit, librat, examinat, Naz. Pan. ad Const.

7: praescriptiones, Cod. Th. 8, 4, 26. — pondere Librao, Manil. 4, 545.-5. Trop., bros Legit

, dicet, non posse Meri yeram

em Hence, lībrātus, a, um, P.a. ' A Level, a balance (poet.), Pers. 4, 10: animi cunc

aqua librationem, 3.-II. A . tantis libra, Claud. Laud. Stil. 1, 75.

zontal position, level : circa terrae libratio horizontal : uquain non esse libratam, sed lībrālis, e, adj. [libra), of or containing pem, Vitr. 6, 1, 5.--III, A hurling off, hurl- sphaeroides habere schema, Vitr. 8, 6.-B.

Poised, balanced, swung, hurled, launched; a pound, of a pound weight: pondus, Plin. ing, slinging, Diom. p. 473 P. 19, 2, 11, $ 34: offae, Col. 6, 2, 7: veluti asses

librator, oris, m. [id.]. I. A leveller, forcibie, powerful : librata cum sederit librales erant, Gal. Inst. 1, 122.

esp. by means of a water-level, a surveyor, glans), Liv. 38, 29: librato magis et certo lībrāmen, inis, n. [libro), a balance, Cato,

R. R. 22, 1; Front. Aquaed: 105: super? ictu, violent, powerful, Tac. H. 2, 22: malle

us dextra libratus ab aure, Ov. M. 2, 624: est ut tu libratorem vel architectum mitpoise (late Lat.).— Trop.: judicii, Claud.

per nubes aqulla librata volatu, Sil. 15, 429. Mam. Stat. Anim. 3, 13.

tas, qui diligenter exploret, sitne lacus al- tior mari

, Piin. Ep. 10,60,3-IT, one who 1d


. 42, 66. —Hence, * adv.: lībrātē, delib

Comp.: libratior ictus, Liv. 30, 10; cf. lībrāmentum, i, n. [id. ), that which throws or hurls weapons by hand (cf. sundi. gives to any thing a downward pressure; tor, a slinger): funditores libratoresque ex erately: aliquid eligere, Serv. Verg: A. 2, weight, gravily. I. Lit. : plumbi, Liv. 42,

713. cutere tela et proturbare hostem jubet, 03, 4.-B. A fall, descent of water: libra. Tac. A. 2, 20: libratoribus funditoribusque Libs (Lips), ibis, adj., =sit, Libyan; mentum aquae, Plin. 31, 6, 31, § 57: quod attributus locus, id. ib. 13, 39; Inscr.

ap.

subst., a Libyan; of Antæus, Sid. Carm. 9, fibramentum cum exinanitum est, suscitat Kellerm. Vigil. p. 55, n. 127.

94.-II. The west-south-west wind : ab ocet elicit fontem, cum repletum, moratur et

lībrātūra, ao, f. [libro), a making even:

casu brumali Africus: Noton et Liba no. strangulat, of a spring that alternately rises

minant, Plin. 2, 47, 46, § 119: velivolique and falls, Plin. Ep. 4, 30, 10: inferiore labro cutis, Veg. 2, 22, 3.

maris constrator leuconotos libs, Aus. Tech. demisso ad libramentum modicae aquae

lõbrātus, a, um, Part and P. a., from

nopaegn. de Deis, 12.-Form Lips: Africus libro. receptae in fauces, palpitante ibi lingua

furibundus apud Graecos Lips dicitur, Sen. ululatus elicitur, of the croaking of frogs,

* libriger, gěri, m. (4. liber-gero), one Q. N. 6, 16, 5; cf. Suet. Fragm. 161.(p. 231 Plin. 11, 37, 65, § 173.- II. Transf. A. who carries books, a book-carrier, colpor. Reiffersch.). A level surface, horizontal plane : extremiteur, Paul. Nol. Ep. 28. 4.

Lībăi, orum, m., a people of Gallia tatem et quasi Ilbramentum, in quo nulla lībrīle, is, v. tho foll. art.

Transpadana, Liv. 5, 35; 21, 38; 33, 37; omnino crassitudo sit, * Cic. Ac. 2, 36, 116: lībrīlis, e, adj. [libra). 1. Of a pound, perh. identical with Libíci, Plin. 3, 17, 21, sub eodem libramento stare, Sen. Q. N. 1, weighing a pound : tunica, Vop. Bonog. 15, $ 124, 12, 1: usque ad libramentum summi for.

8: fundis librilibus sudibusque, Gallos pronicis, Acl. Gall. ap. Paul. ex Fest. p. 206 terrent, throwing stones of a pound each, 31), i, nt. Llibo; cf. Varr. L. L 4, 22), a cake,

lībum (lībus, m., Nigid. ap. Non. 211, Müll – B, Evenness, equality: ventorum hiemalium et aestivorum, Col. 1, 5, 8-C. to weighing. —Hence, subst.: lībrīle, is, n. Caes. B. G. 7, 81, 4.-II. Of or pertaining pancake of meal, made with milk or oil,

and spread with honey, Cato, R. R. 75: rusA straight line : si recto libramento inter solem terrasque media (luna) successit, Sen. A. A balance, pair of scales : in librili per- tica liba, Ov. F. 3, 670: 'adorca liba per her

bam Subiciunt epulis, Verg. A. 7, 109; Ov. Ben. 5, 6, 4: libramentum finale, a boun. pendere, Gell. 20, 1, 34.-B. A scale-beam: dary line, Amm. 15, 4, 4.-D. A weight for librile scapus librae, Paul. ex l'est. p. 116 7. 3,761: plena domus libis venalibus, Juv.

3,187.-often used in offerings to the gods: balancing or giving motive power (ballista): Müll. ferrea manus cum injecta prorae esset, gra

librilla appellantur instrumenta bel. liba absoluta esse et rem divinam paratam, viquo libramento plumbi rocelleret ad so- lica saxa scilicet ad bracchii crassitudinem

Varr. R R. 2, 8, 1: suum Baccho dicemus lum, Liv. 24, 34, 10: arietem admotum nunc in modum flagellorum loris revincta, Paul. honorem, :

... et liba feremus, Verg. G. 2, saxis ingentibus nunc libramento plumbi ex Fest. p. 116 Mäll. (Scalig. prefers to read 394; Tib. 1, 7, 54; 1, 10, 23: Hor. Ep. 1, 10, gravatum ad terram urguebant, id. 42, 63, I librilia; v. librilis, I.).

10: melle pater (Bacchus) fruitur, liboque 4 Weissenb.: late cladem intulisset, ni duo lībrīpens, pendis, m. [libra-pendo). I: damus, Ov. F. 3, 761: haec te liba, Priape,

infusa calenti Jure repertori candida mella milites vincla ac libramenta tormento ab. One who weighed or counted out the pay to quot annis Exspectare sat est, Verg. E. 7, scidissent, Tac. H. 3, 23.

soldiers, a paymaster, Plin. 33, 3, 13, 8 43: 33. librāría, ae, f., v. 1. librarius, II., and impubes libripens esse non potest, Ael. ap.

It was customary to offer a cake to

the gods on one's birthday, Juv. 16, 38.2 librarius, II. B.

Prisc. 892 P.-II. One who held the balance, Hence, quinquagesima liba, a cake offered Librārīõlus, i, m. dim. (2. librarius), a as if to weigh out money, at nominal sales :

to the gods on one's fiftieth birthday, Mart. copyist, transcriber; a scribe, secretary, adhibitis non minus quam V. testibus civi: 10, 24, 4.- In masc. faciat libos quatuor, Cic. Att. 4, 4, 6; id. Balb. 6, 14: ex librario

bus Romanis puberibus, item libripende, Nigid. ap. Non. 211, 31.
lis Latinis, id. Leg. 1, 2, 7. Gai. Inst. 1, $ 113; Ulp. Fragm. 19, 3; cf.

Liburni, örum, m., the Liburnians, librārium, v. 2. librarius, II. C.

Plin. 33, 3, 13, $ 43.
1. lībrāržus, a, um, adj. [libra). I. balance, 'make even, level

, to determine a
libro, ivi, itum, 1, v. a. [libra). !. To matia, in the mod, Croatia, Mel. 2, 3, 12

an Illyrian people, between Istria and Dal of or containing a pound, of a pound weight level : aquam, to level water, I. e. to ascer. Verg. A.'1, 244.— In sing. : Liburnus, i,

and 13; Liv. 10, 2: regna Liburnorum, (post-Aug.): frusta, Col. 12, 53, 4: as, Gell.

tain the fall of water by means of a level, 20, 1, 31.-II. Subst. A. lībrāržus, ii, Vitr. 8, 6, 3: collocationem libratam indim., a Liburnian; esp., a Liburnian slave,

such as were used in Rome as sedan-bear. m, a weight, the sizleenth part of a modius, care, id 8, 6, 1. Pass. impers. : libratur =sextarius: sextarius aequus aequo cum autem dioptris, Vitr. 8, 6, 1.-B. Transf., ersJuv. 3, 239; 4, 75. – ļI. Hence, A librario siet, sexdecimque librarii in mo- to make even or level: pavimenta, Cato, Liburnus, a, um, adj., of or belonging to dio sient, Plebisc. ap. Paul. ex Fest. p. 246 R. R. 18, 7.-II. To hold in equilibrium, the Liburnians, Liburnian : terrae, Luc. 8, Jäll.-B. lībrāria,ae, f., she that weighed to poise, balance : torra librata ponderi- 38: rostra, Liburnian ships, Prop. 3, 9 (4, out the wool to the female slaves, a fore- bus, Cic. Tusc. 5, 24, 69: columnarum turbi. 10), 44. - Hence, 2. Subst. : Liburna, woman, head-spinner, called also lanipen. nes ita librati perpenderunt, ut puero cir- ae, f., a light, fast-sailing vessel, a Libur dia, Juv. 6, 475. (by others referred to 2 cumagente tornarentur, Plin. 36, 13, 19, nian galley, a brigantine, Caes. B. C. 3, 9; librarius); Inscr. Orell, 4212.

891: librati pondera caeli orbe tene medio, Hor. č. 1, 37, 30; Epod. 1, 1; Sil. 13, 2. librārius, a, um, adj. (3. liber), of Luc. 1, 58.-B. To cause to hang or swing, 240; Luc. 8, 634; Tac. G. 9.-B. Libur or belonging to books : scriba librarius, a to keep suspended, keep in its place: vela via, ae, F.

, the country of Liburnia, Plin. copyist, transcriber of books, Varr. R. R. 3, cadunt primo et dubia librantur ab aura, 3, 22, 26, § 141; 8, 48, 73, S 191.—III. Lj. 2, 14; Cic. Agr. 2, 13, 32: libraria taberna,

are waved to and fro, Ov. F. 3, 585: et fluc-
a bookseller's
shop, Cic. Phil. 2,9, 21: scriptus supra, vento librante, pependit

, Sil. 17, burnicus, a, um, adj., Liburnic, Libur.
tor, a transcriber of books, Hor. A. P. 354 :
274: aëris vi suspensam librari medio spa-

nian : Liburnicae insulae, Plin. 3, 25, 30, atramentum, ink for writing books, Plin. tio tellurem, Plin. 2, 5, 4, $ 10. — C. To $ 152: oleum, Pall. 12, 18. – Hence, 2. 27. 7. 28, 8 52. -- Hence, II. Subst. A. L- set in motion, hurl, dash, cast, launch, fling a fast - sailing vessel, a brigantine ; parte

cause to swing, to swing, sway, brandish, Subst.: Liburnica, ae, f., like Liburna brāržus, i, m. 1. A transcriber of books, throw : summâ telum' librabat ab aure.

Liburnicarum demersa, Suet. Aug. 17; id. a copyist, scribe, secretary, Cic. Agr. 2, 5, 13: Verg. A. 9, 417: ferro praefixum robur, Calig. 37; Plin. 10, 23, 32, § 63. librum ut tuis librariis daret, id. Att. 12, id. ib. 10, 479: caestus, id. ib. 5, 478: tum 1. Liburnus, a, um, v. Liburni, L. 40, 1: librarii mendum, Liv. 38, 55, 8: LE. librat ab aure intorquens jaculum, Sil 5, Toxis, the secretary of the legion, Inscr. ap. 576: destra libratum fulmen ab aure mi.

2. Liburnus, i, m. (libet), the god of Grut.

365, 1; cf, Sen. Contr. 1, 7, 18; Juv. 9, sit


, Ov. M. 2, 311; 6, 624; 7, 787; Luc. 3; lustful enjoyment, Am. 4, 9.
109.-2. A bookseller, Sen. Ben. 7, 6, 1;
Gell. 433 : librata cum sederit glans, Liv. 38,

lībus, i, v. libum init.
5, 4, 2; 18. 4, 1; Sulp. Sev. Dial. '1, 23, 4.

29 : librare se, to balance or poise one's Libya (Liboa, Plaut. Curc. 3, 76), ae, -3. (Sc. doctor.) an elementary teacher, self, to fly: cursum in aëre, Ov. Am. 2, 6, and Líbýē, ēs, f.,= Aißún, Libya, Plin. Hicr. Ep. 107, 4.-B. librārša, ae, f. 1. 11: saepe lapillos Tollunt; his sese per ina 5, 6, 6, 8 39; 'Cic. N. D. 1, 36, 101: Graecus A female scribe: (Parcae) utpote librariae nia nubila librant, Verg. G. 4, 196 : haliae- Aristippus. qui servos proicere aurum in Superum archivumque custodes, Mart. Cap. etos librans ex alto sese, Plin. 10, 3, 3, § 8: media jussit Libya, Hor. S. 2, 3, 100.-B. 1, § 65 (perh. also Juv. 6, 476 ; cf. sub 1. corpus in herba, to stretch one's self out on Transf., Africa. - Form Libya: mundus librarius).-2. A bookseller's shop: in 14. I the grass, Or. F. 1, 429: incidentis manus · premitur Libyae devexus in Austros,


Page 24

belt, Stat. Th. 6, 367.-II. Transf. *A. | trat interius, aperit limites, Vell. 2, 120.–3.
The zodiac: extra limbum XII. signorum, In gen., aný path, passage, road, way; also, sword-lily, App. Herb. 78.

limnicē, ēs, f., = heuvern, the pond-lily Varr. R. R. 2, 3, 7; id ap. Prob. ad Verg. E. by-street, by-road : eo limite Athenienses 6, 31.-B. A noose, snare, for catching ani- signa extulerunt, Liv. 31, 39: profectus inde

1. līmo, adv., v. 1. limus fin. mals, Grat. Cyn. 25. transversis limitibus, id. ib. : lato te limite

2. līmo, ävi, ūtum (arch. limassis, for līmen, inís, n. (Gr. Méxpis, došos; Lat. ducam, Verg. A. 9, 323: acclivis, Ov. M. 2, limaveris, Caecil Com. 140), 1, v. a. (lima),

to file. 1. Lit.: gemmis scalpendis atque obliquus, limus; hence prop. a cross-piece], 19:

limite recto fugere, id. ib. 7, 782: transa threshold ; the head-piece or foot-piece of a versi

, by-roads, Liv. 22, 12, 2 Fabr. ; 31, 39, limandis, Plin. 36, 7, 10, $ 54.- B.Transt doorway, the lintel or the sill (limen supe- 5; 41, 14 init: limes Appiae, the line of the 1. 1'o file off"; plumbum limatum, lead fi rum et inferum). I. Lit: limen superum Appian street (for the street itself), id. 22, ings, Plin. 34, 18, 60, 8 168: limata scobs, id.

ib.: cornum limatum lima lignarla, Scrib. inferumque, salve, Plaut. Merc. 5, 1, 1: li. 15, 11: limite acto (i.e. facto), Tac. G. 29. men superum, quod mihi misero saepe

or the channel of a stream': solito dum 141: acumen ossis, Cels. 8, 10, 7.-2. To confregit caput: Inferum autem, ubi ego lumina currant Limite, Ov.M.8, 558; Prop. mub, whet: cornu ad saxa limato, Plin. 8, omnis digitos defregi mcos, Novius ap.

5, 9, 60.– Of the track of light left behind 20, 29, $, 71; bence, limare caput cum all. Non. 336, 14: sensim super attolle limen them by comets, flery meteors, torches, quo, to kiss, Plaut. Merc. 3, 1, 40; id. Poen. pedes, nova nupta, Plaut. Cas. 4, 4, 1: im. etc.: llammiferumque trabens spatioso li- 1, 2, 82. - II. Trop. A. In gen., to file, ponere foribus, Plin. 36, 14, 21, s’96: ad limito crinem, Stella micat, Ov. M. 16, 849: polish, finish: quaedam institui, quao li? inen consulis adesse, Liv. 2, 48: curiae, id. tum longo limite sulcus Dat lucem, Verg. A.

mantur a me politius, Cic. Ac. 1,1,2: stilus 3, 41: primo limine, at the outer threshold, 2, 697; Plin. 2, 26, 25, $ 96: sectus in obliquo hoc maxime ornat ac limat, id. de Or. 3, 49, Juv. 1, 96.—Plur. (poet.): haec limina, in. est lato curvamine limes, the zodiac, Ov. M.

190: ut ars aliquid limare non possit, id. ib. tra quae puer est, Juv. 14, 45; 220.—The 2, 130: latum per agmen Ardens limitem 1,25, 116: vir nostrorum hominum urbamoment of touching the thresbold was re- agit ferro, Verg. A. 10, 514; cf. Sil 4, 463; 9, pitate limatus, id. N. D. 2, 29, 74.-B, In garded as ominous: ter limen tetigi, Ov. 319; Stat. Th. 9, 182. —4, A line or vein in partic.

1. To investigate accurately, to Tr. 1, 3, 55. —Prov.: salutare a limine, to a precious stone: nigram materiam distin. clear of every thing superfluous : veritas

ipsa limatur in disputatione, Cic. Off. 2, 10, greet in passing, i. e. to touch upon slightly, guente limite albo, Plin. 37, 10, 69, $ 184. not go deeply into, Sen. Ep. 49, 6.-B. II. Trop. A. A boundary, limit: limes 35: subtilitor mendacium, Phaedr. 3, 10, 49.

2. Cum se ipse consulto ad minutarum Transf. 1. A door, entrance : ubi hanc carminis, Stat. Th. 1, 16: aestuat infelix an. ego tetuiero intra limen, Plaut. Cist. 3. 19: gusto limite mundi, Ju. 10, 169 BA one's self thoroughly for, Cic. Opt. Gen Or.

causarum genera limaverit, has prepared intra intra limen, id. Men. 2, 3, 63: intra distinction, difference : judicium brevi li. limen cohibere se, to keep within doors, id. mite falle tuum, Ov. R. Åm. 325: quaedam 2,9:-3. To file off, take away from, diminMil. 3, 1, 11: marmoreo stridens in limine perquam tenui limite dividuntur; Quint. 9: vit, Cic. de Or. 3, 9, 36: de tua prolixa be

ish: tantum alteri affinxit, de altero limacardo, Verg. Cir. 222; Hor. Ep. 1, 18, 73 : 1, 3.-C. A way, path : si maledicitis vo. fores in liminibus profanarum aedium ja: siro gradiar limite, Plaut. Poen. 3, 3, 18 : neficaque natura limavit aliquid posterior nuae nominantur, Cic. N. D. 2, 27, 67: ad bene meritis do patria quasi limes ad caeli appus, id. Fam. 3, 8, 8: commoda alicujus,

Hor. Ep. 1, 14, 38: multum inde decoquent valvas se templi limenque convertisse, aditum patet, Cic. Somn. Scip. 8; Sen. Ben. Caes. B. C. 3, 106: penetrare aulas et limina 1, 15, 2: eundem limitem agere, to go the anni, multum ratio limabit, Quint. 2, 4, 7. regum, the courts and doors, Verg. G. 2, 604: same way, employ the same means, Ov. A.A. |--Hence, līmātus, a, um, P. a.,

polished, ipso in limine portao, id. A. 2, 242; cf.: tre- 3,558.

refined, elegant, fine, accurate : vir oratione muitque saepe limite in primo sonipes, liměum, i, n., a kind of herb, with the maxime limatus, Cic. de Or. 1, 39, 180: jure Sen. Agam. 629 : famuli ad limina, door poisonous juice of which the Gauls anointed madens, varioque togae limatus in usu, keepers, porters, Sil. 1, 66: in limine portûs, their arrows used in hunting, Plin. 27, 11, dicendi, Quint. 2, 8, 4; 11, 1, 3: Attici, id.

Mart. 7, 51, 5: pressum limatumque genus at the very entrance of the haven, Verg. A. 7, 76, $ 101. 598: densos per limina tende corymbos, Limia, ao, v. Limaeas.

12, 10, 17. —Comp.: limatius dicendi genus, Juv. 6, 52. - 2. Still more gen., a house, Limici, orum, m. plur., a people of limatior idem, Hor. 9. 1, 10, 65 : limatius

Cic. Brut. 24, 93: comis et urbanus fuerit dwelling, abode : matronae nulla auctori. Hispania Tarraconensis, Plin. 3,3, 4,8 28. tate virorum contineri limine poterant, in

ingenium, Plin. Ep. 1, 20, 21. --Hence, adv.:

līmicola, ae, m. (limus-colo), a dwell. līmātē, finely, elegantly, accurately ; the house, at home, Liv. 34, 1: ad limen con.

er in the mud: 'ostrcao, Aus. Ep. 7, 36. sulis adesse, etc., id. 2, 48 : limine pelli, Verg. A. 7,579.–3. Poet., the barrier in a produced in mud or slime, mud-born : ul.

līmigěnus, a, um, adj. [limus-gigno), limatius quaerere, Amm. 15, 19, 2.

comp.: limatius scriptum, Cic. Fin. 5, 6, 12: race-course: limen relinquunt, Vorg. A. 5,

3. līmo, áre, v. a. [2. limus), to bemire, 316.- II. Trop., both entrance and exit! vae, Aus. Mosell. 45.

besmirch (in double sepse, v. 2. limo, L 2): A, A beginning, commencement (poet. and

līmināris, e, adj. [limen), belonging to caput alicui, Plaut. Poen. 1, 2, 82 in post-aug. prose): leti limine in ipso, a threshold or lintel. I. Lit: trabes, ceil

4. * Limo, onis, m., =

dequar, the Lucr. 6, 1157: in limino belli, Tac. A. 3,74 ing-beams, Vitr. 6, 4.-II. Transf.: pagi. Meadow, the name of a writing of Cicero, in ipso statim limine obstare, Quint. 2, 11, na, the first, Aug. Ep. 67, D. 2

Suet. Vit. Ter.-II. A Roman surname: 1: in limine victoriae, Curt. 6, 3, 10; 6, 9,

līminium, a lengthened form of limen, C. Apronius Limo, Ascon, ap. Cic. Or. pro 17; 9, 10, 26: a limine ipso mortis révoca- assumed as accounting for the form post- Scauro. tus, Plin. 7, 44, 45, $ 143; Sen. Ep. 22, 16; liminium, Cic. Top. 8, 36; v. post-liminium.

# līmocinctus, i, m. (3. limus-cingo, Just. 14, 3, 9. — B. An end, termination limis, e, v. 1. Iimus.

girt with an apron), a kind of public attend(post-class.): in ipso initae lucis limine, līmitāněus, a, um, adj. [limes), that is ant on magistrates, Inscr. Oreil 3219. App. M. 11, p. 267, 18; cf.: limina sicut in domibus finem quendam faciunt, sic et im- situated on the borders : milites, frontier plant, otherwise unknown, Plin 19, 10, 57,

on the borders (late Lat.): agri limitanei, † līmõdõron, i, no, = Aquódwpov, a perii finem limen esse veteres voluerunt, troops, Cód. 11,59,3; Spart. Nigr. 7; Lampr. § 176. Just. Inst. 1, 12, $ 5.

Alex. Sev. 58. líměnarcha, ae, m. (vox hybrida; li.

Limonē, 78, f., daughter of Hippome. men, äpxw; cf. Germ. Markgraf ; Engl. border: iter, a path that runs between two

līmitāris, e, adj. [id.], that is on the

nes, Ov. Ib. 461. margrave), a commander on the frontier : fields, Varr.

L. L. 5, 4, § 21 Müll

.

† līmonia, ae, f., = nequwvia. I. A limenarchae et stationarii fugitivos depre. hensos recte in custodiam retinent, Dig. termination : limitatio terrae vinealis, Col. 38, 8 65.

līmitātio, onis, f. [limito), a fixing, de plant, called also scolymos, Plin. 22, 22, 43,

§ 86.-II. A kind of anemone, Plin. 21, 11, 11, 4, 4; Paul. Sent. 1, 6, 3 (ucc. to others, a harbor-master, port-warden).

3, 12, 1: limitatione cognita, Vitr. 10, 22. Limentinus, i, m. (limen), a deity who

Līmānšādes, um, f. plur., = sela

limito, avi, ätum, 1, v. a. [limes), to en vades, the nymphs of the meadows and flowpresided over the threshold, Tert. Idol. 15; 1. Lit: vineas limitari

decumano XVIII. close within boundaries or limits, to bound.

ers, Serv. ad Verg. E. 10, 62. id. Cor. Mil. 13; Arn. 1, 15; 4, 132 sq.; Aug. pedum latitudinis, Plin. 17, 22, 35, $ 169; cf.:

† limoniātis, idis, f., = deruwvratis, Civ. Dei, 4, 8; 6, 7.

ager centurias ,

a precious stone of a green color, perh. the līmes, itis , m. (root in limus; cf. limen, Paul. ex Fest

. p. 116 Müll.-II. Trop., to emerald, Plin. 37, 10, 62, 8 172. and Gr. A expıs; cf. Just. Inst. 1, 12, 5), a fiz, settle, determine : limitata est pecuaria

limônion, ii, n.,=neuóvrov, the wild cross-path, balk between fields. I, Lit., quaestio, Varr. R. R. 2.2, 1.

beet, Plin. 20, 8, 28, § 72. the Romans usually had in their fields two

limitotrophus (limitrophus), a,

Limõnum, i, n., a city in Aquitanian

, broad and two narrower paths; the

princi: um, adj. [limes- tpopew]: agri, lands set Gaul, now Poitiers, Birt. B. G. 8, 26, 27 (al. pal balk from east to west was called limes apart to furnish subsistence to the troops

Limo). decumanus; that from north to south was called cardo; of the two smaller ones, that stationed on the frontiers (limitanei), Cod.

līmosus, a, um, adj. [2. limus), full of running from east to west was called pro11, 59, 3.

mud or slime, slimy, miry, muddy: quae rus, the other, from north to south, trans

+ limma, štis, n., =lciuna (a remain- (aqua) ilumine Nilo fertur, adeo est limosa versus, Hyg. de Limit.

Const. 18, 33 and 34; der; hence), a semitone, Macr. Somn. Scip. atque turbida, etc., Hirt. B. Alex. 5: limoCol. 1, 8, 7: lutosi limites, Varr. R. R. 2, 4, 8. 2, 1, $ 23.

soque palus obducit pascua junco, i. e. -B, Transf. (mostly poet.). 1. A boun

Limnaea, ae, f., = Aquvaia, a town of growing in muddy places, Verg. E. 1, 49; dary, limit between two fields or estates, Thessary, now 'Kortikhi, Liv. 36, 13 fin. cf. radix, Plin. 27, 1, 17, 34: lacus, Verg. consisting of a stone or a balk: partiri li.

Limnātis, idis, f., Alivâtis (that A. 2, 135: ripae, Ov. Am. 3, 6, 1: harena,

id. Tr. 4, 1, 7. Plut. absol.: limosa, mite campum, Verg. G. 1, 126: saxum anti. lives in marshes), a surname of Diana : quum, ingens, campo quod forte jacebat, Li- templum Dianae Limnatidis, Tac. A. 4, 43 orum, n., muddy or miry places, Plin. 9, 42,

66, § 142 mes agro positus, litem ut discerneret arvis, init. (Ms. Flor. Liminatidis). id. A. 12, 897: effodit medio de limite sa- limnē, es, f., = diurn, a lake : lacus limpidē, v. limpidus fin. xum, Juv. 16, 38.-2. A fortified boundary. qui limne asphaltites appellabatur, Vitr. 8, limpiditas, ātis, f. [limpidus), lucidity, line, a boundary-wall : cuncta inter castel. 3, 8.

clearness : fluminis, Jornand. Reb. Goth. 16. lum Alisonem ac Rhenum novis limitibus † limnestis (limnētis), idis, f., limpõdo, äre, v. a. [limpidus), to make aggeribusque permunita, Tac. A. 2, 7: limite acto promotisque praesidiis, id. G. 29: pene. I major, App. Herb. 34

= Avvo otis, a plant, called also centaurea clear or clean, to cleanse (late Lat.), Veg.

Vet. 4, 28; 2, 18; Mac. Carm. 2, 6. 1066


Page 25

non sunt, qui fitis creant, Quam sunt hice, praedium), i, n., an estate of Scipio Africa- | Inst. 4, 30.— Impers. pass. : litigatur, there qui, si nibil est litium, litis serunt, id. nus, near Liternum, Liv. 38, 53; Sen. Ep. is a lawsuit, Gell. 14, 2, 14—Hence, subst.: Poen. 3, 2, 9 sq.; Cic. de Or. 3, 28, 109: re- 86.-B. Līterninus, a, um, adj., Liter- litigans, antis, m., a quarrelsome person, petere 'ac persequi lite atque judicio all. nian:

rus, Plin. 14, 4, 5, § 49. Absol: Li- a disputant, litigant. a. In a suit at law, quid, id. Verr. 2; 3, 13, $ 32: litem alicui in. terninum (sc. praedium), an estate of Plin. 19, 1, 6, 8 24.—b. In some other way, tondore, id. de Or. 1, 10, 42: in inferendis litibis, id. Rab. Post 4, 10: contestari, id. Scipio Africanus, near Liternum, Liv. 38, Gell. 2, 12, 6.

52. Att. 16, 15, 2: obtinere aut amittere, id.

lito, ūvi, ätum, 1, v. n. and a., to make Rosc. .Com. 4, 10: orare, 'id. Off. 3. 10, 43: lītērāsus, lītěrăla, etc., v. littero- an offering which exhibits favorable progsedare, id. Verr. 2, 3, 57, § 132: sccare, Hor. sus, litterula, étc.

nostics, to sacrifice under favorable auspiEp. 1, 16, 42: perdere, Gai. Inst. 4, 30: in t lithānicus, i, m. [1c01cw), one suffer. ces, to obtain favorable omens. I. Lit. litibus aestimandis, in suits for damages, ing from the stone, Plin. 20, 22, 87, S 239.

A. Neutr.: si istuc umquam factum est, Cic. Clu. 41, 116; id. Rab. Post. 4, 9: lis ca

lithargyrus (-os), i, m.,=detáptum me Juppiter Faciat, ut semper sacri pitis, a prosecution involving life, a capital

ficem nec umquam litem, Plaut. Poen. 2 charge, id. Clu. 41, 116: aestimationem li vitreous protozide of lead (pure Lat.: spu- aciem, without favorable omens, Liv. 5, 38: yupos, the spume of silver, litharge, the semi

41: nec auspicato, nec litato instruunt tium non esse judicium, an appraisal of ma argenti), Plin. 26, 10, 64, § 101. damages, id. ib. ; cf. id. Rab. Post. 5, 11:

Manlium egregie litasse, id. 8, 9, 1: non fu

t lithizon, ontis, m., =Adiçwv (stone- cile litare, id. 27, 23; 29, 10, 6; Suet. Caes. cum in eum litis aestimares, id. ib. 5, 12: quod vulgo dicitur, o lege Julia litem anno like): Withizontes, a reading for lignyizon. 81; Curt. ?, 7, 29': impia tam saeve gesta. et sex mensibus mori, Gai. Inst. 4, 104.— tes, in Plin. 37, 7, 25, $ 95.

rus bella litasti, Luc. 7, 171.-Prov.: mola 2. In the phrase: litem suam facere, to

lithospermon, i, n., = 110ootep tantum salsa litant, qui non habent tura, make the cause his own, said, (a) Litem suam pov, a plant, stone-crop, gromwell, Plin. 27, 1. e. a man can give no more than he has, facere, of an advocate who neglects the 11, 74, $ 98.

Plin. praef. § 11.-(B) With dat. : cum plu. cause of his client and seeks his own ad- # lithostrātus, a, um, adj.,

ribus dis immolatur, qui tandem evenit, ut vantago: quid, si cum pro altero dicas, li.

litotur aliis, aliis non litetur. Cic. Div. 2, OTPWTOs, inlaid with stones, mosaic: pavi. tem tuain facias? Cic. de Or. 2, 75, 305.(8) Also of a judge who, out of favor or Subst. : lithoströtum, i, No, mosaicmentum, Varr. R. R. 3, 1, 10. - Hence, II. 1 17;38: litatum est ei deo, Plin. 10, 28, 40,

$75.-(y) With abl.: proximâ hostiá litatur through bribery, pronounces an unjust sen- work, Varr. R. R. 3, 2, 4; Plin. 36, 25, 61, Plin. 8, 45, 70, $ 103: humanis hustiis, Tac

saepe pulcherrime, Cic. Div. 2, 16, 36; 80 tence, or who turns aside from the ques. 8 184; Capitol. Gord. 32, 6. tions strictly before him to express his

G. 9.-2. Of the victim itself, to give a fa. own opinions or feelings through the judg

+ Lithotomia, ae, f., = debotomia, li- vorable omen, promise a successful event: ment: debet enim judex attendere, ut cum thotomy, the cutting out of a stone from the victima Diti patri caesa litavit, Suet. Oth. certae pecuniae condemnatio posita sit, bladder, Cael. Aur.

Tard. 5, 4, 77.

8; id. Aug. 96: non quacunque manu victi. neque majoris neque minoris summa peti liticen, nis, m. (lituus-cano), a clarion- ma caesa litat, Mart. 10,73, 6.-3. Transf., ta nummo condemnet, alioquin litom suam blower, trumpeter : tubicines a tuba et ca

in

gen., to make an offering, offer sacrifice: facit; item si taxatio posita sit, ne pluris nendo, similiter liticines. Varr. L. L. 5, § 91 qui hominem immolaverint, exve ejus condemuet quam taxatum sit, alias enim Müll. : liticines et tubicines, Cato ap. Gell

sanguine lilaverint ... capite puniuntur, similiter litem suam facit, Gal. Inst. 2, 52: 20, 2: notus Hectoris armis, i. e. Misenus, Paul. Sent. 5, 23, 16.-B. Act., to offer acsi judex litem suam fecerit, Dig. 44,7, 4, $ 4; Stat. S. 4, 7, 19; Inscr. Orell 4105.

ceptably (poet. and in post-class prose): cf. ib. 5, 1, 15; so, trop.: nam et Varro sa- lītígans, antis, Part. and subst., v. liexta litabat ovis, Prop. 4 (6), 1, 24: sacra tis aperte, quid dicere oporteret, edocuit; tigo fin.

bove, Ov. F. 4, 630 : sacris litatis, Verg. et ego adversus eum, qui doctus esse dicebatur, litem meam facere absens nolui, quarrei (post-class. for lis, Jurgium, certa. lītīgātio, onis, f. [litigo), a dispute, A. 4: 50: sacris ex more litatis,

Ov. M. 14,

166: Phoebe, tibi enim haec sacra litavi, Gell. 10, 1.—(9) Also of a judge who does tio): omissis litigationibus (al. litigatori. Luc. 1, 632: diis sanguinem humanum,

Stat. Th. 10, 338: tibi litavi hoc sacrum, not appear on the day appointed: inde ad bus), Lact. 3, 8 init. dub. (al. litigatoribus): Flor. 3, 4, 2: hostias, Just. 20, 2, 14.-II. comitium cadunt, ne litem suam faciant, litigatio ueixn i dea dóqwv, Gloss. Philox. C. Titius ap. Macr. 8. 2, 12.-C. The subject

Trop.

A. To bring an offering to, to of an action at law, the matter in dispute : a dispute, a disputant. 1. in gen., Plin. satisfy : litemus Lentulo, parentemus

colitigător, öris, m. [id.], one engaged in make atonement to, to propitiate, appease, quibus res erat in controversia, ea vocabamirum videri solet, tot homines statuere init

. (al. litigationes, v. litigatio). - II, in Pan. 62, 4: aliquid poena, Auct. B. Hisp. 24. tur lis, Varr. L. L. 7, 8 93 Müll. illud mihi praec. $ 32: litigatores curiosi, Laci. 3, 8 thego, Cic. Fl. 38, 96: publico gaudio, Plin. non potuisse, utrum rem an litem dici partic., a party in a lawsuit, a litigant : -Impers. pass. : sanguine quaerendi redi. oporteret, Cic. Mur. 12, 27: lites severe litigator rusticus illitteratusque de sua cau

tus, animique litandum Argolici, Verg. A. aestimatae, id. ib. 20, 42: quo minus secun

sa melius, quam orator, qui nescit, quid in 2, 118: postquam litatum est Ilio Phoebus dum eas tabulas lis detur. non recusamus, testimonia expetat a litigatore, id. 10, 1,34; legibus, App. M. 2, p. 132 fin.-B, To de

lite sit, dicet, Quint. 2, 21, 16: ne omnia redit, Sen. Agm. 577: de alicujus sanguine id. Rosc. Com. 1, 3: de tota lite pactionem facere, id. ib. 14, 40: in suam rem litem Tac. A. 13, 42; Plin. Pan. 80;' Gal. Inst. 4, vote, consecrate : plura non habui, dolor, vertero, Liv. 3, 72: litem lite resolvere, to 42; 105 et saep.

tibi quae litarem, Sen. Med. fin.: honorem explain one obscure lhing by another equally * lītīgātus, ūs, m. [id.], a lawsuit, deo, Tert. Patient 10 : victimam, Prud. so, Hor. S. 2, 3, 103.

process : in hoc litigatu, Quint. Decl. 6, 19. Cath. 7, 5. Lissus, i, f., and Lissum, i, n.,=Aco• lītiger, čra, ērum, adj. [lis.gero), be. lītõrālis, e, adj. (3. litus), of or belong. gós; a city in southern Dalmatia, on the longing to legal process : fasces (consulum), ing to the sea-shore: dil litorales, that guard borders of Macedonia, now Alessio, Caes. B. Anthol. Lat. 6, 86 (295), 19.

the shore, gods of the sea-shore, Cat. 4, 22: C. 3, 26, 4; Plin. 3, 22, 26, § 144; Liv. 43, 20; lītīgiosus, a, um, adj. [litigium), fuu pisces, Plin. 9, 17, 30, 8 65: Indi, Just. 12, 44, 30.

10, 6. of disputes, quarrelsome. I. Lit.: fora, litābilis, e, adj. [lito), fit for sacrifice, óv. F. 4.188: disputatio, Cic. Fin. 5, 26, 76.

lītõrāržus, a, um, adj. [id.], of or bewith which a successful offering can be made B, Fond of disputes, contentious, litigious : longing to the shore: harena, Cael. Aur. Tard. (post-class.): victima, Lact. 1, 21, 25: hos- homo minime litigiosus, Cic. Verr. 2, 2, 14, 5, 11, § 134: moratio, on the shore, id. ib. 3, tia, Min. Fel. 32, 2: litabilior victima, Lact. $ 37: duae anus, quibus nihil litigiosius, 5, 74. Epit. 7.

Sid. Ep. 8, 3: homines pertinacissimi et li. lītórèus, a, um, adj. [id], of or belong. litāmen, inis, n. [id.], a sacrifice ; ex- tigiosissimi, Aug. Ep. 68. - II. Transf., ing to the sea-shore, shore-, beach.: barena,

; trenia litamina divum, Stat. Th. 10, 610: cu

of the object of dispute, disputed: praedi. Ov. M. 15, 725: cancer, id. ib. 10, 127: aves, ju8 litamen sordet, Prud. Hamart. praef. 50. olum, Cic. de Or. 3, 27, 106.-B. Esp. of Verg. A. 12, 246: Cupra, a town of the Pi. Litāna silva, or absol., Litāna, the subject of a lawsuit, contested, claimed: ceni, lying on the sea-shore, Sil

. 8, 434. ae, f., a forest in Gallia Cisalpina, which exde rebus litigiosis et convenire et transi.

lītõrāsus, a, um, adj. [id.], of or betended through Liguria and Etruria, now

gere possumus, Paul. Sent. 1, 2,5; fundum longing to the shore, on the shore: callais Selva de Luogo, Liv. 23, 24, 7; 34, 22, 4; 34, prigiosum emere, Gal. Inst. 4. 117: pecora, litoroso mari similis

, Plin. 37, 10, 56, § 151. 42, 2; Front. Strat. 1, 6.-Form Litana, Cic.

Paul. Sent. 5, 18, 3. - Adv.: litigiosē, con- -Sup.: ager litorosissimus, next the shore, Tusc. 1, 37, 89.

tentiously, Aug. c. Duas Epp. Pel. 3, 4, 13. Fab. Maxim. ap. Serv. Verg. A. 1, 3. litània, ae, f., = ditaveia, a public lītīgium, i, n. (litigo), a dispute, quar. littéra (less correctly litěra), ae, f. form of prayer to God, a litany : litanias rel, strife (ante.class.): nam ego aliquid [lino, q. v.], a letter, a written sign or mark facere, Sid. Ep. 5, 7; Cod. 1, 5, 6.

contrabere cupio litigii inter eos duos, signifying a sound. I. Lit: cubitum ber. litātio, önis. f. [lito), a fortunate or suc

Plaut. Cas. 3, 2, 31: cum viro litigium na. cle longis litteris signabo jam usquequa. cessful sacrifice, Plaut. Ps. 1, 3, 100: per dies tum, id. Men. 5, 2, 15: litigium tibist cum

que, si quis, etc., Plaut. Rud. 5, 2, 7: quid aliquot hostiae majores sine litatione cae.

uxore, id. ib. 1, 2, 42. — II, Esp., litiga hae locuintur litterae ? id. Bacch. 4, 7, 3; sae, diuque non impetrata pax deorum, Jurec. Consult. 7, 1 Huschke.

tion : litigii seminarium propagare, Vet. cf. : quid istae partant ? Tox. Perconctare Liv. 27, 23, 4: sacrificare, id. 41, 15, 4; In

ex ipsis; ipsae tibi narrabunt, id. Pers. 4, scr. Fratr. Arval. ap. Orell. 2271.

litigo, ävi, ätum, 1, v. n. [litem ago), to 3,29: sus rostro si humi A litteram impres litāto, abl. absol., v. lito, I. A. dispute, quarrel, strive. I. In gen.: qua serit, Cic. Div. 1, 13, 23: priscarum littera lītěra, v. littera.

de re litigatis inter vos ? Plaut. Rud. 4, 4, rum notae, id. ib. 2, 41, 85: maximis litte.

16: Hirtium cum Quinctio acerrime liti. ris incisum, id. Verr. 2, 2, 63, § 164 fin.: leLiternum (Lint-), i, n., a city of gasse, Cic. Att. 13, 37, 2; Juv. 6, 35,-Prov.: nis appellatio litterarum, id. Brut 74, 159: Campania, situated to the north of the mouth litigare cum ventis, to give one's self useless suavis appellatio litterarum, Quint. 11, 3, of the river Liternus, now the village of trouble : cum ventis litigo, Petr. 83; cf.: 35: quae si nostris litteris scribantur, id Patria, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, 8 61; Liv. miraris, quererisque, litigasque, Mart. 11, 12, 10, 28: litterarum ordine, in alphabet 22, 16; Ov. M. 16, 714; Sil. 6, 654; 8, 533. 35, 3.- II. In partic., to sue at law, liti- ical order, Plin 37, 9, 54, $ 138: verba pri. Hence, A. Liternus, a, um, adj., Liter-gate, Cic. Fam. 9. 25, 3; id. Cael. 11, 27; mis litteris notare. Prob. de Not. Signif

. 1 nian: Liternus ager, Cíc. Agr. 2, 25, 66: pa. Juv. 7, 141: effectum est ut per concepta Huschke: digerere in litteram, to arrange lus, Sil. 6, 654.-Absch: Līternum (sc. / verba, id est, per formulas litigaremus, Gai. Lalphabetically, Sen. Ep. 68, 18: scire litto


Page 26

tol. Alb. 2: de me male, Suet. Aug. 51 fin. 37: lata insignisque lorica, Cic. Mur. 26, 52: | mitorium, a thong thrust into the throat to
:-($) With dat: male loqui alicui, to speak ambulat cum lorica, id. Fl. 17, 41: graves produce vomiting, Scrib. Comp. 180.
evil of any one : pergin male loquí, mulier, loricis, Liv. 5, 38: trilix, Verg. A. 3, 467; 5, Loryma, orum, n., = Tú Aúpuna,a sea
mihi, Plaut. Truc. 2, 2, 10; Stat. Th. 12, 26: 259; Sil. 2, 401: bilix, Verg. A. 12, 376: trun: port in Caria, Liv. 37, 17; 45, 10; Plin. 5,
vento et Auctibus 'loqui,' to express vain cis afixa tropaeis lorica, Juv. 10, 134: cum 28, 29, $ 104.
wishes, Luc. 4, 491.-(Y) Absol.. neque lo- vix loricam multiplicem conixi 'umeris fe-

Lõt, m. indecl.,=Aur, Lot, son of Haran,
qui possumus, nisi e syllabis bravibus ac runt, Quint. 8, 4, 25.–Also of linen: lintea,
longis, Quint. 9, 4, 61: ut non loqui et orare, Suet. Galb. 19.-B. Transf., a defence of

and nephew of Abruham, Prud.

Psych. praef. sed fulgurare ac tonare videaris, id. 2, 16 any kind. 1. Milit., a breastwork, para- 32; Alcim. 2, 405; Vulg. Gen. 11, 27, 19.-B. Act. 1. 1'o speak out, to say, tell, pet : turres contabulantur, pipnae loricae

* lõtaster, tri, m. (lotos), the wild lotus, talk about, mention, ulter, name : loquere que ex cratibus attexuntur, Caes. B. G. 5, of which javelins were made, Grat. Cyn. 131 tuum mihi nomen, Plaut. Men. 5, 9,7; id. 39: huic vallo loricam pinnasque adjecit,

Wernsd. Aul. 2, 1, 15: deliramenta, id. Am. 2, 2, 64: id. ib. 7, 72: loricam vallumque struxere, lotio, onis, f. [lavo), a washing : lotioquas tu mulieres quos tu parasitos loquere, Tac. H. 4, 37; Curt. 9, 4, 30; Veg. Mil. 4, 28. nes, Vitr. 7, 9. id. Men. 2, 2, 47: si quid tu in illum bene-2, A fence, hedge, enclosure, App. DÍ. 6, lõtiõlentē, adv. [lotium), foully, imvoles loqui, id loqui licebit, id. Most. 1, 3, p. 106; Amm. 24, 5, 2.-3. A plastering, purely, Titin. ap. Non. 131, 32 (lotilente, v. 83: adfirmat nibil a se cuiquam de te secus plaster : lorica testacea, Vitr. 2, 8; 2, 9 : 137 Rib.). esse dictum, Cic. Att. 1, 19, 11: horribile est, stellionis cubile est in' loricis 'ostíorum, quae loquantur, id ib. 14, 4, 1: pugnantia, fenestrarumque, Plin. 30, 10, 27, § 89. —

Lõtis, idis, and Lotos, ', f., =Awris, id. Tusc. 1, 7, 13: ne singulas loquar urbes, * II. Trop. libros Mutare loricis, i. e. to ACTa nymph, daughter of Neptune, who mention, Liv. 5, 54, 5: quid turres loquar, exchange studies for arms, Hor. C. 1, 29, 16.

was changed into -: LotisOv. id. 5, 5, 6: quid ego legem loquar? id. 3, 11,

M. 9, 347 ; id. F. 1, 415 : Lotos, Serv. ad

lorīcāržus, a, um, adj. [lorica), of or Verg. G. 2, 84. 13: quid loquar marmora, etc., Sen. Ep. 90, pertaining to cuirasses : loricaria fabrica, 25: proelia, . 4, 15, 1: aliquem

lotium, si, n., urine: brassica alvum tom, ov. Tr. 3, 3, 17. - 2. To talk of, speare veg . Heb. Huom. II. Substo: 1 lorīcārī- bonam

facit lotiumque

, Cato, R. R. 166; about, to have ever on one's lips : Dolabella us, owpakotoiós, a maker of currasses,

Suet. Vesp. 23.- Prov.: non valat lotium Gloss. Philox. merum bellum loquitur, Cic. Fam. 9, 13, 8:

suum, of a good-for-nothing fellow, Petr. ne semper Curios ot Luscinos loquamur, lorīcātio, onis, f. [id.], a clothing in 57, 3. id. Par. 6, 50: multi etiam Catilinam atque armor, an arming; hence, transf., duplex, † lõtõmētra, ae, f., = Awtountpa, a Illa portenta loquebantur, id. Mil. 23, 63: a double flooring, double pavement, Vitr. 7, species of lotus, Plin. 22, 21, 28, 8 66. nil nisi classes loquens et exitus, id. Att. 9, 1; so, loricationes, Paul. Dig. 50, 16, 79 fin. Lotophăgi, orum [Gr. gen. Lotophia2, 3: qui de magnis majora loquuntur, Juv. #lorīcīfer, owpukopópos (a cuirassier), gôn, Plin. 5, 4, 4, $ 20), m., = Λωτοφάγοι 4, 17.-3. Loquuntur, they say, it is said, Gloss. Philox.

(lotus-eaters),' an African people on the they talk of, the talk is of : hic mera scelera loquuntur, Cic. Att. 9, 13, 1; id. Verr. 2, 5,

lorīco, ūvi, ātum, 1, v. a. [lorica), to clothe Lesser Syrtis, to whom fable ascribes great 30, 8 78: eodem die vulgo loquebantur An

in mail, lo mail, to harness. I. Lit.: statua hospitality, Mel. 1, 7, 6; Ov. R. Am. 789; tonium mansurum esse Casilini, id. Att. 16, loricata, Liv. 23, 19: equites Toricati

, id. 37, Very: Cul. 124; Sil. 3, 310; Amm. 14, 6, 21. 40: ornatus loricatusque elephantus cuin

+Lotophăgitis, idis, f., = Awropayê. 10, 1: omnia magna loquens, Hor. S. 1, 3, esset, ubi pluribus coriis se loricavit, Plin. Ts, the island of the lotus-eaters, Plin. 5, 7, 13: dare aliquem famae loquendum, Mart. 5, 25, 5: Juppiter, hospitibus nam te dare

8, 24, 36, $ 88: (salmonis) loricatum pectus, 7, 8 41. jura loquuntur, Verg. A. 1, 731: de damna.

Aus. Mos. 101.-B. In partic. : AD LORI- flotos and lotus, i, f. (m., Mart. 8, 51, tione ferventer loqui est coeptum, Cael. ap.

CATA, perh. the title of the person intrusted 14),=lwtós. I. The name of several plants. Cic. Fam.8, 8.-11. Transf. A. To speak, in the Forum, Inscr. Orell. 2893 (for which: 104.-B. A tree on the northern coast of

with the care of the malled statue of Cæsar A. The Egyptian water-lily, Plin. 13, 17, 32, declare, show, indicate or express clearly : oculi nimis arguti quemadmodum animo

A LORICATA, ib. 2894).— * II, Transf., to Africa, the food of the Lotophagi, the lotus. affecti simus, loquuntur, Cic. Leg. 1, 9, 27;

cover with plastering, to plaster, Varr. R. R. tree, edible netlle-tree, contrasted with the res loquitur ipsa, judices, quae seinper va

1, 57.—Hence, lorīcātus, a, um, P. a., former of the same name, Plin. 13, 17, 32, let plurimum, id. M11. 20, 53: haec ipsae res harnessed, clad in mail: cum loricatus in $ 101 899.; Verg. G. 2, 84 ; id. Cal. 123. loquuntur, Tert. de Pud. 5: ut fama loqui. foro ambularet, Quint. 8, 5, 15.

C, A tree of Italy, the Italian persimmon, tur, Vell. 2, 93, 3: cum chartâ dextra locuta lorīcŭla, ae, f.dim. (id.), a small breast- Plin.

16, 30, 63, § 121; 16, 44, 85, 8 235 sq. est, has written upon it, Ov. H. 18, 20: volu. plate ; hence, transk, a small breastwork: P. The date-plum (saba Graeca), Plin.

24, Luc. 6, 617: rescriptum divi Marci sic lo- tur, Hirt

. B. G. 8, 9, 3: loricula urbom esse Sil

. 3, 311.-B. Å flute (because made of cres mea fata loquentur, Stat. Th. 8, 181; quorum frontes viminea loricula muniren: 2,2, $ 6.- II. Transf. A. The fruit of

the lotus, Prop. 3, 12, 27; Ov. P. 4, 10, 18; quitur, quasi, etc., Dig: 2, 14, 10.-B. Poet., circumdatam, Veg. Mil 4, 28. to rustle, murmur: pini loquentes, Verg. E.

*löržõla, ae, f. dim. (1. lora), wine of the Ov. F. 4, 190; Sil. 11, 432.

lotus-wood): 8, 22 ; Cat. 4, 11: mollia discordi strepitu second press, after-wine : loriolam nomina,

; horrendo lotos adunca sono, virgulta loquuntur, Petr. pout. Sat. 120, 73.

lotūra, ae, S. (lavo), a washing, bathing 1. lora, ae, f., a small or thin wine banitulum reliquis ex pribanon eratet ad (post-Aug.): pompholyx lotura se paratur,

folliculos reliquos et vinacea adiciebant spodos illota est, Plin. 34, 13, 33, 8 128; made of the husks of grapes, after-wine : Joram bibere, Cato, R. Ř. 57: expressi aci. aquam, Varr. ap. Non. 551, 30.

Mart. 2, 52 norum folliculi in dolia coniciuntur, eoque

lorīpēs, pēdis, adj. [lorum-pes), strap

1. lotus, a, um, Part., from lavo. aqua additur, ea vocatur lora, quod lota footed, I. e. limber-footed, lithe-legged ; acc.

2. lotus, i, v. lotos acina: ac pro vino operariis datur hieme, to others, crook-footed, bandy-legged : proci

3. lotus, us, m. ( lavo), a washing, Varr. R. R. 1, 54 fin.; cf. Plin. 14, 10, 12, 8 86; lori pedes, tardissimi, Plaut. Poen. 3, 1, 7: Varr. ap. Non. 551, 18; cf. also lorea. loripedem rectus derideat, Juv. 2, 23: juve.

bathing, Cels. 1, 3. 2. lora, v. lura

nis, id. 10, 308: gentem inter Nomadas In. Loxias, Aofías, a surname of Apollo, Loracīna, ae, f., a river near Antium, $ 26; cf. id. 5, 8, 8, 8 46; Petr. 46, 11. dos, anguium modo loripedem, Plin. 7, 2, 2, on account of his obscure (1050īs) oracles,

Macr. S. 1, 17, 31. Liv. 43, 4, 7.

lorum, ' (lorus, i, m., Petr, 57, 8;

Lóa, ae, f. [lno), also called Lua Mater lõrāmentum, i, n. [lorum), a thong: App. M. 3, p. 135, 13; Scból. ap. Juv. 6, 480), and Lua Saturni, a goddess who expiated the capita loramentorum, Just. 11, 7, 16: gladio n. (for vlorum,

from a ground-form vlårom; blood shed in battle; to her were devoted the loramenta caedit, id. ib. —Also, any fasten- Gr. eŰAnpa, reins; root perh. val.; cf. vol.

arms taken from an enemy, Liv. 8, 1; 45, 39; ing: loramentum ligneum, Vulg. Eccl 22, vo), a thong. I. Lit.: vincire vis? on os

Varr. L L 8,8 36 Müll.; Gell 13, 23, 1; In. 19. lorāršus, ii, m. [id], a harness-maker. 2,18: vis subigit verum fateri; ita lora lae. tendo manus: tu habes lora, Plaut. Ep. 6, scr. ap. Reinas. I. n. 238.

lúbens, lăbenter, v. libet fine I. Lit., Inscr. ap. Mafr. Mus. Ver. 295, 3 (cf. dunt brachia, id. Truc. 4, 3, 9; Liv. 9, 10:

lăbet, v. libet Inscr. Orell. 4302). – II. Transf., á flog. celsa lorum cervice ferentem, a leash, Grat. lúbido, inis, v. libido. ger, chastiser, who scourged slaves with Cyn. 213; Plin. 8, 40, 61, § 147: sella loris thongs: qui (magistratus) dicebantur lora intenta, Quint. 6, 3, 26: arcano sacra ferens

lúbrăcítas, ātis, f. [lubricus), sliprii, et, quos erant jussi, vinciebant, aut ver. nutantia loro, Juv. 2, 125.-B. In gen.,

periness, Cassiod. de Amic. 22. berabant, Gell. 10, 3, 8; Plaut. Capt. 1, 2. leather : signum de paupere loro, Juv. 5,

lūbrico, ivi, ätum, 1, v. a. (lubricus), to * lorātus, a, um, adj. [id], bound with 165.—II. Transf., plur.: lora, the reins make smooth or slippery, to lubricate (postthongs : juga, Verg. Mor. 122. of a bridle: loris ducere equos, Liv. 35, 34: tismate lubricat orbem, Juv. 11, 175: lubri.

class.). I. Lil: qui Lacedaemonium py. lorea, ae, f., for 1. lora, wine of the sec- lora daro, to give the reins to the horses.catus lapis, Arn. 1, 22; Prud. Otep. 11, 38.ond press, after-wine : postquam adbibere slacken the reins, Verg. G. 3, 107: lora tende, aures meae tuae loream orationis, Plaut.

draw the reins tight, Ov. Am. 3,2,72: fortius II. To be slippery, Vúlg. Thren. 4, 18: limo Mil. 3, 3, 10 Brix ad loc. : erit lorea fami. ati loris, id. M. 2, 127: lora remisit, id. ib. 2. M. 7, 18 (p. 481), 196, 3.- III. Trop.: lu

caenoso ripae supercilio lubricante, App. liae, quod bibat, Cato, R. R. 25: bibere soli.

200: Automedon lora tenebat, Juv. 1, 61. tus esse, Gell. 10, 23, 3.

B. A whip, lash, scourge : quin loris cae bricatus, anointed, Prud. Psych. 571. lorētam, v. lauretum.

dite, si lubet, Plaut. Merc. 5, 4, 42; id. Ps. 1, lubricus, a, um, adj. (Gr. Metós, dwocós, lörčus, a, um, adj. [lorum), of thongs, 2; 22; loris uri, Hor. Ep. 1, 16, 47: loris smooth; from root ydet; cf. grigxpos, glit

caedere aliquem, Cic. Phil 8, 8; Quint. 5, tus, and dißpos, slippery), slippery. I, made of thongs I. Lit: funes, Cato, R 10, 88: loris rumpere aliquem, Dig. 47, 10, Lit.: loculi, Plaut. Mil 3, 2, 38: testudini R. 3,5; 12; 63.-II. Transf.: ego vostra 15; Juv. 6, 414.-C. The girdle of Venus ? injecta imbris

in modum lubrico fastigio in. faciam latera lorea, I will cut your hide dixit et arcano percussit pectora loro, Mart. noxia ad imum labebantur, Liv. 44,9,9:

as. inlo strips, Plaut. Mil. 2, 2, 2.

6, 21, 9.-D. The leathern bulla, worn by siduo lubricus imbre lapis, Mart. 4, 18, 2lòrica, ae, f. [id], á leather cuirass, a children of the poorer class, Juv. 5, 166;. v. Subst.: lūbricum, i, nu, a slippery place corselet of thongs (opp. thorax, a brazen bulla.-E. = membrum virile, Petr. '13; Cels. 8, 3: in lubricó atque instabili fundabreastplate). I. Lit.: pro lorica mala- Mart. 7, 58,3; 10, 55, 5.-F. A slender vine- menta, Plin. 36. 14, 21, $ 95.— With gen.: cum capiam pallium, Plaut. Bacch. 1, 1, 1 branch, Plin. 14, 1, 3, § 11.-G. Lorum vo- equi lubrico paludum lapsantes, on the slip.

1078